Główna bohaterka Książki dowiaduje się o zdradzie męża, żeby zapomnieć o wszystkim wyjezdza za namowa koleżanki na tajemniczą wyspę. Na miejscu okazuje się, że nie ma juz do czego wrócić, postanawia znaleźć pracę, która pozwala jej zapomnieć o problemach i stworzyc skomplikowana ale nowa rodzinę. Książka przyjemna w czytaniu początek i koniec bardzo ciekawy, środek troszkę się ciągnie.

Główna bohaterka Książki dowiaduje się o zdradzie męża, żeby zapomnieć o wszystkim wyjezdza za namowa koleżanki na tajemniczą wyspę. Na miejscu okazuje się, że nie ma juz do czego wrócić, postanawia znaleźć pracę, która pozwala jej zapomnieć o problemach i stworzyc skomplikowana ale nowa rodzinę. Książka przyjemna w czytaniu początek i koniec bardzo ciekawy, środek troszkę...

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Anne Rivers Siddons "Uciekłam na wyspę"
Główna bohaterka Molly,mieszka w Atlancie, 27 - letni staż małżeński, dzieci dorosłe i mąż Tee, który przekreśla ich wspólny czas chcąc rozwodu i poślubić jej kopie z czasów świetności - kobietę - węgorza:)
Tu możemy sobie darować z 200 stron, bo to tylko wywody,gorzkie żale itd...Intrygująco, tajemniczo robi się gdy Molly na zaproszenie przyjaciółki przybywa na wyspę Martha's Vineyard.
Gdy nasza bohaterka decyduje się przyjąć opiekę nad dwiema staruszkami Bellą i Lucy, dwoma łabędziami Diana i Charlesem,które się kochają chorym jednonogim, mężczyzną Denisem i zamieszkać w przysłowiowym "szałasie" w okresie zimowym staje się wyzwaniem ale też szansą na odnalezienie się w nowej rzeczywistości.Na wyspę przybywa ojciec Molly po śmierci żony, nieźle się aklimatyzuje i z nim wiąże się też wątek metafizyczny.
Pies Łazarz zapałał wielką miłością do Denisa. Wyspa ma w sobie coś hipnotyzującego i magicznego, otworzy umysły i serca osób, które nigdy nie spodziewałyby się, że los na krawędzi, też może im coś dać...Polecam czyta się bardzo dobrze.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Anne Rivers Siddons "Uciekłam na wyspę"
Główna bohaterka Molly,mieszka w Atlancie, 27 - letni staż małżeński, dzieci dorosłe i mąż Tee, który przekreśla ich wspólny czas chcąc rozwodu i poślubić jej kopie z czasów świetności - kobietę - węgorza:)
Tu możemy sobie darować z 200 stron, bo to tylko wywody,gorzkie żale itd...Intrygująco,...

O czym może świadczyć zwykła wysypka w miejscu intymnym, jakim bez wątpienia są kobiece pośladki? W przypadku Molly Redwine jest ona dowodem zdrady jej męża, która przekreśliła 27 lat ich wspólnego, zdawałoby się szczęśliwego, pożycia. Z dnia na dzień świat tej mądrej, dobrej i poukładanej kobiety posypał się niczym domek z kart, który ostatecznie runął, mimo usilnych prób poskładania go na nowo przez zdradzoną żonę. Kolejnym dramatem po rozstaniu z mężem stała się dla Molly niespodziewana śmierć matki (prawie natychmiastowa, po wcześniejszej kłótni obu pań). Trzeba tu dodać, że była to niezwykle toksyczna matka, niszcząca Molly od wczesnych lat, obwiniająca ją o zniszczenie kariery, krytykująca za dobry kontakt z ojcem, wbijająca jedna po drugiej szpile, kiedy tylko córka wychodziła poza rolę przypisaną jej przez rodzicielkę... Gdy syn Molly, Teddy, zdecydował się na studiowanie architektury poza miejscem zamieszkania, ukochany ojciec wyjechał do syna do Waszyngtonu, a córka nie powróciła, by dodać otuchy matce po tych tragediach, kobieta postanowiła wyjechać wraz ze swoją przyjaciółką na wyspę Martha's Vineyard. Tam poznała smak wolności, uwierzyła we własne siły, zapomniała o bólu, smutku, smaku łez i została wciągnięta w tajemnicze i mroczne sprawy pewnej nietypowej rodziny. Kiedy los nie oszczędził jej przykrości i upokorzeń, to właśnie one popchnęły ją w ramiona Luzii Ferreira, Belli Ponder i jej syna Dennisa. Cała trójka potrzebowała rzekomo Molly jedynie do dokarmiania łabędzi (o zupełnie nieprzypadkowo dobranych imionach Charles i Diana) i sprawowania opieki nad nimi. Podczas chłodnych dni spędzonych bez bliskich na górnej wyspie, Molly coraz częściej zapominała o swoich problemach, poświęcając się całkowicie swoim pracodawcom i ich kłopotom zdrowotnym, społecznym i psychicznym. Kiedy na wyspę przybył ojciec Molly, kobieta zaczęła mieć więcej wolnego czasu, który spędzała w towarzystwie chorego na nowotwór złośliwy Dennisa...

Co z tych długich i serdecznym spotkań wyszło, jak ostatecznie wyglądało życie Molly na wyspie, oczywiście nie zdradzę, ale chętnie zaproszę Was do lektury książki Anne Rivers Siddons. Jest to bardzo przyjemna powieść obyczajowo-psychologiczna, w której otuchę znajdą nie tylko osoby stojące w obliczu rozwodu, ciężkiej choroby czy bólu po utracie najbliższych. Autorka w przystępny sposób ukazuje, wagę każdego cierpienia, jego konsekwencje w przyszłości. Świetnie udaje jej się ukazać stan psychiczny głównej bohaterki, gdy ta doświadcza rozwodu: kiedy nie ma komu opowiadać swoich snów, rozterek, zwierzać się na bieżąco, gdy myśli kłębią się w głowie, a nie ma ich z kim dzielić. Warte uwagi są także te momenty, kiedy każdy chce zdradzonej Molly pomóc, a swoim działaniem przynosi jej więcej szkody niż pożytku. Okazuje się bowiem, że nie tak łatwo zrozumieć tę drugą, choćby najbliższą osobę, a pojąć sens cierpienia to rzecz niewyobrażalna.

Powieść "Uciekłam na wyspę" napisana jest ciekawym, sugestywnym językiem, któremu nie brakuje goryczy, ale i humoru. Historia Molly wciąga, momentami zadziwia i prowokuje do myślenia o skutkach złego wychowania, popełnionych w przeszłości błędach i zaniechanych próbach pojednania się. Polecam serdecznie!

O czym może świadczyć zwykła wysypka w miejscu intymnym, jakim bez wątpienia są kobiece pośladki? W przypadku Molly Redwine jest ona dowodem zdrady jej męża, która przekreśliła 27 lat ich wspólnego, zdawałoby się szczęśliwego, pożycia. Z dnia na dzień świat tej mądrej, dobrej i poukładanej kobiety posypał się niczym domek z kart, który ostatecznie runął, mimo usilnych prób...

Odpowiednia książka w odpowiednim czasie. Pomogła mi podjąć pewne decyzje.

Odpowiednia książka w odpowiednim czasie. Pomogła mi podjąć pewne decyzje.

Spokojna książka. Trochę za długo dochodzi się do tego, co najciekawsze. Wciągnęła mnie dopiero po przeczytaniu 250 stron, a jest ich ponad 400. Niemniej jednak czarujące opisy i piękny styl pozwalają się nią delektować.

Spokojna książka. Trochę za długo dochodzi się do tego, co najciekawsze. Wciągnęła mnie dopiero po przeczytaniu 250 stron, a jest ich ponad 400. Niemniej jednak czarujące opisy i piękny styl pozwalają się nią delektować.

Moja pierwsza Siddons i tak to się zaczęło <3

Moja pierwsza Siddons i tak to się zaczęło <3