Vladimir Aristo Gheorghiu

Treściwa, niewielka objętościowa publikacja poświęcona hipnozie, choć napisana w latach osiemdziesiątych, jest wciąż zaskakująco aktualna. Wynika to jednak z faktu, że od momentu wydania książki hipnoza jako forma terapii, została zmarginalizowana przez farmakologię i inne dziedziny medycyny, oferujące znacznie pewniejsze i bardziej przewidywalne efekty w procesie leczenie. Jak wyraźnie stwierdza autor - po prostu nie da się każdego zahipnotyzować, a nawet jeśli ktoś mógł być kiedyś zahipnotyzowany, to niekoniecznie z upływem lat zachowa podatność na ten rodzaj terapii. Stąd też od 1985 r. nie łożoną na nią wystarczająco środków, aby dokonał się jakiś przełom w tej dziedzinie. Zatem opisy technik hipnotycznych, jak i ich przeznaczeń w leczeniu zachowują sporo na aktualności. Dla mnie najciekawsze były jednak fragmenty poświęcone kształtowaniu się ewolucji hipnozy z szarlatańskiej sztuczki potępianej przez autorytety naukowe ku poważanej dziedzinie medycyny. Jako punkt wyjścia do dalszych lektur, dzieło Gheorghiu nada się, ale ze względu na skrótowe potraktowanie tematu, warto sięgnąć później to bardziej rozbudowanych pozycji.