Andżelika Piechowiak podjęła się ciekawego wyzwania. Przeprowadziła szereg wywiadów z polskimi sławami sceny muzycznej, aktorskiej itp. Ale to nie oni byli w centrum uwagi - tym razem na pierwszy plan wysunęli się przekorni indywidualiści, jakimi są koty.

Każda z rozmów to wspaniała podróż przez wspomnienia. Poznajemy wzruszające, niekiedy zaskakujące, pełne ciepła, acz i humoru opowieści, jak ci milusińscy odnaleźli swojego człowieka i jak też ustawili pod siebie cały harmonogram życia domowników. Najbardziej niechętne im i wprowadzanym zmianom osoby w końcu się poddawały i rozpływały pod wpływem kociej magii.

Każda historia jest zupełnie inna i każdy "właściciel" inny, jednak wszystkie na swój sposób są fascynujące i wciągające. A przy okazji kocich pogaduszek sporo też jest poruszanych kwestii społecznych, politycznych itp, co dodatkowo ubogaca tę pozycję.

Ta książka o przekornym tytule stanowi o całej esencji kotów. Wszak to nie my posiadamy kota, to kot posiada nas. I to jest piękne :)

Polecam wszystkim zakotanym :)

Andżelika Piechowiak podjęła się ciekawego wyzwania. Przeprowadziła szereg wywiadów z polskimi sławami sceny muzycznej, aktorskiej itp. Ale to nie oni byli w centrum uwagi - tym razem na pierwszy plan wysunęli się przekorni indywidualiści, jakimi są koty.

Każda z rozmów to wspaniała podróż przez wspomnienia. Poznajemy wzruszające, niekiedy zaskakujące, pełne ciepła, acz i...

Po pierwsze - autorka jest aktorką, stąd może właśnie taki a nie inny wybór rozmówców, do którego z racji przynależności do danego środowiska w miarę łatwo jej było dotrzeć. Po drugie - choć w sumie jest młodą osobą, bardzo fajnie potrafiła nawiązać relacje ze wszystkimi osobami, które są przecież w różnym wieku. Po trzecie - autorce należy się uznanie za zadziwiająco zróżnicowany zestaw pytań, bo praktycznie wcale nie powtórzyła pytań między poszczególnymi osobami (może oprócz tych o zwierzaczki z dzieciństwa). I po czwarte i najważniejsze - strasznie miło jest poczytać, że nie tylko ja jestem takim wariatem i że nie tylko moje koty są humorzaste na potęgę ;).
Książka zdecydowanie dla kociarzy, ale w sumie krótka, bo ostatnie dwadzieścia kilka stron to bohaterowie wcześniejszych wywiadów - koty znaczy, czasem jakiś właściciel też załapał się w tle ;).

Po pierwsze - autorka jest aktorką, stąd może właśnie taki a nie inny wybór rozmówców, do którego z racji przynależności do danego środowiska w miarę łatwo jej było dotrzeć. Po drugie - choć w sumie jest młodą osobą, bardzo fajnie potrafiła nawiązać relacje ze wszystkimi osobami, które są przecież w różnym wieku. Po trzecie - autorce należy się uznanie za zadziwiająco...

Plus za fajny pomysł na książkę, znani i lubiani opowiadają o swoich kotach, kotkach, koteczkach, kocurkach. Szarych, burych, dachowych, podwórkowych, kanapowych i rasowych... W większości są to wypowiedzi bardzo ciepłe, serdecznie, pełne miłości do czworonożnych przyjaciół. Jeden niechlubny wyjątek to Pan Wojtek Mann, który starał się być dowcipny, lecz tym razem zupełnie mu się to nie udało niestety. Książka pełna jest wspaniałych cytatów, a na końcu zamieszczono piękne zdjęcia. Polecam, szczególnie miłośnikom kotów.

Plus za fajny pomysł na książkę, znani i lubiani opowiadają o swoich kotach, kotkach, koteczkach, kocurkach. Szarych, burych, dachowych, podwórkowych, kanapowych i rasowych... W większości są to wypowiedzi bardzo ciepłe, serdecznie, pełne miłości do czworonożnych przyjaciół. Jeden niechlubny wyjątek to Pan Wojtek Mann, który starał się być dowcipny, lecz tym razem zupełnie...

Zbiór kilkudziesięciu krótkich wywiadów ze znanymi posiadaczami kotów, oczywiście na temat tych ostatnich :). Cenię to, że autorka nie poszła na łatwiznę przepytując tzw. celebrytów, lecz wybrała osoby faktycznie znane i cenione – związane ze sceną, muzyką, telewizją...

Jak zwykle w takich przypadkach poziom wywiadów mocno zróżnicowany, także pod względem ich jakości, Najciekawsze są moim zdaniem te, w których właściciele po prostu opowiadają o swoich czworonożnych przyjaciołach i o tym, jak koty nauczyły ich kto w takim stadzie jest najważniejszy :). Wywiady, które przepełnione są filozoficznymi rozważaniami o życiu jako takim zdecydowanie mniej mi się podobały. Uzupełnienie wywiadów stanowią piękne zdjęcia.

Książka wyraźnie tendencyjna, daje się odczuć, że autorka jest zaprzysięgłą miłośniczką kotów, ale mnie to absolutnie nie przeszkadza, bo akurat mam to samo. Wiem, że narażę się stronnictwu psich fanów, ale – moim zdaniem – książka udowodniła opinię Oskara Wilde'a, że ludzi można z grubsza podzielić na dwie kategorie – miłośników kotów i osoby poszkodowane przez los. Bez obrazy ;).

Zbiór kilkudziesięciu krótkich wywiadów ze znanymi posiadaczami kotów, oczywiście na temat tych ostatnich :). Cenię to, że autorka nie poszła na łatwiznę przepytując tzw. celebrytów, lecz wybrała osoby faktycznie znane i cenione – związane ze sceną, muzyką, telewizją...

Jak zwykle w takich przypadkach poziom wywiadów mocno zróżnicowany, także pod względem ich jakości,...

Sławni ludzie o swoich kotach opowiadają różnie i w różny sposób, mniej lub bardziej ciekawie, z większą bądź mniejszą czułością.
Mnie najbardziej urzekło opowiadanie pana Piotra Pręgowskiego. Parę lat temu pan Piotr chcąc włożyć czarny płaszcz musiał wchodzić na stół, inaczej byłby on pokryty sierścią sześciu kotów i czterech psów :) Teraz ma w szafie już tylko odzież, której nie czepiają się włosy, miłość do czworonogów wygrała!

Sławni ludzie o swoich kotach opowiadają różnie i w różny sposób, mniej lub bardziej ciekawie, z większą bądź mniejszą czułością.
Mnie najbardziej urzekło opowiadanie pana Piotra Pręgowskiego. Parę lat temu pan Piotr chcąc włożyć czarny płaszcz musiał wchodzić na stół, inaczej byłby on pokryty sierścią sześciu kotów i czterech psów :) Teraz ma w szafie już tylko odzież,...

Skusiła mnie okładka. Mam coś takiego, że jak widzę kota, to prostują mi się fałdy w mózgu i tracę zdolność racjonalnego myślenia. Podejrzewam,że może to być toksoplazmoza. Czy było warto?
Nie.Większość jest nudna, chociaż były też wywiady z osobami,
które bardzo lubię i szanuję. Szczególnie wywiad z Mannem jest zabawny,ciekawy i z przymrużeniem oka.
Jakich pytań należy się spodziewać: Co ostatnio przyniósł Ci twój kot? (no raczej łatwo się domyślić, że nie była to bombonierka)
Albo stwierdzenie,którejś z aktorek-"koty mnie lubią ,mam dobrą karmę" Tu się zgodzę,bo jak nie mam dobrej karmy to mój kot odwraca się tyłem i jeszcze trzącha na mnie łapą. Dużo pytań o sprawy kocio-astralno-nadprzyrodzone. Podsumowując lektura nie dla mnie.

Skusiła mnie okładka. Mam coś takiego, że jak widzę kota, to prostują mi się fałdy w mózgu i tracę zdolność racjonalnego myślenia. Podejrzewam,że może to być toksoplazmoza. Czy było warto?
Nie.Większość jest nudna, chociaż były też wywiady z osobami,
które bardzo lubię i szanuję. Szczególnie wywiad z Mannem jest zabawny,ciekawy i z przymrużeniem oka.
Jakich pytań należy...

Fajne szczególnie dla wielbicieli kotów:) gorąco polecam! A także dla tych niezdecydownych:)

Fajne szczególnie dla wielbicieli kotów:) gorąco polecam! A także dla tych niezdecydownych:)

Strasznie nierówne te wywiady, niektóre potrafią wbić w fotel, na niektórych można przysnąć. Natomiast totalnym niewypałem (moim zdaniem) jest rozdział z Wojciechem Mannem, który chciał temat potraktować żartobliwie, ale tym razem po prostu mu nie wyszło. Na drugim biegunie stawiam opowieści Piotra Pręgowskiego, Barbary Wrzesińskiej i Krystyny Tkacz.

Strasznie nierówne te wywiady, niektóre potrafią wbić w fotel, na niektórych można przysnąć. Natomiast totalnym niewypałem (moim zdaniem) jest rozdział z Wojciechem Mannem, który chciał temat potraktować żartobliwie, ale tym razem po prostu mu nie wyszło. Na drugim biegunie stawiam opowieści Piotra Pręgowskiego, Barbary Wrzesińskiej i Krystyny Tkacz.

Książka "Koty i ich sławni ludzie" czyli Sławni ludzie o swoich kotach opowiadają historie. Bardzo zabawna książka dla miłośników tych czworonogów :)

Książka "Koty i ich sławni ludzie" czyli Sławni ludzie o swoich kotach opowiadają historie. Bardzo zabawna książka dla miłośników tych czworonogów :)