Bardzo nierówna książka. Ciągłe zmiany tematyki i wracanie w kółko do tematu homolobby trochę irytują. Poza tym zaskakują rozdziały poświęcone historii. Trochę jakby Tomasz Terlikowski próbował odpytać ks. Isakowicza-Zaleskiego ze wszystkiego czym ten się interesuje. Wspomniano o Andrzeju Szeptyckim i aż dziw bierze, że w książce o takiej tematyce nie poruszono wątku tego, że Ukraiński Kościół Greckokatolicki domaga się jego kanonizacji, a przecież Polacy pamiętają go jako hitlerowskiego kolaboranta i sprzymierzeńca banderowców, zatem tarcia wewnętrzne są spore. Ale było też sporo interesujących wątków, więc nie będę aż tak surowa w ocenie.

Bardzo nierówna książka. Ciągłe zmiany tematyki i wracanie w kółko do tematu homolobby trochę irytują. Poza tym zaskakują rozdziały poświęcone historii. Trochę jakby Tomasz Terlikowski próbował odpytać ks. Isakowicza-Zaleskiego ze wszystkiego czym ten się interesuje. Wspomniano o Andrzeju Szeptyckim i aż dziw bierze, że w książce o takiej tematyce nie poruszono wątku tego,...

Pierwsze dwa rozdziały są poświęcone prawdzie na temat potworności struktur kościelnych, homolobby, współpracy kościoła z SB. Pada dużo nazwisk osób zwiazanych z kościołem.
W trzecim rozdziale znajdziemy zdecydowanie jaśniejsze barwy kościoła. Inspiracje autora, jak i dlaczego wybrał bycie księdzem. W rozdziale czwartym powracamy do czarnej strony duszpasterstwa. Piąty rozdział poświęcony jest rewolucjach w kościele i pontyfikatowi Franciszka. Natomiast w szóstej części autor powraca do historycznej sytuacji w Wołyniu.
Postać Ks. Tadeusza Isakowicza-Zalewskiego jest bardzo interesująca i barwna. Mimo swojej profesji walczy z problemami, które znajdują się w instytucji kościoła. Pozycja warta przeczytania

Pierwsze dwa rozdziały są poświęcone prawdzie na temat potworności struktur kościelnych, homolobby, współpracy kościoła z SB. Pada dużo nazwisk osób zwiazanych z kościołem.
W trzecim rozdziale znajdziemy zdecydowanie jaśniejsze barwy kościoła. Inspiracje autora, jak i dlaczego wybrał bycie księdzem. W rozdziale czwartym powracamy do czarnej strony duszpasterstwa. Piąty...

Książka ta jest po prostu potrzebna. Bez względu na wiarę, lub jej brak. Stąd wynika moja, wysoka, jakże subiektywna ocena.
Kościół boryka się z wieloma problemami, które są klarownie przedstawione przez ks. Tadeusza, dlatego nie mam zamiaru powielać w komentarzu tego co zostało zawarte w wywiadzie.

Zmian nie widać. Co gorsza, na horyzoncie nie pojawiają się ku temu jakiekolwiek znaki.

Żyjemy w świecie, gdzie tempo życia zaczyna nas przerastać. Ciągła gonitwa za "nowymi wartościami" powoduje, że tracimy grunt pod nogami. Żyjemy w ciągłej niepewności, a każdy nowy dzień w gruncie rzeczy przynosi więcej pytań niż odpowiedzi. Jak odnaleźć sens i spokój w tym chaosie?
Ludzie szukają ratunku dosłownie wszędzie, w poradniach psychoterapeutycznych, w poradnikach, niejednokrotnie oglądając pseudo "trenerów życia" w mediach społecznościowych. A gdzie jest kościół?

W latach dziewięćdziesiątych.

Książka ta jest po prostu potrzebna. Bez względu na wiarę, lub jej brak. Stąd wynika moja, wysoka, jakże subiektywna ocena.
Kościół boryka się z wieloma problemami, które są klarownie przedstawione przez ks. Tadeusza, dlatego nie mam zamiaru powielać w komentarzu tego co zostało zawarte w wywiadzie.

Zmian nie widać. Co gorsza, na horyzoncie nie pojawiają się ku temu...

Rewelacyjny wywiad z ks. Isakowiczem-Zalewskim. Warto poznać samego księdza ale przede wszystkim jego poglądy. Jako osoba pracująca z osobami niepełnosprawnymi, która walczy o prawdę w kościele katolickim omawia trudne sprawy i ma do tego pełne prawo. Nie są to poglądy jedynie lukrowane o pomaganiu mimo wszystko, o pomaganiu w imię miłosierdzia itd. To mądre słowa realisty i człowieka, który faktycznie dotyka problemów niepełnosprawności, bezdomności. Uważam, że warto poznać jego poglądy. Na kilka problemów współczesnych bardzo otworzył mi oczy i zwrócił po cichu uwagę, że bycie przesadnie tolerancyjnym to nie jest najlepszy pomysł. Z tej książki można trochę wynieść wiedzy o historii Polski i nie tylko . Ogromna wiedza księdza. Jak ktoś nie lubi księży też warto przeczytać. Bardzo wartościowa pozycja dla tych, którzy chcą rozszerzyć swój światopogląd. Dobry język literacki, szybka do przeczytania. Polecam.

Rewelacyjny wywiad z ks. Isakowiczem-Zalewskim. Warto poznać samego księdza ale przede wszystkim jego poglądy. Jako osoba pracująca z osobami niepełnosprawnymi, która walczy o prawdę w kościele katolickim omawia trudne sprawy i ma do tego pełne prawo. Nie są to poglądy jedynie lukrowane o pomaganiu mimo wszystko, o pomaganiu w imię miłosierdzia itd. To mądre słowa realisty...

Kolejny bardzo dobry wywiad z ks. Tadeuszem Isakowiczem-Zaleskim. Ksiądz nawiązuje do wątków z pierwszego wywiadu oraz rozpoczyna nowe dyskusje na temat kościoła i kresów.

Kolejny bardzo dobry wywiad z ks. Tadeuszem Isakowiczem-Zaleskim. Ksiądz nawiązuje do wątków z pierwszego wywiadu oraz rozpoczyna nowe dyskusje na temat kościoła i kresów.

To książka zdecydowanie nie tylko dla katolików, ale również dla osób takich jak ja, które Oriana Fallaci nazwała kiedyś "chrześcijańskimi ateistami", czyli ludzi, którzy mimo, że do niego nie należą, widzą i doceniają rolę Kościoła Katolickiego w kształtowaniu naszej europejskiej cywilizacji, boleją nad jego obecnym kryzysem i mają nadzieję, że coś jednak się zmieni.
Tę niewielką książkę pochłonęłam "jednym kęsem". W rozmowie Tomasza Terlikowskiego z ks. Isakowiczem-Zaleskim podejmowanych jest wiele różnych tematów, nie tylko najbardziej obecnie widoczna, kwestia pedofilii, ale wiele innych bolączek jak: brak lustracji w strukturach państwowych oraz w Kościele i co za tym idzie - wiele post-esbeckich układów do dziś za wieloma kapłanami się wlokących, kryzys powołań (szczególnie dramatyczny pośród żeńskich zgromadzeń zakonnych),rozwój mentalności korporacyjnej w strukturach kościelnych (mobbing!) oraz powstała ogromna przepaść pomiędzy biskupami a zwykłymi księżmi, ogromna samotność tych ostatnich i różne problemy jakie z sobą niesie (depresje, samobójstwa, brak wsparcia skądkolwiek - muszę przyznać, że nigdy się nad tym dotychczas nie zastanawiałam),smutna starość księży-emerytów, odchodzenie duchownych ze stanu kapłańskiego i wiernych od Kościoła, upadek mediów prawicowych, powiązania pomiędzy władzą a Kościołem i wiele, wiele innych. Jest mowa o różnych postaciach ze stanu duchownego, zarówno pozytywnych (przesympatyczny opis kard. Macharskiego) jak i zdecydowanie negatywnych (m.in. abp. Paetz czy abp. Głódź - teraz dopiero byłoby o czym pisać po jego ostatnich, jak wygrana w wyborach na burmistrza, wyskokach!). Oprócz tego ciekawe są wypowiedzi ks. Isakowicza-Zaleskiego na temat celibatu oraz na tematy historyczne. Miło widzieć sporą wiedzę plus ogromną dozę rozsądku w spojrzeniu na wiele z nich. Ciekawe uwagi o pontyfikacie Benedykta XVI w pełni potwierdzające moje podejrzenia co do jego przejścia na emeryturę oraz o obecnym papieżu - Franciszku. Ks. Zaleski jest oczywiście wstrzemięźliwy i ostrożny w opiniach (książka została napisana jednak już 2 lata temu, gdy pewne rzeczy nie były tak jaskrawo widoczne jak obecnie)... Oprócz wszystkich negatywnych zjawisk ks. Zaleski porusza też temat zwykłych, porządnych księży i problemów jakie w obecnej sytuacji przed nimi stanęły, gdy pośród wszechobecnej nagonki muszą zmierzać się z niezasłużoną falą niechęci...

Na koniec chciałabym dodać pewną ciekawostkę znalezioną w książce, choć niekoniecznie związaną z jej głównym tematem. Ks. Isakowicz-Zaleski pisze:
"Mój dziadek przez pięć lat był więźniem niemieckiego obozu KL Mauthausen-Gusen koło Linzu w Austrii. Przeżył tam "piekło na ziemi", ale wkrótce po wyjściu zmarł z wycieńczenia. Byłem tam niedawno. Ku mojemu zdziwieniu, okazało się, że obóz został zniszczony, a następnie zabudowany. Ocalało jedynie krematorium, które jest otoczone okazałymi willami.Jak Austriacy mogą w nich mieszkać?".
Cóż, uważam, że bez problemu... Jeżeli chcą (jak to próbują czynić od kilkudziesięciu lat) wmówić wszystkim, że nie tylko nie są Niemcami, ale przede wszystkim są pierwszą ofiarą mitycznych "nazistów" (podobnie oczywiście jak i sami Niemcy) oraz zrzucić winę na ofiary to całkiem skutecznie się za to już dawno zabrali...

Smutna lecz bardzo pouczająca książka - polecam każdemu.

To książka zdecydowanie nie tylko dla katolików, ale również dla osób takich jak ja, które Oriana Fallaci nazwała kiedyś "chrześcijańskimi ateistami", czyli ludzi, którzy mimo, że do niego nie należą, widzą i doceniają rolę Kościoła Katolickiego w kształtowaniu naszej europejskiej cywilizacji, boleją nad jego obecnym kryzysem i mają nadzieję, że coś jednak się zmieni.
Tę...

Chociaż jestem niewierzący, to przeczytałem tę książkę z zainteresowaniem. Polecam ją każdemu, zwłaszcza hierarchom. Ks. Isakowicz-Zaleski wykazuje dużą troskę o Kościół katolicki. Diagnozuje wiele niegatywnych zjawisk w organizacji, do której należy.

Chociaż jestem niewierzący, to przeczytałem tę książkę z zainteresowaniem. Polecam ją każdemu, zwłaszcza hierarchom. Ks. Isakowicz-Zaleski wykazuje dużą troskę o Kościół katolicki. Diagnozuje wiele niegatywnych zjawisk w organizacji, do której należy.

Ksiądz Zaleski ma swoje poglądy i lubi o nich rozmawiać. Do tego jako osoba duchowna próbuje zmieniać na lepsze kościół katolicki, odkrywając jego zarówno dobre jak i niestety te najgorsze strony. Lektura oprócz uświadamiania pewnych “wad” w kościele, porusza także sprawy polityczne. Tematy omawiane są na tyle, żeby czytelnik nie chciał rzucać krzesłami, ale uświadomił sobie kilka zaniedbanych, zignorowanych, nierozliczonych dotychczas spraw, jednocześnie wzbudził się do refleksji. Polecam każdemu, szczególnie praktykującym katolikom.

Ksiądz Zaleski ma swoje poglądy i lubi o nich rozmawiać. Do tego jako osoba duchowna próbuje zmieniać na lepsze kościół katolicki, odkrywając jego zarówno dobre jak i niestety te najgorsze strony. Lektura oprócz uświadamiania pewnych “wad” w kościele, porusza także sprawy polityczne. Tematy omawiane są na tyle, żeby czytelnik nie chciał rzucać krzesłami, ale uświadomił...

Wywiad z ks. Tadeuszem to przykład troski nad Kościołem i Polską. Tematy trudne, bolesne dla osób wierzących ale podane i odważnie i z wyczuciem, powiedziałbym z pozytywnymi emocjami. Mozę troszkę brakuje pogłębienia tematów, chciałoby się jeszcze, przeczytałem w całość jednego dnia. Pozycja dla osób wierzących i szukających, przekornie trochę powiem - optymistyczna w swym wyrazie, są osoby (duchowni i świeccy),którym naprawdę zależy. Jest też o ludobójstwie ze strony Ukraińców, temat bliski ks. Tadeuszowi, warto spojrzeć na całość z jego perspektywy, nie będzie porozumienia bez wybaczenia a tego bez pełnego przedstawienia faktów. Tyle i aż.

Wywiad z ks. Tadeuszem to przykład troski nad Kościołem i Polską. Tematy trudne, bolesne dla osób wierzących ale podane i odważnie i z wyczuciem, powiedziałbym z pozytywnymi emocjami. Mozę troszkę brakuje pogłębienia tematów, chciałoby się jeszcze, przeczytałem w całość jednego dnia. Pozycja dla osób wierzących i szukających, przekornie trochę powiem - optymistyczna w swym...

"Mówię i piszę o trudnych sprawach nie dlatego, aby Kościół atakować, ale by on był lepszy. Nie zgadzam się z powszechną wśród księży opinią, że nie kala się własnego gniazda, bo bliskie mi są słowa Cypriana Kamila Norwida, który pisał:'Czy ten ptak kala gniazdo, co je kala, czy ten, co mówić o tem nie pozwala?'. To właśnie milczenie o problemach generuje jeszcze większe zło,bo przeszkadza dostrzec problem."

Niezwykle interesująca i mądra rozmowa Tomasza P. Terlikowskiego z ks. Tadeuszem Isakowicz-Zaleskim. Skłania do przemyśleń i jednocześnie zasmuca, bo nie ma przesłanek do tego, aby coś faktycznie mogło się w Kościele zmienić, a jest to tak bardzo potrzebne, a właściwie jest niezbędne.

Ks. Tadeusz jest mi bardzo bliski. Jego spojrzenie na trudne sprawy i w Kościele i na temat ludobójstwa na Wołyniu jest zbieżne z moimi poglądami. I tak, wiele osób, które są przeciwnikami Kościoła może potraktować jego stanowisko jako broń wymierzoną w księży, ale niestety to księża i biskupi sami im tę broń do ręki włożyli, a nie Ks. Isakowicz-Zaleski, który głośno o tym mówi.

"Mówię i piszę o trudnych sprawach nie dlatego, aby Kościół atakować, ale by on był lepszy. Nie zgadzam się z powszechną wśród księży opinią, że nie kala się własnego gniazda, bo bliskie mi są słowa Cypriana Kamila Norwida, który pisał:'Czy ten ptak kala gniazdo, co je kala, czy ten, co mówić o tem nie pozwala?'. To właśnie milczenie o problemach generuje jeszcze większe...