Posłowie

Bajki estońskie mają swoją specyfikę. Mniej w nich okrucieństwa i mrożących krew w żyłach przygód bohaterów, jak np. w bajkach Węgrów, bądź co bądź krewniaków Estończyków po mieczu i kądzieli. Za to znaczną rolę odgrywa w tych bajkach przyroda - na zasadzie współbohatera ("Bracia polarnej zorzy", czy "Królewicz i władca grzybów"). Bohaterzy baśni estońskich nie mordują się i nie prześladują, miast tego próbują wyprowadzić się wzajem w pole. Głównymi postaciami tych bajek są przeważnie ludzie pracy: myśliwi, rybacy, rolnicy - zmagający się z surową przyrodą, z mrozami i morzem. Od czasu do czasu pojawia się też królewicz, który jednak nad życie w pałacu przekłada spokojne zacisza borów. A przyroda nie zawsze bywa wrogiem człowieka, ale i jego przyjacielem, co np. widać w bajce pt. "Trzej niesforni synowie Dziadka Mroza".
Uczciwość, przyjaźń i pomaganie sobie w trudnych sytuacjach - to główne cechy bajek estońskich. Myślę, że ich surowa i pełna godności romantyka przypadła wam do gustu. A ponieważ bliskimi krewniakami Estończyków są również Finowie, więc pokusiłem się o przetłumaczenie i włączenie do zbioru także bajki fińskiej, opartej na motywach Kalewali - słynnego poematu ludowego Finów. Bajka nosi tytuł: "O tym jak kowal ożenił się z córką króla diabłów" i jest jedną z najpiękniejszych bajek o miłości mężczyzny do kobiety, jakie zdarzyło mi się kiedykolwiek przeczytać.

---
* "Bracia polarnej zorzy: Bajki estońskie i fińskie", tłum. Aleksander Nawrocki, Wydawnictwo Pojezierze, 1988, s. 63.

Posłowie

Bajki estońskie mają swoją specyfikę. Mniej w nich okrucieństwa i mrożących krew w żyłach przygód bohaterów, jak np. w bajkach Węgrów, bądź co bądź krewniaków Estończyków po mieczu i kądzieli. Za to znaczną rolę odgrywa w tych bajkach przyroda - na zasadzie współbohatera ("Bracia polarnej zorzy", czy "Królewicz i władca grzybów"). Bohaterzy baśni estońskich nie...

Czytam stare książki wnukom, warto, są lepsze niż niektóre nowoczesne

Czytam stare książki wnukom, warto, są lepsze niż niektóre nowoczesne