Odnoszę wrażenie, że Autorka nie mogła się zdecydować: czy ma to być autobiografia, promowanie swoich teorii powstania życia na Ziemi, czy omówienie co sądzą na temat powstania i rozwoju życia inni. No i do kogo książka ma być adresowana?
Czytam (str. 55) "Spróbuję przedstawić tę teorię najprościej jak tylko potrafię. Na początku doszło do połączenia termofilnej bakterii siarkowej zwanej archebakterią fermentującą (albo termoacydofilem) - z inną (...) Z tego zespolenia narodziła się nukleoctoplazma (...) Ten pierwszy protist był aneraobem ..."
Mnóstwo specjalistycznej terminologii przeplatanej wspomnieniami z dzieciństwa (np. że Autorka porzuciła ósmą klasę swojej szkoły bo "było tam żałośnie mało interesujących chłopców"),czy narzekaniami jak to nie chciano publikować jej prac.
I o ile pogląd, że wszystko na Ziemi jest ze sobą powiązane i "Gaja" - mechanizm samoregulacji ziemskiej biosfery nieustannie tworzy nowe środowiska i nowe organizmy - można potraktować poważnie, to twierdzenie: "Żadna ludzka cywilizacja, mimo swej potęgi i kreatywności, nie może zniszczyć życia na Ziemi, nawet gdyby bardzo się o to starała" i że "My ludzie (...) nie możemy doprowadzić do załamania całej natury" - jest błędne (a nawet niebezpieczne).

Odnoszę wrażenie, że Autorka nie mogła się zdecydować: czy ma to być autobiografia, promowanie swoich teorii powstania życia na Ziemi, czy omówienie co sądzą na temat powstania i rozwoju życia inni. No i do kogo książka ma być adresowana?
Czytam (str. 55) "Spróbuję przedstawić tę teorię najprościej jak tylko potrafię. Na początku doszło do połączenia termofilnej bakterii...

W dobie rozwoju genetyki ( i powstawania na tej fali szeregu książek) gdzie mowa zazwyczaj o dyfrencjacji i tzw. rozchodzeniu organizmów, ta pozycja książkowa stanowi interesującą odmianę skupiając się raczej na tym jak wiele łączy organizmy ( a także środowisko nieożywione) niż na ich podziałach. Ponadto autorka sprawia według mnie wrażenie osoby niezwykle dociekliwej i ciekawej świata, wysuwającej własne tezy, co jest także atutem tej lektury. Dla osób niezbyt obeznanych w biologicznej terminologii wszystko zostało wytłumaczone w przystępny sposób. Pozycja nie jest zbyt długa i bogata w szczegóły, dlatego umożliwia jedynie poznanie paru faktów bez ich rozwinięcia (np. teoria Gai),niemniej jednak chociażby ze względu na ich kontrowersyjność uważam, że są tego warte.

W dobie rozwoju genetyki ( i powstawania na tej fali szeregu książek) gdzie mowa zazwyczaj o dyfrencjacji i tzw. rozchodzeniu organizmów, ta pozycja książkowa stanowi interesującą odmianę skupiając się raczej na tym jak wiele łączy organizmy ( a także środowisko nieożywione) niż na ich podziałach. Ponadto autorka sprawia według mnie wrażenie osoby niezwykle dociekliwej i...