Nie zdarzyło mi się do tej pory, żeby powieść, nowela, czy zbiór opowiadań wydawca opatrywał wstępem, który szydzi z tego, co w opatrywanej tym wstępem książce wydał. Jakby tego było wydawcy mało, dorzuca w tym wstępie krotochwilnie brzmiące ostrzeżenie o różnicy jego zdania z najętym przez tegoż wydawcę redaktorem całości. Ten zaś opowiadania ujęte w karb okładek uznał za złe z klasyfikacją bardzo.

Po takim zagajeniu raźno wziąłem się za czytanie i ku mojemu zadziwieniu pierwszy tekst okazał się nie „pod wpływem", a „prawie jak "Lemowy", żeby nie powiedzieć „Pirxowy". Smakowite to było acz krócizna okrutna.

Dalej jednak było już tylko gorzej, jeszcze gorzej, źle i do bani. Dość powiedzieć, że zaczęło się od przykróconej kopii „Gotihic" ze zbioru wydanego Autorowi wcześniej z doczepką nachalnego objaśnienia, że ten pokurczony klon jest zapisem zmory sennej, a jej powodem było... (figa! spoilera nie będzie).

Zirytowany kapkę, poszedłem za ciosem do kolejnych opowiastek. Zaraz jednak zmącił mnie tekst o obłokach w obłokach z obłokami. Wyszło jednak na to, nie dojrzałem głębi przesłania bo to było inne odwołanie do Lema i Autor musiał to czarno na biały wypisać z treści dużymi literami. Dalej przeczytałem się przez (odpowiednik przedzierania się przez) kolejne opowiadanie już w miarę sprawnie i bez odruchów zniechęcenia. Potem uwagę moją skupił „Letnik" aczkolwiek zbudowany na znanym i ogłupiającym liniowe pojmowanie czasu kostrukcie nieciągłości i zapętleń. Jeszcze dalej było o kameleonie (takim, jak w jednym z seriali, w którym bohater mający dar naśladowania wszystkich innych zapytany czy jest dokrorem odpowiadał, że dziś tak). Koniec wieńczy coś, co wydaje się jakby zapisem z odgrywania ról w grze wideo, ale kurczaki, nie wiem.

Tomik wydany w roku 2023 z osobistymi zagajeniami Autora przed każdym z opowiadań. Dobry styl (w kontraście do treści) i słownictwo literackie, co mimo odczuwalnej ułomności konceptualnej sprawia niejaką przyjemność w czytaniu opowiadań. Szkoda tylko, że książka wydana w lichutkim klejeniu, bo w 2/3 objętości zaczęła gubić pojedyncze strony ulatujące z niej, jak śmieci ze śluzy powietrznej otwartej w próżnię. Pikantnymi smaczkami są natomiast uwagi a to Redaktora, a to jednego z portali o miernocie następujących po tych uwagach opowiadań.

Aż 4* za tylko pierwsze opowiadanie. Reszta na mniej.

Nie zdarzyło mi się do tej pory, żeby powieść, nowela, czy zbiór opowiadań wydawca opatrywał wstępem, który szydzi z tego, co w opatrywanej tym wstępem książce wydał. Jakby tego było wydawcy mało, dorzuca w tym wstępie krotochwilnie brzmiące ostrzeżenie o różnicy jego zdania z najętym przez tegoż wydawcę redaktorem całości. Ten zaś opowiadania ujęte w karb okładek uznał za...