Dawno temu rodzina pewnego paladyna zostaje wymordowana. Przeżyć ma tylko wspomniany paladyn i dwójka jego dzieci: syn i córka. Są oni spadkobiercami wielkiego artefaktu oraz trójki pierścieni, które wykorzystać mogą tylko osoby prawe.

Wiele lat później, pewien kapłan Cyrica zaczyna szukać tych pierścieni. Jednak ze względu na jego charakter, przekonania i oddanie swojemu złemu bóstwu, nie może on tych pierścieni nosić. Co innego jego siostra, Harfiarka Bronwyn, ale ta z kolei o swoim dziedzictwie nie ma pojęcia.

Czy Bronwym odkryje prawdę o swoim pochodzeniu? Czy uda jej się zebrać pierścienie i powstrzymać od tego jej złego brata? Czy kapłan znajdzie sposób na wykorzystanie mocy pierścieni? Jaki wkład będą w to mieli Harfiarze i stojący na ich czele Czarnokij?

Czwarty tom Pieśni i Mieczy pozostawia nam w tyle Arilyn i Danilo Thanna, pomimo, że fircykowaty bard epizodycznie uczestniczy w wydarzeniach. Bardzo obszernie poznajemy tutaj zakon Tyra i ich rozumienie moralności i sprawiedliwości, mniejsza o większość jest ono zero-jedynkowe. Książka oprócz tego pochłania zmieniającym się tłem: jedna scenie dzieje się w Waterdeep, kolejna już w Skullporcie, a następna w krasnoludzkich tunelach. Czytałem ciekawy dalszych wydarzeń i tego jak Bronwyn z nich wybrnie.

Dawno temu rodzina pewnego paladyna zostaje wymordowana. Przeżyć ma tylko wspomniany paladyn i dwójka jego dzieci: syn i córka. Są oni spadkobiercami wielkiego artefaktu oraz trójki pierścieni, które wykorzystać mogą tylko osoby prawe.

Wiele lat później, pewien kapłan Cyrica zaczyna szukać tych pierścieni. Jednak ze względu na jego charakter, przekonania i oddanie swojemu...

Czwarta część z pięciotomowego cyklu "Pieśni i Miecze" wciąż dotyczy Harfiarzy, ale dla odmiany nie Arilyn Księżycowej Klingi i Danilo, ale... Browyn. Córka paladyna, która musi odzyskać rodową pamiątkę, rozwiązać zagadkę z przeszłości, a że po drodze ratuje krasnoludzki klan, zmniejsza paladyna i czyni kilka dziwnych kwestii... to już inna sprawa.
Jak bywa w przypadku książek pióra pani Cunningan, wciąż jest lekko, magicznie i przyjemnie, jednak postacie są naiwne, trochę płaskie, jakby niezdecydowane, a sama historia wydaje się być jakby... urwana.
Źle nie jest, ale mogłoby być lepiej.
Z pewnością sięgnę po tą pozycję jeszcze nie raz. Ale przymknę oko na niedociągnięcia - psychologię postaci.

http://kaginbox.blox.pl/2016/04/Twierdza-Cierni.html

Czwarta część z pięciotomowego cyklu "Pieśni i Miecze" wciąż dotyczy Harfiarzy, ale dla odmiany nie Arilyn Księżycowej Klingi i Danilo, ale... Browyn. Córka paladyna, która musi odzyskać rodową pamiątkę, rozwiązać zagadkę z przeszłości, a że po drodze ratuje krasnoludzki klan, zmniejsza paladyna i czyni kilka dziwnych kwestii... to już inna sprawa.
Jak bywa w przypadku...