Yess to ten sam komentarz co dla pierwszej części, bo czytałam obie jako komplet i tak samo o nich myślałam i komentowałam ;)

Ostatnio potrzebowałam czegoś… co będzie jak balsam dla duszy (zmęczonej, zbitej, bezsilnej),co zaleje mnie dobrymi emocjami, budującym się powoli uczuciem i ciepłem. sięgnęłam więc na półkę na której są tytuły, co do których mam zdecydowane wyobrażenie jaki poziom mają i wiem jak autor/-ka piszą.

Po those who waits byłam pewna, że gdy wybiorę obie części when you last expected to będzie dokładnie to co jest mi potrzebne - jak lekarstwo. Zbuduje uczucia, przyniesie wzruszenia ale bez dramatów - pozytywne i cieple, a jeśli bohaterki będą się z czymś zmagać to przechodząc razem przez pozytywne wzmacnianie, a do tego lekko i z uśmiechem ale mądrze, po prostu idealnie. I dokładnie tak było.

Jaka jest historia? Jak w opisie, nie ma sensu go powielać - to powoli rodzące się uczucie, opowiedziane: w pierwszej książce z perspektywy jednej z bohaterek - Caroline, a w drugiej tylko z perspektywy Hannah. To przechodzenie przez oba spojrzenia i ważne chwile z dwóch perspektyw jest świetne, idealnie się uzupełnia i wzbogaca całą historię.

Całość jest opowiedziana na przestrzeni roku ( w przypadku drugiej części opowiedzianej przez Hannah l zaglądamy w przeszłość ale i przyszłość więc mamy happy ever after),to srly “slow-burn romance”, przechodzimy od semi-służbowej relacji, przez budowanie przyjaźni, miłość platoniczną- przyjacielską, gdy wiesz że to Twoja osoba, przez miłość na poziomie rodziny, aż po miłość romantyczną-fizyczną, w pełnym wymiarze.

Ta fizyczność (w porównaniu z those who wait) ledwo się przewija ale naprawdę nie trzeba więcej, tu wystarczają delikatne, dające ciepło emocje, moc „rodziny” i te idealnie pasujące do siebie puzzle, które się uzupełniają. Zresztą motyw z dzieckiem (rozwód itd) jest po prostu wzruszający i mówię to ja (która nad dziećmi się zupełnie nie rozpływa w zachwytach, a wystarczą jej posiadane koty),tu ten dzieciak świetnie pasuje, tworzą obraz wymarzonej dla wielu rodziny.

Cass po prostu potrafi świetnie w emocje i romans, i umie sprawić że gdy czytasz to wsiąkasz w książkę tak samo jak bohaterki w siebie w ich świecie. Ona po prostu buduje dokładnie taki sam związek i uczucia między opowiadaną historią a czytającymi, jak rozpala uczucia i romans pomiędzy swoimi postaciami. Będziecie myśleć że tylko czytacie jakąś historię aż zanim się zorientujecie że zapiera wam dech, będziecie w niej zakochani po uszy :)

Naprawdę warto, dla tych dobrych emocji, dla uczucia, dla mądrości która porusza trudne „dorosłe” tematy bez martyrologii, która stawia na kobiety, ich siłę i mądrość, wspieranie, siostrzeństwo….
Może brzmieć zbyt idealistycznie? Jak sam lukier? Nic bardziej mylnego, po prostu jest bardzo dobrze wyważona.

To taki tytuł czy raczej autorka po którą się sięga i wraca wielokrotnie „na pocieszenie” i przytulenie.

Yess to ten sam komentarz co dla pierwszej części, bo czytałam obie jako komplet i tak samo o nich myślałam i komentowałam ;)

Ostatnio potrzebowałam czegoś… co będzie jak balsam dla duszy (zmęczonej, zbitej, bezsilnej),co zaleje mnie dobrymi emocjami, budującym się powoli uczuciem i ciepłem. sięgnęłam więc na półkę na której są tytuły, co do których mam zdecydowane...