Kim byli Saamowie? Dlaczego ich przesiedlano? Jak wyglądała hodowla reniferów? Dlaczego określenie „lapoński” jest według Saamów uważane za obraźliwe? Autorka opisuje historie swoich bliskich. Zbiera wspomnienia i okruchy rodzinnych opowieści, byśmy pamiętali o ludziach, których przesiedlono kiedy powstawała nowoczesna Skandynawia. O ludziach, którzy nie mogli decydować o sobie tylko dlatego, że wędrowali po niezajętych terenach, dla których rząd miał inne przeznaczenie.

Ciąg dalszy recenzji na:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=860792159176904&set=a.530574228865367

Kim byli Saamowie? Dlaczego ich przesiedlano? Jak wyglądała hodowla reniferów? Dlaczego określenie „lapoński” jest według Saamów uważane za obraźliwe? Autorka opisuje historie swoich bliskich. Zbiera wspomnienia i okruchy rodzinnych opowieści, byśmy pamiętali o ludziach, których przesiedlono kiedy powstawała nowoczesna Skandynawia. O ludziach, którzy nie mogli decydować o...

Poruszająca. Przesiedlenia nieznane mi dotąd, ja raczej o tych że wschodu na zachód... Albo odwrotnie. Czytając takue książki niezmiennie zastanawiam się, jak to możliwe, że jedni ludzie dają sobie prawo decydowania o innych.
Polecam.

Poruszająca. Przesiedlenia nieznane mi dotąd, ja raczej o tych że wschodu na zachód... Albo odwrotnie. Czytając takue książki niezmiennie zastanawiam się, jak to możliwe, że jedni ludzie dają sobie prawo decydowania o innych.
Polecam.

Książka, która opowiada historię fascynującego, ale jednocześnie zapomnianego i uciskanego narodu. Przez pryzmat kilku rodzin omówiono okres ich przymusowego przesiedlenia, które miało pozbawić Samów kultury i trybu życia. Skandynawia też ma swoje ciemne sekrety.

Książka, która opowiada historię fascynującego, ale jednocześnie zapomnianego i uciskanego narodu. Przez pryzmat kilku rodzin omówiono okres ich przymusowego przesiedlenia, które miało pozbawić Samów kultury i trybu życia. Skandynawia też ma swoje ciemne sekrety.

Bardzo ważna książka o przymusowych przesiedleniach Saamów. Temat, o którym niewiele wiadomo. Dla mnie zmieniająca postrzeganie "mlekiem i miodem płynących" krajów skandynawskich.

Bardzo ważna książka o przymusowych przesiedleniach Saamów. Temat, o którym niewiele wiadomo. Dla mnie zmieniająca postrzeganie "mlekiem i miodem płynących" krajów skandynawskich.

Nie jest to do końca reportaż i nie znajdziemy tu kronikarsko spisanych dziejów przesiedleń Saamów. Jest to natomiast zbiór nostalgicznych wspomnień ludzi, których te przesiedlenia dotknęły. A wspominają oni to, co dla nich było najważniejsze i najbardziej warte zapamiętania. Ludzi, krajobrazy, joiki, renifery. Malują przed nami wyraźniej nie obraz historii, biurokracji i działań rządu, ale więzi międzyludzkich, zachowań reniferów, pogody, skał, drzew, zapachów. W ten sposób czytając zaczynamy razem z przesiedlonymi Samaami tęsknić za pachnącym solą morską wiatrem dalekiej północy.

Nie jest to do końca reportaż i nie znajdziemy tu kronikarsko spisanych dziejów przesiedleń Saamów. Jest to natomiast zbiór nostalgicznych wspomnień ludzi, których te przesiedlenia dotknęły. A wspominają oni to, co dla nich było najważniejsze i najbardziej warte zapamiętania. Ludzi, krajobrazy, joiki, renifery. Malują przed nami wyraźniej nie obraz historii, biurokracji i...

"Sterta katalogów z Instytutu Biologii Rasowej w Uppsali ma niemal pół metra wysokości. Zawiera rozmaite indeksy i definicje ludzi o krótkich i długich czaszkach. O różnych szerokościach twarzy, średnicach głowy. Przeglądam portrety i spisy osób. Podczas ostatniego wyjazdu, kiedy zbieram wywiady, słyszę, że badania rasowe przeprowadzano kilka razy na tych samych rodzinach. Badano je na północy przed przesiedleniem i na południu, już po przesiedleniu. Każdemu wykonywano zdjęcia z przodu i profilu. Pozujący musieli być rozebrani, poważni, mieć zamknięte usta. Chcę się dowiedzieć, czy jest tu moja rodzina, i ją znajduję" – pisze Elin Anna Labba, dziennikarka, była redaktorka naczelna magazynu "Nuorat".
Mit czułej i wrażliwej Szwecji rozwiały już dawno książki Katarzyny Tubylewicz, Macieja Zaremby Bielawskiego, a nawet Siddharthy Mukherjee'go, który wspomina w książce "Gen. Ukryta historia" o eugenicznych praktykach czystości rasy. Tym razem problemy rasowe dotyczą nie tyle genetyki, co przymusowych przesiedleń Saamów (pogardliwie określanych mianem Lapończyków),traktowanych jednakowoż, jako odmienna - rzecz jasna gorsza - rasa, a w związku z tym poddawanych badaniom rasowym, przymusowej asymilacji itp.
Elin Anna Labba - potomkini Saamów - próbuje dotrzeć do nielicznych żyjących osób, które pamiętają przesiedlenia z początku lat 20. XX wieku lub mają jakiekolwiek fotografie i dokumenty z tego okresu. Poza przywołaniem historii przesiedleń opowiada o zwyczajach ludu, z którego się wywodzi, tłumaczy saamskie słowa. Nie ma innej możliwości odtworzenia atmosfery tamtych czasów, ponieważ historia Saamów nie stała się nigdy historią Szwecji ani Norwegii, tak jak historia Aborygenów australijskich nie stała się dotychczas historią Australii.
Z nielicznych zachowanych wspomnień, oficjalnych dokumentów, listów i joików zrekonstruowała na wpół dokumentalną a na wpół poetycką opowieść, z której wyłania się przerażający obraz pogardliwej, nieludzkiej, bezdusznie urzędniczej praktyki, jaka doprowadziła do załamania określonego stylu życia, stała się przyczyną rozłamu więzi ludzkich, rozpadu rodzin, śmierci wielu ludzi (w szczególności kobiet i dzieci),ubóstwa w wyniku utraty stad reniferów, stabilności i niemożności osiedlenia się i prowadzenia działalności zarobkowej.
Książka ważna nie tylko dlatego, że dokumentuje haniebny i celowo zapomniany fragment historii, ale także dlatego, że skromny materiał, jakim dysponowała autorka, pokazuje, jak niewiele brakowało, żeby opisana historia przepadła w mrokach dziejów.

"Sterta katalogów z Instytutu Biologii Rasowej w Uppsali ma niemal pół metra wysokości. Zawiera rozmaite indeksy i definicje ludzi o krótkich i długich czaszkach. O różnych szerokościach twarzy, średnicach głowy. Przeglądam portrety i spisy osób. Podczas ostatniego wyjazdu, kiedy zbieram wywiady, słyszę, że badania rasowe przeprowadzano kilka razy na tych samych rodzinach....

Bardzo wartościowa książka, która pokazuje trudny los tej mniejszości. Jednak myślę, że skierowana jest do osób, które już mają jakąś wiedzę w tym temacie. Zbyt wiele obcych nazw oraz duża liczba imion i nazwisk powoduje, że łatwo się pogubić w narracji.

Bardzo wartościowa książka, która pokazuje trudny los tej mniejszości. Jednak myślę, że skierowana jest do osób, które już mają jakąś wiedzę w tym temacie. Zbyt wiele obcych nazw oraz duża liczba imion i nazwisk powoduje, że łatwo się pogubić w narracji.

Trudna książka. Temat bardzo ciężki i po prostu smutny. Przymusowe przesiedlenia, odcięcie od korzeni, rodziny, małej ojczyzny. Trudy drogi z rodziną, zwierzętami, dobytkiem i domami. Niechętne przyjęcie, bycie przyczyną przymusowych przesiedleń innych, bycie obcym, gorszym, innym. Dodatkowy Plus- autorka jest potomkinią jednej z przesiedlonych rodzin.
Z drugiej strony te nieludzkie działania zakończyły się w Szwecji w latach 50 dwudziestego wieku, czyli tak naprawdę dopiero co. A i Norwegia ma swoje za uszami. Jest to wstydliwy temat, który jest przez niewielu poruszany. A jednak część osób z jednej strony ukrywających swoje wstydliwe decyzje z przeszłości, chce przyczyniać się do powtórzenia podobnych sytuacji u innych.
Po raz kolejny- z historii powinno się wyciągnąć wnioski, a nie tylko się chwalić chlubnymi elementami i ukrywać te mniej zaszczytne.

Trudna książka. Temat bardzo ciężki i po prostu smutny. Przymusowe przesiedlenia, odcięcie od korzeni, rodziny, małej ojczyzny. Trudy drogi z rodziną, zwierzętami, dobytkiem i domami. Niechętne przyjęcie, bycie przyczyną przymusowych przesiedleń innych, bycie obcym, gorszym, innym. Dodatkowy Plus- autorka jest potomkinią jednej z przesiedlonych rodzin.
Z drugiej strony...

Jeśli oceniać pod kątem głosu w sprawie, pewnie ta pozycja ma sporo niedociągnięć. Dla mnie - człowieka, który nigdy nie czytał o tej historii - to pozycja fascynująca i ciekawa ponad miarę. Treści jest niewiele, ale sporo faktografii i niezwykłych zdjęć. To opowieść o Szwecji i Norwegii jakich nie znają Ci, którzy zwykle interesowali się bardziej "mainstreamowymi" nacjami. Polecam.

Jeśli oceniać pod kątem głosu w sprawie, pewnie ta pozycja ma sporo niedociągnięć. Dla mnie - człowieka, który nigdy nie czytał o tej historii - to pozycja fascynująca i ciekawa ponad miarę. Treści jest niewiele, ale sporo faktografii i niezwykłych zdjęć. To opowieść o Szwecji i Norwegii jakich nie znają Ci, którzy zwykle interesowali się bardziej "mainstreamowymi"...

Temat nieznany, dla mnie. Lektura trzyma za gardło, szczególnie osobistych relacji nomadów, relacji pozornie stoickich, bardzo krótkich i dobitnych, niby tylko przedstawiających fakty, ale i emocjonalnych w podskórnej warstwie. Pełnych żalu i poczucia krzywdy. Krzywdy absolutnie niezasłużonej i nigdy niewyrównanej (nie wiem zresztą, czy istnieje sposób by taką krzywdę zrekompensować).
To samo uczyniono Romom, Aborygenom, Indianom... co nie znaczy, że umniejszam czy relatywizuję. Prawo białego człowieka, (tu brzydki wyraz).

Temat nieznany, dla mnie. Lektura trzyma za gardło, szczególnie osobistych relacji nomadów, relacji pozornie stoickich, bardzo krótkich i dobitnych, niby tylko przedstawiających fakty, ale i emocjonalnych w podskórnej warstwie. Pełnych żalu i poczucia krzywdy. Krzywdy absolutnie niezasłużonej i nigdy niewyrównanej (nie wiem zresztą, czy istnieje sposób by taką krzywdę...