Pierwszy tom "Najnowszej historii Polski 1914-1993" obejmuje okres od wybuchu pierwszej wojny, czyli lat poprzedzających odzyskanie przez nasz kraj niepodległości, do końca drugiej wojny światowej. Międzywojenne dwudziestolecie jest tu ukazane jako czas ważnych wydarzeń politycznych i militarnych, takich jak ustalenie granic odrodzonego państwa, wojna polsko-radziecka, kolejne przesilenia rządowe czy przewrót majowy, oraz jako lata wytężonej pracy całego społeczeństwa nad stworzeniem podstaw gospodarczego i kulturalnego rozwoju Polski. Kreśląc następnie losy kraju w okresie drugiej wojny światowej, autor bierze pod uwagę sytuację zarówno na ziemiach polskich okupowanych przez Niemcy, jak i zajętych przez ZSRR. Uwzględnia też koleje sprawy polskiej na międzynarodowej arenie politycznej, aż do konferencji w Jałcie w lutym 1945 r.

Drugi tom "Najnowszej historii Polski 1914-1993" obejmuje okres od zakończenia wojny do wyborów we wrześniu 1993 r. W rozważaniu autora nad kolejnymi etapami historii PRL, które charakteryzowały się większym lub mniejszym ubezwłasnowolnieniem społeczeństwa, przewija się wątek narodowego oporu. Miewał on różne natężenia i przybierał różne formy, jednak zawsze stanowił istotny czynnik naszego życia społecznego i kulturalnego - aż do czasu, gdy wydarzenia Sierpnia 1980 nadały mu już całkowicie nową jakość. Historia szesnastu miesięcy "Solidarności", okresu stanu wojennego i następujących po nim lat erozji władzy, wreszcie transformacji PRL w RP (1989-1993) - składają się na ostatnią część tej pasjonującej książki.