Dzisiejsza swoboda obyczajowa nie wymaga od dziewcząt dziewictwa, a i mężczyzna biegły w sztuce ars amandi jest chętniej widziany od cnotliwego. W niektórych środowiskach zmiany partnerek i partnerów często odbywają się w zaprzyjaźnionym kręgu towarzyskim, w którym wszyscy wszystko o sobie wiedzą. Czy zatem, przy takim traktowaniu kwestii współżycia, zazdrość traci rację bytu, stając się już tylko przeżytkiem minionych epok? Otóż nie. W prywatnych rozmowach i gabinetach terapeutycznych wątek zazdrości przewija się w niezliczonych wariantach. Obok miłości i nienawiści jest to jedna z najsilniejszych emocji kierujących naszym życiem. Zazdrościmy innym pozycji w pracy, dobrego wyglądu, ładnego domu, samochodu, znajomości. Jednak natężenie tego jest szczególnie mocne w odniesieniu do powodzenia materialnego oraz sfery stosunków międzyludzkich. Z zazdrości wpadamy we frustrację, przekonani o swoim gorszym losie. Im większe kompleksy, tym zazdrość jest silniejsza. To nie jest konstruktywne uczucie. Nie jesteśmy jednak na nie bezwzględnie skazani. Podejmując uczciwą pracę nad sobą, wiele możemy zmienić. Autorka dogłębnie tłumaczy rozmaite aspekty zazdrości oraz przedstawia metody sterowania tym uczuciem. Uczy nas bardziej wierzyć samym sobie i kierować swoimi reakcjami, żeby nasze stosunki z innymi, w tym z ukochaną osobą, oparte zostały na wzajemnym zaufaniu i zwyczajnej radości płynącej z bycia razem.