"Bo Droga jest domem dla wszystkich". To niesamowite, że można niemal namacalnie powrócić na Szlak, jedynie czytając wspomnienia innych. Że smaki, zapachy, widoki, odczucia, zachwyty Drogą są tak silne. Że są dla wszystkich inne, a jednak podobne. Droga jest niesamowita i dzięki tej książce ponownie zostałam nią otulona. Buen Camino!

"Bo Droga jest domem dla wszystkich". To niesamowite, że można niemal namacalnie powrócić na Szlak, jedynie czytając wspomnienia innych. Że smaki, zapachy, widoki, odczucia, zachwyty Drogą są tak silne. Że są dla wszystkich inne, a jednak podobne. Droga jest niesamowita i dzięki tej książce ponownie zostałam nią otulona. Buen Camino!

Świetna książka. Świetna historia. Świetni ludzie. Tego właśnie szukam w książkach o camino. Dobrze opisany szlak, nazwy miejscowości, odległości między nimi, zabytki i ukształtowanie terenu. Dzięki takim opisom przypominasz sobie trasę którą pokonałeś, albo masz szanse by poznać szlak i przygotować się do pielgrzymki, a wszystko to na dodatek przyozdobione fajnym poczuciem humoru dwójki pozytywnych ludzi. Ta książka to sama przyjemność. Polecam wszystkim, których interesuje temat camino, a jeśli wpadnie w ręce tych, którzy o camino nie wiedzą nic, to autorzy w przyjemny sposób wszystko wytłumaczą i opiszą, tak że dosłownie każdy będzie myśleć tylko o tym, by zarzucić ciężki plecak na plecy i wyruszyć do Hiszpanii.

Świetna książka. Świetna historia. Świetni ludzie. Tego właśnie szukam w książkach o camino. Dobrze opisany szlak, nazwy miejscowości, odległości między nimi, zabytki i ukształtowanie terenu. Dzięki takim opisom przypominasz sobie trasę którą pokonałeś, albo masz szanse by poznać szlak i przygotować się do pielgrzymki, a wszystko to na dodatek przyozdobione fajnym poczuciem...

Od wielu lat nurtuje mnie myśl żeby pójść do Santiago. Pieszo powędrować Camino. We własnym tempie i we własnym jedynie towarzystwie. Myśl to, na obecnym etapie życia, kompletnie nieracjonalna i bez szans na realizację, bo kto mi udzieli więcej niż dwóch tygodni urlopu naraz? Ale kiedyś, kto wie? Szczególnie, że Hiszpanię uwielbiam. Dlatego czasami coś na ten temat oglądam, czasami czytam, zbieram trochę informacji. Tym razem przyszedł czas na oczekująca w kolejce pozycję "Do Santiago. O pielgrzymach, Maurach, pluskwach i czerwonym winie".

Książka autorstwa młodego małżeństwa Emilii Sokolik i Szymona Sokolika to dość obszerna opowieść o podjętej przez nich przed kilkoma laty wyprawie Szlakiem Świętego Jakuba. Z racji tego, że to swoisty pamiętnik albo wspomnienie drogi, to lektura mocno subiektywna, oparta na doświadczeniach tych konkretnych pielgrzymów. Autorzy podkreślają wyraźnie, że każdy ma własną drogę, że każdy przezywa ją na swój sposób i nie ma tu uniwersalnych recept, jak wędrówka powinna wyglądać. Jednocześnie, pomimo, że autorzy to praktykujący katolicy, nie zamykają się na inne sposoby przeżywania duchowości, podkreślając, że droga jest dla wszystkich, także dla tych, którzy wierzą inaczej albo nie wierzą i po prostu poszukują odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Piszą o ekumeniczności drogi, o jej ludzkim bogactwie, o wartości doświadczeń. Ale też o znoju i monotonii marszu, upale, deszczu, bolących nogach i poszukiwaniu miejsc noclegowych. Nie ukrywają, ze pielgrzymowanie do Santiago to nieraz krew pot i łzy, a o przeżycia duchowe trudno, kiedy jest się permanentnie zmęczonym i głodnym. Nie epatują zresztą przesadnie duchowością, skupiając się na praktycznych aspektach wędrówki. Z racji własnych doświadczeń z różnego rodzaju pieszymi wyprawami ich doświadczenia są mi bardzo bliskie.

Poszczególne rozdziały dotyczą kolejnych dni marszu. Poprzedzają je mapki trasy przewidzianej na dany dzień z zaznaczonymi miejscowościami oraz ukształtowaniem terenu. Autorzy dorzucają do tego historię niektórych miejscowości, budowli, lokalne anegdoty i legendy. W ten sposób ich droga splata się nierozłącznie z drogą tych, którzy pielgrzymowali przed nimi i którzy dziś o pielgrzymów dbają. A my dowiadujemy się nieco o Hiszpanii i o historii Camino.

Pomimo sporej objętości (w e-booku) "Do Santiago..." czytało mi się szybko i łatwo. Książka wciąga, jest napisana lekko, to niezła lektura na lato. Nie wiem natomiast czy przypadnie do gustu osobom zupełnie tą tematyką nie zainteresowanym.

Od wielu lat nurtuje mnie myśl żeby pójść do Santiago. Pieszo powędrować Camino. We własnym tempie i we własnym jedynie towarzystwie. Myśl to, na obecnym etapie życia, kompletnie nieracjonalna i bez szans na realizację, bo kto mi udzieli więcej niż dwóch tygodni urlopu naraz? Ale kiedyś, kto wie? Szczególnie, że Hiszpanię uwielbiam. Dlatego czasami coś na ten temat oglądam,...

Książkę przeczytałam dwa razy. Pierwszy raz wciągnęła mnie bez reszty. Wczułam się w klimat pielgrzymki i zazdrościłam autorom tej niesamowitej przygody. Podobały mi się wstawki historyczne, których nie spotkałam w innych książkach o Drodze św. Jakuba. Utwierdziłam się w przekonaniu, że to droga także dla takich jak ja i uwierzyłam, że też kiedyś spełnię moje marzenie o Camino de Santiago. Gdy czytałam książkę kilka lat później, po powrocie z pielgrzymki, momentami byłam zawiedziona, że tak mało autorzy napisali o jakichś miejscach, które na mnie zrobiły ogromne wrażenie. Czegoś mi brakowało. Ale to jest właśnie fenomen Drogi - każdy znajdzie na niej coś dla siebie, każdy coś innego, każdy inaczej ją zapamięta. Warto więc przeczytać jak tę Drogę widział ktoś inny. Ale przede wszystkim warto pójść na pielgrzymkę!

Książkę przeczytałam dwa razy. Pierwszy raz wciągnęła mnie bez reszty. Wczułam się w klimat pielgrzymki i zazdrościłam autorom tej niesamowitej przygody. Podobały mi się wstawki historyczne, których nie spotkałam w innych książkach o Drodze św. Jakuba. Utwierdziłam się w przekonaniu, że to droga także dla takich jak ja i uwierzyłam, że też kiedyś spełnię moje marzenie o...

Obawiałam się trochę, że książka będzie przesadnie opowiadać o wierze, o kościele itp, tego też nie zabrakło, ale sprawiedliwie autorzy podzielili książkę i dodali trochę faktów historycznych, geograficznych, jest ciekawie opisana sama podróż, momentami bardzo zabawna ale też skłaniająca do głębszych przemyśleń. Czasami można poczuć trud ich podróży, a czasami mieć zastrzeżenia co do ich wywyższania się , tylko dlatego, że przeszli cały odcinek 800km (a inni z różnych względów tylko 200 czy 300) Czyli podsumowując - dobra literatura podróżnicza, wciągająca i budująca ciekawość świata jak i mojej ukochanej Hiszpanii. Polecam :))

Obawiałam się trochę, że książka będzie przesadnie opowiadać o wierze, o kościele itp, tego też nie zabrakło, ale sprawiedliwie autorzy podzielili książkę i dodali trochę faktów historycznych, geograficznych, jest ciekawie opisana sama podróż, momentami bardzo zabawna ale też skłaniająca do głębszych przemyśleń. Czasami można poczuć trud ich podróży, a czasami mieć...

To nie jest arcydzieło literatury. To świadectwo. Powstałe z notatek, do których autorzy dodali to co przeczytali w innych książkach. Przeczytałem pobieżnie przed naszym Camino.

To nie jest arcydzieło literatury. To świadectwo. Powstałe z notatek, do których autorzy dodali to co przeczytali w innych książkach. Przeczytałem pobieżnie przed naszym Camino.

Lektura tej książki ostatecznie przekonała mnie do podjęcia dojrzewającej już od jakiegoś czasu decyzji o wyruszeniu na szlak św. Jakuba. Polecam.

Lektura tej książki ostatecznie przekonała mnie do podjęcia dojrzewającej już od jakiegoś czasu decyzji o wyruszeniu na szlak św. Jakuba. Polecam.

Bardzo dużo praktycznych wskazówek w książce i opisów miejsc dla osób, które chcą się wybrać na szlak.

Bardzo dużo praktycznych wskazówek w książce i opisów miejsc dla osób, które chcą się wybrać na szlak.

+!

+!

Dobra lektura na "czas koronawirusa" i dla tych, którzy z różnych względów nie wybiorą się na taką pielgrzymkę. Sporo wiadomości o kraju w którym nigdy nie byłam i pewnie już nie pojadę... a szkoda.

Dobra lektura na "czas koronawirusa" i dla tych, którzy z różnych względów nie wybiorą się na taką pielgrzymkę. Sporo wiadomości o kraju w którym nigdy nie byłam i pewnie już nie pojadę... a szkoda.