Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetna książka antywojenna, polecam wszytskim marzącym o wszekich marszach na Moskwę itp. Przypadkowa, bezsensowna śmierć jest tu motywem przewijającym się od początku do końca. Skondensowana akcja, która w zasadzie zamyka się w kilkudziesięciu godzinach i skupia wokół tytułowego nalotu... Wszystko tu nie idzie tak jak jest zaplanowane: bratobójczy ogień, błędna identyfikacja celu, wypadki, rozstrzeliwanie własnych najlepszych ludzi za "nieprawomyślność" - cały chaos i obłęd działań wojennych jest pokazany jak na dłoni. Może jeszcze długi kombinowany cytat, żeby oddać ducha książki: "...ileż lat mógł mieć ten strażak? Może dwadzieścia kilka? A jednak szedł teraz po ciałach, stawiając kroki bez śladu wahania, podczas gdy członki zwłok pękały jak klocki węgla drzewnego (...) Już nie mogę Bodo. Podniosłem dziecko, a ono rozpadło mi się w rękach na kawałki. Czy mogę odejść i pomóc przy kopaniu? Przyślę tu jednego z chłopców. Rozpadło się na kawałki. (...) Fuchs Ueberall i jego pomocnik znaleźli lotnika RAF zaplątanego na drzewie, zaledwie sto pięćdziesiąt jardów od samolotu. Był tęgiej postury i uśmiechał się nerwowo, gdy go zatrzymano. Dwaj ludzie z TENO zabili go łopatami". Może jeszcze warto dodać, że mamy też kilka wciągających opisów pojedynków powietrznych (Ju-88 w wersji myśliwca nocnego kontra bombowce, głównie Lancastery).