Jakiś czas temu odkryłem w piwnicy kilkanaście książek mojego taty. Książki te pochodzą jeszcze z czasów kiedy byłem mały - blisko 20 - 23 lat. Znalazłem wśród nich takich autorów jak Ludlum, Forsyth czy Higgins i postanowiłem zabrać wszystkie domu. Skończył mi się zapas moich książek i w czasie oczekiwania na nową dostawę sięgnąłem po 'Nocne przejście' Jacka Higginsa.
Sama okładka przywodzi na myśl filmy sensacyjne z lat 90, z zawartością jest całkiem podobnie. Akcja tej książeczki (mały format i ok 200 stron) przypomina filmy z cyklu zabili go i uciekł, seriale telewizyjne jak Drużyna A czy MacGuyver.
Muszę przyznać, że nie potrafiłem się wciągnąć w lekturę i dopiero w połowie książki załapałem o co chodzi.
Akcja osadzona jest na Bahamach, gdzie główny bohater, Harry Manning uciekł po rewolucji na Kubie. Swoją drogą ciekawie czytać o przejmowaniu władzy przez Castro, kiedy obecnie Kuba znów otwiera się na świat.
Otóż nasz główny bohater - nie wiadomo kim jest - marynarzem, byłym żeglarzem? uciekł z Kuby po stracie firmy ratownictwa morskiego i zadekował się u pewnej kobiety, z którą łączyły go intymne więzi. W ciągu 2 dni kobieta znika, Harry rusza na jej ratunek, poznaje mnóstwo nowych znajomych, zabija, zakochuje się itd.......
Jak dla mnie książka napisana w pośpiechu, opisy zarówno postaci jak i miejsc nie pobudzają wyobraźni, a akcja jest nijaka. 'Nocne przejście' to książka bardzo przeciętna, nadająca się idealnie do poczytania na plaży.
Mam w zanadrzu jeszcze kilka pozycji Jacka Higginsa i mam zamiar je przeczytać. Z nadzieją, że będzie lepiej.

Jakiś czas temu odkryłem w piwnicy kilkanaście książek mojego taty. Książki te pochodzą jeszcze z czasów kiedy byłem mały - blisko 20 - 23 lat. Znalazłem wśród nich takich autorów jak Ludlum, Forsyth czy Higgins i postanowiłem zabrać wszystkie domu. Skończył mi się zapas moich książek i w czasie oczekiwania na nową dostawę sięgnąłem po 'Nocne przejście' Jacka Higginsa.
Sama...

.Pelota cisnął w jej stronę wściekle spojrzenie, a Manning
wykorzystał tę chwilę, żeby zrzucić ze stołu lampę. Pokój pogrążył
się w ciemnościach. Manning jednym, długim skokiem schronil się
za sofą z końskiego włosia. Pelota strzelił dwa razy. Dwa
pomarańczowe ogniki rozświetliły na chwilę pomieszczenie. Manning
przyklęknął na jedno kolano, a Pelota krzyknął:
– lepiej wyjdź, Manning, nie masz szans.
W tej samej chwili drzwi odskoczyły odrzucone silą kopnięcia i
strumień jasnego światła wdarł się z korytarza, wyłaniając z
ciemności postać Peloty.
Mężczyzna odwrócił się błyskawicznie, ale gdy podnosił broń,
pojedynczy pocisk ugodził go w środek czoła. Siła wybuchu rzuciła
go na plecy obok starej kobiety...

.Pelota cisnął w jej stronę wściekle spojrzenie, a Manning
wykorzystał tę chwilę, żeby zrzucić ze stołu lampę. Pokój pogrążył
się w ciemnościach. Manning jednym, długim skokiem schronil się
za sofą z końskiego włosia. Pelota strzelił dwa razy. Dwa
pomarańczowe ogniki rozświetliły na chwilę pomieszczenie. Manning
przyklęknął na jedno kolano, a Pelota krzyknął:
– lepiej...

„Celem terroryzmu jest terror. To jedyny sposób, w jaki mały kraj może próbować pokonać imperium. Są to słowa Lenina”
Tak próbuje usprawiedliwiać swoje poczynania czarny charakter w tej książce.
Czasami powracam do starej sensacji z sentymentu. Czasami są to powroty udane, a czasami totalne porażki. W tym przypadku było nawet OK. Dwieście stron małej książeczki a akcji tyle, że trudno nadążyć. Jak to możliwe? Kojarzyć się to może z filmami sensacyjnymi lat 80. z Chuckiem Norrisem, gdzie cały czas cos się dzieje, główny bohater jest niezniszczalny, zawsze przyklei się do niego jakaś kobieta, a potem odchodzą w siną dal na tle zachodzącego słońca.
Tutaj było podobnie. Ale jak przymknąć na to oko podczas czytania, to, wbrew pozorom, nie ma nudy. Akcja posklejana bardzo dobrze, motywy wiarygodne, szczegóły dopracowane… i mamy zgrabne czytadełko dla relaksu.
Jeszcze o akcji. Książka napisana w 1964 roku opowiada o marynarzu (rybaku) Harrym Manningu, który po rewolucji Fidela Castro na Kubie musiał uciekać z wyspy, ponieważ został mu skonfiskowany cały interes (związany z firmą ratunkową na oceanie) i zdołał tylko zabrać ze sobą swoją łódź, którą właśnie uciekł. Zarabia biorąc bogatych turystów na nurkowanie w okolicach Wysp Bahama i wędkowanie. W porcie ma znajomą, u której pomieszkuje. Pewnego dnia znajoma niespodziewanie wypływa na morze z jakimś marynarzem i znika… I zaczyna się akcja. I nie zwalnia nawet na chwilę.

„Celem terroryzmu jest terror. To jedyny sposób, w jaki mały kraj może próbować pokonać imperium. Są to słowa Lenina”
Tak próbuje usprawiedliwiać swoje poczynania czarny charakter w tej książce.
Czasami powracam do starej sensacji z sentymentu. Czasami są to powroty udane, a czasami totalne porażki. W tym przypadku było nawet OK. Dwieście stron małej książeczki a akcji...

Bardzo dobra.

Bardzo dobra.