Żyć w dawnym Gdańsku

Książka niniejsza, stanowiąca nowe, rozszerzone wydanie opublikowanego w roku 1967 Życia codziennego w Gdańsku, poświęcona jest egzystencji mieszczan gdańskich od schyłku XV do schyłku XVII wieku, a więc w epoce, gdy przywró­cone Polsce w toku wojny trzynastoletniej miasto przeżywało czasy największe­go rozkwitu i potęgi. Były to lata niezwykle bujne i gorące. W Gdańsku ścierały się różne grupy społeczne i różne prądy religijne. Z różnorakich grup narodo­wościowych tworzyło się, nie bez tarć, nowe środowisko, powstawała gdańska, mieszczańska kultura, rodziły się specyficzne nadmotławskie obyczaje.

Życie gdańszczanina u progu ery nowożytnej obfitowało w emocjonujące wydarzenia. Miasto wciągnięte było w wir rozgrywek politycznych o szerokim zasięgu; mieszczanie raz po raz witali owacyjnie w swych murach panujących lub toczyli z nimi zaciekłe spory. Wojny z Krzyżakami, ze Szwedami, blokady portu, oblężenia nie szczędziły ujścia Wisły. Rytm życia Gdańska - poza krót­kimi okresami ciszy - pulsował więc ostro, gwałtownie. Na dzień powszedni mieszczanina składał się szereg elementów: sprawy zawodowe, prywatne, pub­liczne, przeplatające się ze sobą bardzo ściśle, uzależnione wzajemnie i powią­zane. W codziennym tyglu wydarzeń małych i wielkich kształtowało się oblicze bohatera niniejszej książki: mieszkańca starego Gdańska, człowieka epoki daw­no minionej, której śladów poszukujemy między innymi i po to, aby lepiej rozumieć dzień dzisiejszy.