Jest to bardzo trudna książka. Męczyłam się z nią naprawdę długi okres czasu, ale chyba było warto. Niektóre opisy przypadków były naprawdę fascynujące, tylko szkoda, że książka została wydana w takiej formie, a nie innej. Momentami bolały mnie oczy od wielkości czcionki, a styl też nie pomagał. Żałuję też, że nie dowiedziałam się więcej na temat morderców, których oczekiwałam, że znajdą się w czołówce na początku. Polecam, ale tylko fanom kryminalistyki, psychopatycznych zachowań i dla osób, które szybko się nie poddają w czytaniu.

Jest to bardzo trudna książka. Męczyłam się z nią naprawdę długi okres czasu, ale chyba było warto. Niektóre opisy przypadków były naprawdę fascynujące, tylko szkoda, że książka została wydana w takiej formie, a nie innej. Momentami bolały mnie oczy od wielkości czcionki, a styl też nie pomagał. Żałuję też, że nie dowiedziałam się więcej na temat morderców, których...

Książka podzielona na trzy części. Pierwsza ma rolę wprowadzeniową. Druga chronologicznie opisuje wybrane sylwetki przedstawicieli morderczego rzemiosła z okresu powojennego do lat 90-tych, a trzecią wybiórczo opisuje sylwetki morderców którzy zabijali ale nie do końca spełniali definicję seryjnego mordercy. Pozycja ciekawa ale trochę podręcznikowo napisna. Sporo faktografii i szczegółów ale czy dowiedziałem się czegoś nowego? Poza kilkoma sylwetkami zabójców raczej nie. Mimo wszystko warta przeczytania.

Książka podzielona na trzy części. Pierwsza ma rolę wprowadzeniową. Druga chronologicznie opisuje wybrane sylwetki przedstawicieli morderczego rzemiosła z okresu powojennego do lat 90-tych, a trzecią wybiórczo opisuje sylwetki morderców którzy zabijali ale nie do końca spełniali definicję seryjnego mordercy. Pozycja ciekawa ale trochę podręcznikowo napisna. Sporo...

Zastanówmy się, co charakteryzuje seryjnego mordercę. Sadyzm, powtarzalność, charakterystyczny sposób działania – to moje pierwsze skojarzenia. A teraz pójdźmy krok dalej i spróbujmy stworzyć portret psychologiczny takiego przestępcy. Odpowiedzmy sobie na pytania co może nim kierować i co mogło wywołać tę, nazwijmy to, potrzebę zabijania. W dużym uproszczeniu, o tym jest publikacja Jarosława Stukana pt. „Polscy seryjni mordercy”.

Książka podzielona jest na dwie części: teorię i jej odniesie do konkretnych przypadków. Na początku autor odnosi się do kwestii definicji oraz próbuje wypunktować cechy psychologiczne (a dokładniej nazwano to „elementy psychopatologii”) oraz motywację sprawców. Jest też fragment dotyczący dzieciństwa i jego wpływu na stawanie się seryjnym mordercą.

W części drugiej zostają przedstawione sylwetki sławnych polskich zbrodniarzy i zostają przeanalizowane w kontekście tego o czym mogliśmy wcześniej przeczytać. Jeżeli to możliwe Jarosław Stukan stara się napisać kilka słów o rodzinie i dzieciństwie danej postaci, po czym opisuje jej zbrodnie skupiając się na sposobie działania, ofiarach (te są bardzo klarownie wypunktowane) oraz motywach.

Publikacja „Polscy seryjni mordercy” bardzo przypomina pracę naukową. Autor unika pisania w pierwszej osobie, raczej używa zwrotów typu „zostało przedstawione” itp. Szeroko odnosi się do stanu badań z zakresu kryminologii – analizuje wyniki i przytacza nazwiska. Udaje mu się zachować dystans do tego co pisze, nawet kiedy przechodzi do opisów zbrodni brak w tym emocji i sensacji, jest to raczej chłodne przedstawianie faktów. Przykładowo, wypunktowanie ofiar danego przestępcy daje dużą przejrzystość, ale jest w tym coś bezosobowego – pan X zabił 5 osób: A. lat 30, krawcowa; B. lat 37, bezrobotna itd.

Mi się ten naukowy charakter podoba. Nie zaprzeczę, że czytanie tej książki wymaga skupienia, a pewnie i zajrzenia do słownika. Uważam jednak, że takie publikacje mają służyć poszerzaniu wiedzy, a nie szukaniu sensacji – od tego są filmy i powieści kryminalne – więc konkretny fachowy przekaz jest, jak najbardziej, wskazany.

Czy Jarosławowi Stukanowi udało nakreślić sylwetkę przeciętnego seryjnego mordercy? „Wszystkie przedstawione (…) wnioski i hipotezy być może pozwalają lepiej poznać seryjnych morderców. Zawsze jednak będą one jedynie schematami, które należy nadal weryfikować.”[*] Kiedy istotą badania jest człowiek trudno mówić o jakichkolwiek wzorach. Można zauważyć pewne zależności, ale trzeba pamiętać, że zawsze znajdą się wyjątki, które dodadzą nową zmienną w obserwacjach.


[*] Jarosław Stukan, „Polscy seryjni mordercy”, wyd. Aktywa, Frampol 2018, s. 28.

Zastanówmy się, co charakteryzuje seryjnego mordercę. Sadyzm, powtarzalność, charakterystyczny sposób działania – to moje pierwsze skojarzenia. A teraz pójdźmy krok dalej i spróbujmy stworzyć portret psychologiczny takiego przestępcy. Odpowiedzmy sobie na pytania co może nim kierować i co mogło wywołać tę, nazwijmy to, potrzebę zabijania. W dużym uproszczeniu, o tym jest...

Ta książka nie ma być lekka, nie ma być łatwo napisana i tym bardziej nie powinna nam się spodobać w sposób jaki podobają nam się nasi ulubieńce.
W klarowny i prosty sposób autor wtacza nas w świat, który większość z nas przeraża. Jedynym małym minusem jest styl pisania autora, który był dość sztywny i zbyt uniwerystecki. Niemniej jest to tylko mały mankament, który jedni albo zignorują albo będzie ich to drażnić.

38 seryjnych morderców. Nastraszniejszych, najkrwawszych i najbardziej zobojętniałych na krzywdę innych osób. Pomiędzy tymi najsławniejszymi nazwiskami jakie znamy takimi jak K. Kot, Z. Marchwicki, czy P. Tuchlin poznajemy też nazwiska mało znane na przykład L. Pękalski, J. Małek, M. Zub i inni.
Większość z tych nazwisk posłużyła mi na studiach nie tylko do pracy licencjackiej ale też do innych wypracowań w których musiałam opisać czynniki wpływające na zachowanie człowieka, który popełnia morderstwa.

Literatura faktu to trochę jak wylanie kubka zimnej wody na głowę. Wszystkie historie i zdarzenia zdarzyły sie naprawdę i my możemy o tym przeczytać. Nie ważne jest to czy dana zbrodnia zdarzyła się w 1880 roku czy 2015. Za każdym razem towarzyszą nam te same emocje: złość, bezsilność, smutek czy też frustracja.

''Polscy Seryjni Mordercy'' to literatura, która zapada głęboko w pamięci bo pomimo tego, że przez ostatnie kilka lat wyszło sporo książek na temat seryjnych morderców to ta lektura ukazuje nam że nie było ich 5 czy 10, nie kończy się nawet na 38 - ta lista jest o wiele dłuższa niż nam się może wydawać.
Są osoby, które nigdy nie zostały złapane i o których media nigdy się nie dowiedziały.

Osobiście bardzo polecam tę książkę bo jednak jest to jedna z tych pozycji, które każdy z nas powinien znać.
Co prawda ''Polscy Seryjni Mordercy'' powinni najbardziej zainteresować czytelników, którzy interesują się sprawami kryminalymi w Polsce. ;)

Ta książka nie ma być lekka, nie ma być łatwo napisana i tym bardziej nie powinna nam się spodobać w sposób jaki podobają nam się nasi ulubieńce.
W klarowny i prosty sposób autor wtacza nas w świat, który większość z nas przeraża. Jedynym małym minusem jest styl pisania autora, który był dość sztywny i zbyt uniwerystecki. Niemniej jest to tylko mały mankament, który jedni...

Opis polskich morderców, których sylwetki psychologiczne są interpretowane z zacięciem psychoanalitycznym. Nie mogę za często czytać książek o takiej tematyce.
Jak to jest, że można poświęcić życie na budowanie, jednoczenie, wzmacnianie, rozwój, prostowanie krzywych dróg i ścieżek, a można je przeznaczyć na niszczenie, skłócanie, egoistyczne podporządkowywanie sobie, demoralizowanie, oszukiwanie siebie, zarażanie kolejnych pokoleń - np dzieci swoją ciemnością?
Pytania bez odpowiedzi.
Ale wierzę w piekło i niebo. Myślę, że tam właśnie jest odpowiedź na te pytania - po ludzku - bez odpowiedzi.

Opis polskich morderców, których sylwetki psychologiczne są interpretowane z zacięciem psychoanalitycznym. Nie mogę za często czytać książek o takiej tematyce.
Jak to jest, że można poświęcić życie na budowanie, jednoczenie, wzmacnianie, rozwój, prostowanie krzywych dróg i ścieżek, a można je przeznaczyć na niszczenie, skłócanie, egoistyczne podporządkowywanie sobie,...

„Polscy seryjni mordercy” Jarosława Stukana to literatura faktu wydana nakładem Wydawnictwa Aktywa w maju roku 2018. Książka jest niewielka, liczy trochę ponad 200 stron. Składa się z około 50 stronicowej części pierwszej – teoretycznej, gdzie autor podaje definicję seryjnego mordercy i wypisuje czynniki, które mają wpływ na wykształcenie się w jednostce rysu seryjnego mordercy. Chwilę poświęca też na omówieniu charakteru mordercy i głównych motywacji kierującymi takimi jednostkami.
Druga część, ta główna, to studia przypadków najgłośniejszych polskich morderców. Znajdziemy tutaj takie nazwiska jak Marchwicki, Knychała, Trynkiewicz czy Pękalski. Każdy przypadek opisany jest na tej samej zasadzie, rzetelnie, krótko i zwięźle. Autor przedstawia w skrócie biografię mordercy, opisuje charakter i motywy nim kierujące. Książkę zamykają tak zwane „doniesienia” czyli spis kolejnych polskich seryjnych morderców, jednak te przypadki są tylko wspomniane, zasygnalizowane że taki ktoś istniał, nie zostają poddane analizie, tak jak w przypadku wcześniejszych nazwisk.

Ogólnie jestem zaskoczona jak większą część książki łatwo się czytało. Początek, część teoretyczna, dla mnie, laika z psychologii, była dosyć ciężka do przebrnięcia, ale wiem, że i konieczna, by w pełni zrozumieć część druga. Przypadki morderców z kolei były opisane prosto i w pełni zrozumiale, autor opisywał tylko to, co faktycznie było ważne dla tej publikacji. Wiele się dowiedziałam i czytałam to z zainteresowaniem. Trochę tylko dla mnie niepotrzebne były te końcowe „doniesienia”, bo prócz nazwisk nic z nich nie wyniosłam, ale może dla innych badaczy czy studentów takie informacje będą dobrym punktem wyjścia do dalszych poszukiwań.

Oceniam na 8/10 i zapraszam do zapoznania się z pełną recenzją pod adresem: https://www.kryminalnatalerzu.pl/2019/07/polscy-seryjni-mordercy-jarosaw-stukan.html

„Polscy seryjni mordercy” Jarosława Stukana to literatura faktu wydana nakładem Wydawnictwa Aktywa w maju roku 2018. Książka jest niewielka, liczy trochę ponad 200 stron. Składa się z około 50 stronicowej części pierwszej – teoretycznej, gdzie autor podaje definicję seryjnego mordercy i wypisuje czynniki, które mają wpływ na wykształcenie się w jednostce rysu seryjnego...

"W chwili zabijania działały w nim dwie siły, jedna kierowała jego uzbrojoną ręką, druga kazała go powstrzymać".

Ten cytat pochodzi akurat z opisu Mariusza Trynkiewicza, seryjnego mordercy, jednego spośród wielu przedstawionych w niniejszej pozycji. Pokazuje to, jak różne jest zachowanie morderców. W tym przypadku mowa niejako o rozszczepieniu osobowości. W innych występuje całkowite zaprzeczenie, jakoby zabójstwa nie miałyby być czynem złym. Jeszcze u kolejnych zabijanie przynosi satysfakcję. A inni dokonują okrucieństw po to, aby się zemścić za wcześniej doznane krzywdy. Są różne aspekty działań, a każde zostały szczegółowo opisane w niniejszej pozycji.

Jak często na codzień słyszymy o popełnianiu różnego rodzaju przestępstw? Niestety telewizja czy internet naładowane są tego typem wiadomości. Na pewno nie raz zastanawialiście się, jak to możliwe aby człowiek mógł zabić drugiego człowieka. Ile okrucieństwa musi w nim tkwić, aby był do czegoś takiego zdolny. Mnie również zdarza się o tym rozmyślać, jednak rzadko kiedy znajduję wyjaśnienia na moje pytania. Dlatego też sięgnęłam po tę książkę.


"Polscy seryjni mordercy" składają się z dwóch części, z czego pierwsza przedstawia najczęstsze rysy psychologiczne sprawców oraz skupia się na ich dzieciństwie, wyszukując w nim podstaw wskazujących na to, że już w tym okresie może mieć miejsce pociąg do krzywdzenia innych oraz rozpatruje motywy kierujące tymi ludźmi. Ponadto dowiadujemy się czym jest seryjne morderstwo i po jakich elementach możemy spodziewać się, że sprawca zaatakuje ponownie. Jest to wstęp do drugiej, porażającej części, gdzie znajdziemy studium przypadków polskich seryjnych morderców. Jakimi byli ludźmi, jak przebiegało ich dzieciństwo, lata szkolne, relacje z rówieśnikami i w końcu, co ich popychało do zbrodni. I ponadto co odczuwali, czy przyznawali się do winy, czy żałowali? Książka zawiera nie tylko analizę autora, ale również niekiedy posiłkuje się on fragmentami z pamiętnika samych sprawców. Ponadto znajdziemy też opisy osób zaatakowanych, kim były, w jakim wieku oraz w jakich okolicznościach doszło do zbrodni lub w kilku przypadkach jak udało się im przeżyć starcie z potworem w ludzkiej skórze.

Mocne doświadczenie. Poprzez opisy morderstw, niektórych bardziej szczegółowych i brutalnych, innych (na szczęście) mniej, musiałam sobie tę lekturę dawkować. Nie było mowy o tym, aby czytać bez przerwy. Odrywałam się od niej niekiedy już po kilku chwilach. Na stronach książki ofiar było tak wiele, tyle osób musiało zginąć... dla mnie to niezmiernie zasmucające. Na dodatek ofiarami w przytłaczającej ilości były kobiety, więc domyślacie się, że przeżywałam tę książkę podwójnie.

Przyswajanie tej pozycji było trudne, zarówno od strony naszej ludzkiej empatii i wrażliwości, ale również z technicznych aspektów. Styl pisania autora był w głównej mierze specjalistyczny, czerpiący z dziedziny psychologii i kryminalistyki. Bez znajomości terminów psychologicznych nie byłoby łatwo przebrnąć przez lekturę. Co prawda, na okładce przeczytamy, że książka jest napisana od strony naukowej, jednak nie jestem pewna, czy każdy czytelnik odnalazłby się w tego typu literaturze. Mnie osobiście ciężko było przywyknąć do naukowego żargonu, jednak później zaczęłam przyzwyczajać się do stylu oraz charakteru książki. Jednocześnie temat zainteresował mnie na tyle, że możliwe, że w przyszłości sięgnę po podobne tytuły.

"W chwili zabijania działały w nim dwie siły, jedna kierowała jego uzbrojoną ręką, druga kazała go powstrzymać".

Ten cytat pochodzi akurat z opisu Mariusza Trynkiewicza, seryjnego mordercy, jednego spośród wielu przedstawionych w niniejszej pozycji. Pokazuje to, jak różne jest zachowanie morderców. W tym przypadku mowa niejako o rozszczepieniu osobowości. W innych...

Książka dla "wielbicieli" tematyki i seryjnych. Fajnie przedstawione fakty, nie sam czysty opis czynów, ale także opis procesów sądowych, cytaty osób, które przeżyły jak i sprawcy.. Jednym słowem kawał dobrej roboty 💪

Książka dla "wielbicieli" tematyki i seryjnych. Fajnie przedstawione fakty, nie sam czysty opis czynów, ale także opis procesów sądowych, cytaty osób, które przeżyły jak i sprawcy.. Jednym słowem kawał dobrej roboty 💪

Ciekawa książka jeżeli chodzi o całokształt, ale trudna w czytaniu z uwagi na ogromną ilość suchych faktów.

"Zastrzeliłem za to, że przeniósł mnie na gorsze stanowisko".

Ciekawa książka jeżeli chodzi o całokształt, ale trudna w czytaniu z uwagi na ogromną ilość suchych faktów.

"Zastrzeliłem za to, że przeniósł mnie na gorsze stanowisko".

Krótko, zwięźle i na temat :)

Krótko, zwięźle i na temat :)