Przewidywalność nie jest słowem, które w kontekście książki rozumiemy pozytywnie. Gdyby spytać na wyrywki, większość czytelników powiedziałoby, że nie chce czytać przewidywalnych książek? A jeśli mówimy o przewidywalności w kontekście serii? Nadal nie brzmi to najlepiej. Chyba że przewidywalność ma oznaczać stale utrzymywany dobry poziom i przewidywalną ilość (celowo nie mówię: liczbę) atrakcji. Zatem jeśli biorę do ręki trzeci tom serii książek Jemmy Hatt pt. Przygodowcy i mówię, że jest przewidywalna, to mam na myśli, że mogę przewidzieć, że będzie dobra, wciągająca i... zaskakująca. Jeśli nie wierzycie, przeczytajcie Miasto tajemnic sami.

Bardzo nie chciałabym się w recenzjach powtarzać, ale trudno być oryginalnym, jeśli książki mają takie same zalety. Natomiast w kontekście trzech tomów na pewno pogratulować autorce trzeba pomysłowości, jeśli chodzi o intrygi, w które wplątują się młodzi bohaterowie, i utrzymania poziomu, dzięki czemu hasło Przygodowcy staje się gwarancją wciągającej, a wręcz porywającej lektury i zaskakujących zwrotów akcji. I to jest właśnie ta pozytywna przewidywalność. Bo choć wiele tu wydaje się zupełnie niewiarygodnie, wartki nurt opowieści porywa czytelnika od pierwszych stron i gwarantuje dobrą zabawę.

Młodzi bohaterowie, którzy nadają ton opowieści, są sympatyczni i różnorodni, zatem każdy może znaleźć kogoś, z kim poczuje się najbardziej związany. Za to podoba mi się, że choć nie są idealni, uczą się ze sobą współpracować i każdy wnosi do grupy coś wartościowego. Żadne z nich nie rozwiązałoby zagadki w pojedynkę, ale wspólnie mogą więcej. Grono Przygodowców od pierwszego tomu nieco się rozrosło i to również działa na korzyść opowieści, bo oznacza więcej interakcji i więcej możliwości przeprowadzania szalonych eskapad.

Uwielbiam te książki za to, że siłą napędową są tu sprytne dzieciaki z ich niepohamowaną ciekawością i determinacją, ale nie ukrywam, że sławny niezgułowaty wujek też dorzuca swoje trzy grosze do tego tomu. Wartka akcja i spora dawka humoru sytuacyjnego to rewelacyjny przepis na emocjonującą lekturę i rozrywkę konkurencyjną wobec elektroniki. To przygoda jest tu na pierwszym planie i czytelnik dostaje dokładnie to, czego się spodziewa, choć nie zawsze tak, jak się spodziewa.

Seria Przygodowcy to przykład wymarzonej serii dla młodszych nastolatków, w której mogą się zatracić, oderwać od codzienności i czytać z uśmiechem na ustach. I przede wszystkim spędzić miło czas z ciekawymi młodymi bohaterami i wspólnie z nimi spróbować rozwiązać zagadkę. Ta książka to dowód, że literatura rozrywkowa w dobrym wydaniu ma się całkiem dobrze.

Przewidywalność nie jest słowem, które w kontekście książki rozumiemy pozytywnie. Gdyby spytać na wyrywki, większość czytelników powiedziałoby, że nie chce czytać przewidywalnych książek? A jeśli mówimy o przewidywalności w kontekście serii? Nadal nie brzmi to najlepiej. Chyba że przewidywalność ma oznaczać stale utrzymywany dobry poziom i przewidywalną ilość (celowo nie...

Kiedy przychodzi moment pisania recenzji książek, jakie przeczytałam to jestem taka podekscytowana, że nie macie pojęcia, ale jak przychodzi moment pisania recenzji swojego patronatu, to już combo uczucie, jakie nie jesteście sobie wyobrazić. Dzisiejsza recenzja patronacka dotyczy jednej z moich ulubionych serii, a mowa Przygodowcach. Dziś spotykamy się przy trzecim tomie pt. „Miasto tajemnic”. Tym razem wylądowaliśmy w Anglii, a dokładniej w Londynie według mnie w miejsc, gdzie wszystko zdarzyć się może. Miało być miło i spokojnie, ale w realiach książkowych historii nie m mowy na nudę. Cytując klasyka po lekkiej zmianie „Gdzie człowiek nie może tam Przygodowców pośle”, no bo jak wytłumaczyć to, że skradziono cenne rzeczy i nikt nie może sobie poradzić, a nasza złota ekipa szast prast i …. No bez spojlerów Ania. ;p
Ile trzeba zachodu, żeby dorośli nie dowiedzieli się z czym tak naprawdę ich pociechy biorą udział to tylko nasza ekipa wie. Dużo podróży, zagadek, dziwnych sytuacji, a wszystko to zamknięte w tak fantastycznej książce. Serie można czytać oddzielnie, bo każda część to odrębna historia, lecz ja osobiście jestem zwolennikiem czytania od początku, ponieważ są takie małe sytuacje, wątki które tłumaczą daną sytuacje. Książka idealnie sprawdzi się dla młodych odkrywców, dla osób, które lubią niewiadomą, ale i takich którzy przepadają za zdrową rywalizacją, bo muszę przyznać przegrałam z własną córką w rozwiązaniu zagadki. Związku, z tym że sama prowadziłam autobus to tutaj mocno zazdrościłam ekipie prowadzenia tego słynnego, czerwonego, piętowego autobusu. Zastanawiałam się, jakby to było, gdyby w Polsce były takie pojazdy?!
Opisów książki jest pełno, więc zapraszam na stronę np. wydawnictwa w celu poznania co was czeka. Jeżeli zastanawiasz się nad prezentem dla własnych dzieci lub kogoś bliskiego to z całego serca biorę odpowiedzialność za powodzenie tego zakupu. Radość z odkrywania tych wszystkich tajemnic będzie niezłą frajdą nie tylko dla tych najmłodszych, ale i dorośli znajdą coś dla siebie. Ciekawe, kto pierwszy rozwiąże zagadkę dzieci czy dorośli? Czas, jaki spędzicie z dzieckiem zaowocuje w cudowne wspomnienia, które będą z wami na zawsze. Zacznijmy od książek, które powodują, że ciekawość bierze górę i chce się więcej i więcej.

Kiedy przychodzi moment pisania recenzji książek, jakie przeczytałam to jestem taka podekscytowana, że nie macie pojęcia, ale jak przychodzi moment pisania recenzji swojego patronatu, to już combo uczucie, jakie nie jesteście sobie wyobrazić. Dzisiejsza recenzja patronacka dotyczy jednej z moich ulubionych serii, a mowa Przygodowcach. Dziś spotykamy się przy trzecim tomie...

Miasto Tajemnic Jemma Hatt to trzecia część serii Przygodowcy. Jeśli szukacie książki, od której rozpocznie się miłość Waszego dziecka do czytania, oto podsuwam Wam pod nos gotowy pomysł na zakup. Zacznijcie od Przeklętego Zamku, ale zabezpieczcie się na kolejne tomy, żeby nie było próśb o wycieczkę do księgarni – i to natychmiast. Odkrywanie tajemnic, wielka przygoda, ekipa, która nie boi się niczego. Dla mnie ta książkowa wyprawa jest niezwykle sentymentalna, bo przypomina mi ulubioną bajkę z dzieciństwa: Scooby Doo.
„- Wiem, że wy, dzieciaki, lubicie rozwiązywać te wszystkie dziwaczne łamigłówki… ale teraz macie dowód. Czemu nie zaniesiecie tego na policję?
- Bo wtedy nie byłoby zabawy i przygody – odpowiedział Rufus i pokręcił głową.”
Miasto Tajemnic skrywa wiele sekretów – w trzeciej części wyjeżdżamy do deszczowego Londynu. Na Przygodowców czeka nie lada wyzwanie: muszą złapać członków gangu, który od lat kradnie i wywozi z kraju skarby. Mroczne podziemia Londynu, niełatwe zagadki do rozwiązania oraz nieubłaganie pędzący czas. W końcu ekipa musi zrobić wszystko, aby nie dopuścić do kolejnego wywozu brytyjskich skarbów! Rufus ma szalone pomysły, wujek Logan może czasem okazać się przydatny, a niezłego zamieszania zrobi też Barney, którego poznamy ukryte talenty.
Przygodowcy pokazują, że nie ma nic piękniejszego niż przyjaźń. Choć dzieciaki pakują się w kłopoty, wiedzą, że robią wszystko w wyższym celu. Nikt tak cudownie nie łączy kropek jak Przygodowcy. Stają się postrachem dla dorosłych, którzy mają coś na sumieniu. Ich marka oraz zacięcie detektywistyczne są coraz bardziej znane na świecie. Miasto Tajemnic nie tylko pokazuje nam, jak ważna jest przyjaźń, ale także że czasami trzeba prosić o pomoc i to żadna ujma!
Na przestrzeni kolejnych przygód obserwujemy, jak zmieniają się członkowie Przygodowców. Dojrzewają, zmieniają czasami spojrzenie na pewne sprawy, a w innych przypadkach odkrywają swoje talenty.
Chwyta mnie za serce przede wszystkim to, że w tym szaleństwie, niezwykłym tempie akcji jest metoda. A dzieciaki wchodzą w komitywę z dorosłymi, bo jeśli już im ufają, to nie boją się wyznać swoich sekretów. Łączy ich cel i troska o dziedzictwo narodowe. Wiedzą, jakie skarby skrywa historia. A co ważniejsze: ich ciekawość do świata oraz nos do tajemnic jest nie do zastąpienia. Przygodowcy uczą, bawią, ale przede wszystkim są gwarancją niesamowitej zabawy z odkrywaniem sekretów i walką dobra ze złem. Czytajcie, dajcie się porwać w tej wir akcji.

Miasto Tajemnic Jemma Hatt to trzecia część serii Przygodowcy. Jeśli szukacie książki, od której rozpocznie się miłość Waszego dziecka do czytania, oto podsuwam Wam pod nos gotowy pomysł na zakup. Zacznijcie od Przeklętego Zamku, ale zabezpieczcie się na kolejne tomy, żeby nie było próśb o wycieczkę do księgarni – i to natychmiast. Odkrywanie tajemnic, wielka przygoda,...

🇬🇧🎡

RECENZJA PATRONACKA

°

Lara, Rufus i Tom - znani już jako Przygodowcy - znowu pakują się w tarapaty. Tym razem przemierzają zakamarki Londynu w poszukiwaniu skradzionych dzieł sztuki i w pogoni za złodziejami.

🖼️🎨

Przygodowcy po raz kolejny dostarczyli mi świetnej rozrywki. Książki z tej serii czyta się z prędkością światła - krótkie rozdziały i pędząca akcja nie pozostawiają miejsca na nudę.

Jest to już moje trzecie spotkanie z tymi zwariowanymi, ale dającymi się lubić postaciami i przyznaję, że z każdym tomem coraz bardziej się do nich przywiązuję.

Myślę, że gdyby ktoś podsunął mi te książki, gdy miałam 9-12 lat, właśnie dzięki nim pokochałabym czytanie.

Polecam zwłaszcza młodym odkrywcom, choć nie tylko!

🗺️🔦

🇬🇧🎡

RECENZJA PATRONACKA

°

Lara, Rufus i Tom - znani już jako Przygodowcy - znowu pakują się w tarapaty. Tym razem przemierzają zakamarki Londynu w poszukiwaniu skradzionych dzieł sztuki i w pogoni za złodziejami.

🖼️🎨

Przygodowcy po raz kolejny dostarczyli mi świetnej rozrywki. Książki z tej serii czyta się z prędkością światła - krótkie rozdziały i pędząca akcja nie...

To miał być spokojny, świąteczny czas spędzony w gronie najbliższych: rodziny i przyjaciół. I wszystko na to wskazywało, że po pełnych niebezpieczeństw, zwieńczonych sukcesem przygodach, które rozegrały się w rozżarzonym słońcem Egipcie, Przygodowcy w końcu zaznają odrobiny splendoru i… spokoju. Nic bardziej mylnego, przecież Przygodowcy przyciągają problemy niczym magnez, zawsze znajdują się w (nie)odpowiednim miejscu i czasie, a ich spostrzegawczość sprawia, że dostrzegają to, co dla innych nieuchwytne. Nie inaczej było tym razem…

Podczas przyjęcia z okazji wręczenia podziękowań za ich ostatnią akcję dochodzi do spektakularnej kradzieży starożytnych skarbów i wydaje się, że tylko grupka przyjaciół wiąże dziwne zachowanie prominentnych gości ze zbrodnią, której byli świadkami. Nie będzie zaskoczeniem, że podążając tropem szajki złodziei popadają z kłopotów w większe kłopoty, uciekają się do akcji, od których włos może zjeżyć się na głowie i… wręcz igrają z życiem.

„Przygodowcy. Miasto tajemnic” to trzeci tom przygód gromady dzieciaków, której towarzyszy niezbyt ogarnięty wujek, którzy przeciwstawiają się złodziejom dóbr kultury. To porywająca, trzymająca w napięciu i bardzo dynamiczna opowieść akcji, z detektywistycznym zacięciem. Lekko podszyta humorem i grozą, przez co oferuje cudowną mieszankę czytelniczych emocji. Barwni bohaterowie, porywające intrygi (nieco przewidywalni złoczyńcy, lecz zupełnie nieprzewidywalne dalsze kroki akcji),czyhające na nich zagrożenia i odrobina przyjemnego suspensu sprawiają, że to seria, do której chce się wracać.

Jeśli szukacie czegoś ze świętami w tle, co nie jest ckliwe, ale dynamiczne, naszpikowane zagadkami i pulsujące od niebezpieczeństw, czego nie ima się nuda – zdecydowanie potrzebujecie trzeciej części Przygodowców. Czyta się błyskawicznie, więc zdążycie jeszcze nadrobić poprzednie tomy, bo chociaż bez nich historia tej jest dobra, to znajomość poprzednich przygód dodaje jej dodatkowego smaczku.

To miał być spokojny, świąteczny czas spędzony w gronie najbliższych: rodziny i przyjaciół. I wszystko na to wskazywało, że po pełnych niebezpieczeństw, zwieńczonych sukcesem przygodach, które rozegrały się w rozżarzonym słońcem Egipcie, Przygodowcy w końcu zaznają odrobiny splendoru i… spokoju. Nic bardziej mylnego, przecież Przygodowcy przyciągają problemy niczym magnez,...