Wysłuchane jako audiobook
Książka 7/10
Lektor 8/10 (Tomasz Urbański)
To audiobook z zeszytów Ewa wzywa 07
Nie da się ukryć dla wielbicieli milicyjnych kryminałó
Jężeli ktoś lubi klimaty PRLu i dosyć cięty język - polecam
A metody przekrętu napewno istnieją do dzisiaj

Wysłuchane jako audiobook
Książka 7/10
Lektor 8/10 (Tomasz Urbański)
To audiobook z zeszytów Ewa wzywa 07
Nie da się ukryć dla wielbicieli milicyjnych kryminałó
Jężeli ktoś lubi klimaty PRLu i dosyć cięty język - polecam
A metody przekrętu napewno istnieją do dzisiaj

7, dodatkowy plus za składnię, znakomitą polszczyznę, brak wulgaryzmów.......
Już sam początek zwiastuje, że mamy do czynienia z o klasę lepszym dziełkiem niż inne kryminały z tego okresu.
Autor ma do swojego bohatera (kapitana Morskiego) i kryminalnej konwencji stosunek wybitnie pobłażliwy. Tym samym „Pajęczyna” bardziej przypomina elokwentny pastisz, a nawet parodię niż kolejną police story. Morski, przeświadczony o własnym powołaniu, inteligentny i zblazowany, zupełnie jak Phillip Marlow, leniwie poddaje się wydarzeniom. Przekonany o fatalistycznym losie z uporem maniaka odsuwa na dalszy plan prywatne życie i zmierza ku rozwiązaniu dość idiotycznej intrygi. Chodzi w niej o sztuczną przędzę i okołoprzędzalniane wykroczenia, w które zaplątana jest (jak to w przędzę) przesadna jak na tak niewielką historię grupa ludzi. Przędza owa jest oczywiście regularnie kradziona, a raczej jak się w tamtych czasach określało załatwiana lub wynoszona (z zakładu się wynosiło).
Marian i po co uparłeś się, żeby grać w tym meczu artyści-dziennikarze........

7, dodatkowy plus za składnię, znakomitą polszczyznę, brak wulgaryzmów.......
Już sam początek zwiastuje, że mamy do czynienia z o klasę lepszym dziełkiem niż inne kryminały z tego okresu.
Autor ma do swojego bohatera (kapitana Morskiego) i kryminalnej konwencji stosunek wybitnie pobłażliwy. Tym samym „Pajęczyna” bardziej przypomina elokwentny pastisz, a nawet parodię niż...

Lubię wracać do kryminałów z czasów słusznie minionych, przypomina mi to lata, gdy ukradkiem czytałam takie książeczki w tajemnicy przed mamą:) "Pajęczyna" jest z roku 1975:) - typowe dla tamtych czasów - gang handlujący sztuczną przędzą, skradzioną z przedsiębiorstwa państwowego, sprytny sprawca, dzielny kapitan Milicji. W treści typowe dla tamtych czasów utyskiwanie na big-beat, długie włosy i ubiór młodych ludzi. I zapomniane perełki jak zamawianie błyskawicznej do Warszawy, czy przecieki ze zjednoczenia:)
I cytat: "Gdyby mnie ktoś zapytał o opinię na temat, jak kobieta powinna się ubierać, odpowiedziałbym, że przede wszystkim szybko" :) :) :)

Lubię wracać do kryminałów z czasów słusznie minionych, przypomina mi to lata, gdy ukradkiem czytałam takie książeczki w tajemnicy przed mamą:) "Pajęczyna" jest z roku 1975:) - typowe dla tamtych czasów - gang handlujący sztuczną przędzą, skradzioną z przedsiębiorstwa państwowego, sprytny sprawca, dzielny kapitan Milicji. W treści typowe dla tamtych czasów utyskiwanie na...