Jedna z niewielu świątecznych lektur wychodzą poza schemat, po której zostaje coś na dłużej. Boże Narodzenie w nie całkiem typowych barwach: od krystalicznie czystej bieli śniegu i matczynej miłości. Poprzez różne odcienie szarości rozterek rodziców, dzieci i kochanków, kochanych i kochających, zdradzających i zdradzanych. Po czerń wyrzutów sumienia. Zasłużonych lub nie...

Jedna z niewielu świątecznych lektur wychodzą poza schemat, po której zostaje coś na dłużej. Boże Narodzenie w nie całkiem typowych barwach: od krystalicznie czystej bieli śniegu i matczynej miłości. Poprzez różne odcienie szarości rozterek rodziców, dzieci i kochanków, kochanych i kochających, zdradzających i zdradzanych. Po czerń wyrzutów sumienia. Zasłużonych lub nie...

Na jeden raz, przeciętna, ale czyta się bardzo dobrze i szybko. Przed Świętami jak znalazł.

Na jeden raz, przeciętna, ale czyta się bardzo dobrze i szybko. Przed Świętami jak znalazł.

Książka do przeczytania w parę godzin. Przeczytana i już zapomniana. Dla zabicie nudy.Czyta się szybko i to jej zaleta.

Książka do przeczytania w parę godzin. Przeczytana i już zapomniana. Dla zabicie nudy.Czyta się szybko i to jej zaleta.

"Zasada trzech dni" to książka, która długo czekała na półce na przeczytanie, a ponieważ jej akcja rozgrywa się w okresie świątecznym, chciałam ją przeczytać właśnie w grudniu, ale jakoś zawsze miałam coś ciekawszego. Kiedy wreszcie przyszła jej kolej nie żałuję, że tyle zwlekałam.
Książka Josie Lloyd i Emlyn Rees nie jest niczym ciekawym co mogłabym wam z czystym sercem polecić, a jedynie czytadłem. Choć może to tylko przez to, że to nie moje klimaty i komuś innemu bardzo by się spodobała?
Od czego by tu zacząć... Może od bohaterów, bo w tym względzie były jakieś zgrzyty. Książka opowiada między innymi o świętach rodziny Thorne'ów. Stephanie i Isabelle to dwa typy kobiet, które każdy zna. Ta pierwsza to wiecznie narzekająca cierpiętnica (chociaż ma powód),a druga to kobieta perfekcyjna w (niemal) każdym calu. Kellie, nienależąca do rodziny bohaterka drugiego wątku książki, to błyskotliwa prawniczka (tak można wywnioskować z jej kariery).
A teraz moje spojrzenie na sprawę- po skończeniu książki widzę w wątku Isabelle wielką dziurę, bo z jednej strony jest przedstawiana jako kobieta ideał, z drugiej jako jędza, ale czytelnik nie dowiaduje się jak jest naprawdę, moje przypuszczenie jest takie, że za pozą ideału coś się kryje. Autorzy niestety nie skupiają uwagi na jej postaci, to co o niej wiemy pochodzi w zasadzie tylko z przemyśleń i przypuszczeń reszty ferajny.
Następnie Kellie- taka z niej błyskotliwa osoba, a jej przemyślenia i zaskoczenia w ostatniej części wychodziły mi bokiem. Wygląda to mniej więcej tak: hmmm zakochałam się w Benie, nie chcę już Elliota, więc ocenię sytuację powierzchownie. Przez tyle miesięcy kochała Elliota, ale nawet nie potrafi z nim normalnie porozmawiać, zamiast tego rzuca się na faceta poznanego dwa dni wcześniej... Błyskotliwa prawniczka :)
Natomiast jeśli chodzi o mężczyzn: podobała mi się postać Michaela i jego wątek; podobnie jak u Isabelle zabrakło mi rozwinięcia u Davida.
Poza tym wszystkim starałam się wczuć w wydarzenia i emocje panujące w "Zasadzie trzech dni" i całkiem nieźle mi się to udawało, więc nie jest to książka całkowicie beznadziejna. Ma jakiś tam swój przekaz, ale zdecydowanie nie jest to coś co czytam na co dzień, więc odkładam ją na półkę z zamiarem pozbycia się jej. Krótko mówiąc: "chały" nie ma, ale nie moje klimaty ;)



Jeszcze tak na marginesie dodam, że było dużo błędów w tej książce, takich wiecie braków literek itp., ale również wyłapałam błąd merytoryczny! Ktoś sobie pomylił nazwę miejscowości, pytanie tylko czy tłumacz, czy autorzy.

"Zasada trzech dni" to książka, która długo czekała na półce na przeczytanie, a ponieważ jej akcja rozgrywa się w okresie świątecznym, chciałam ją przeczytać właśnie w grudniu, ale jakoś zawsze miałam coś ciekawszego. Kiedy wreszcie przyszła jej kolej nie żałuję, że tyle zwlekałam.
Książka Josie Lloyd i Emlyn Rees nie jest niczym ciekawym co mogłabym wam z czystym...

Książka jest przeciętna - w każdym tego słowa znaczeniu. Nic mnie nie porwało, ale też nic nie zniesmaczyło. Fabuła jest przewidywalna. Jednakże szybko mi się ją czytało, a za to duży plus! ;)

Książka jest przeciętna - w każdym tego słowa znaczeniu. Nic mnie nie porwało, ale też nic nie zniesmaczyło. Fabuła jest przewidywalna. Jednakże szybko mi się ją czytało, a za to duży plus! ;)

Kiedy cała, bliższa i dalsza, rodzina Thorne'ów przybywa do domu na wyspie, aby wspólnie spędzić święta Bożego Narodzenia, wszyscy mają nadzieję, że ta uciążliwa sytuacja potrwa zaledwie kilka dni, a potem każde z nich spokojnie wróci do normalnego życia. Nieoczekiwanie pogoda płata im figla i okazuje się, że będą znosić swoje towarzystwo nieco dłużej. Dochodzą do głosu długo skrywane uczucia i urazy, którym uwięzieni w domu członkowie rodziny muszą stawić czoło.
Zasada trzech dni to poruszająca, zabawna i skłaniająca do refleksji opowieść o rodzinnych relacjach i sekretach. Dowcipna i wartka akcja wciąga bez reszty, a sympatyczne i wiarygodne postacie na długo zapadają w pamięć.

Święta te na długo pozostaną w pamięci bohaterów, bo dla wielu przyniosą sporo zmian, dla jednych dobrych dla innych złych. Ale na pewno przyniosą zmiany.

Książka bardzo fajna i odpowiednia na czas okolic Świąt Bożego Narodzenia. Wprowadza w nastrój świąteczny, ale także pokazuje jak mogą wyglądać święta, gdy w rodzinie wiele się dzieje. Pokazuje co dzieje się gdy rodzina musi spędzić z sobą przymusowe trzy dni świąteczne. Dla jednych ten czas może być radością dla innych uciążliwą sytuacją.

Zastanawiał się ktoś kiedyś czemu taki tytuł książki? W książce wyjaśnia się to za pomocą słów pewnej zasady.
Zasada trzech dni: Goście są jak ryba. Po trzech dniach zaczynają śmierdzieć.

Takie też zdanie o wspólnych świętach miał jeden z bohaterów.

Kiedy cała, bliższa i dalsza, rodzina Thorne'ów przybywa do domu na wyspie, aby wspólnie spędzić święta Bożego Narodzenia, wszyscy mają nadzieję, że ta uciążliwa sytuacja potrwa zaledwie kilka dni, a potem każde z nich spokojnie wróci do normalnego życia. Nieoczekiwanie pogoda płata im figla i okazuje się, że będą znosić swoje towarzystwo nieco dłużej. Dochodzą do głosu...

Opowieść jest lekka, fajna i miejscami śmieszna. Dobra pozycja na rozluźnienie.

Opowieść jest lekka, fajna i miejscami śmieszna. Dobra pozycja na rozluźnienie.

Ksiazka na jeden raz.Szczerze mowiac dawno czytalam i nie pamietam juz nawet za bardzo o co w niej chodzilo, stad wniosek ze nic specjalnego.

Ksiazka na jeden raz.Szczerze mowiac dawno czytalam i nie pamietam juz nawet za bardzo o co w niej chodzilo, stad wniosek ze nic specjalnego.

Ciekawa historia. Nie myślałam, że tak się skończy. Na początku mnie wciągnęła ,potem zaczęła nudzić, a potem znowu wciagala.

Ciekawa historia. Nie myślałam, że tak się skończy. Na początku mnie wciągnęła ,potem zaczęła nudzić, a potem znowu wciagala.

Książka jest lekko mdła i przewidywalna. Romans- mąż zdradzający żonę z koleżanką z pracy, skonfliktowane dzieci i do tego świąteczny czas, który wszyscy ( chcąc czy nie ) powinni spędzić razem. Taki gniotek.

Książka jest lekko mdła i przewidywalna. Romans- mąż zdradzający żonę z koleżanką z pracy, skonfliktowane dzieci i do tego świąteczny czas, który wszyscy ( chcąc czy nie ) powinni spędzić razem. Taki gniotek.