"Kłódka jest absolutnie niezbędna… Żeby nie przyszedł tu jakiś gagatek i nie zwędził mi gazety."

Czwarty tom serii fantastycznie bawi, chociaż mniej cennych przesłań niż w poprzednich („Rodzina Obrabków i złoty diament”, „Rodzina Obrabków i psia sprawa”). Jakby straciła nieco blasku formuła intrygującej historii, w przeciwieństwie do zaginionego z muzeum złotego diamentu. A jednak dzieciaki chętnie wciągnęły się w kolejną przygodę z niezwykłymi bohaterami, osobliwym klimatem złodziejskiej sztuki, ciągiem zabawnych perypetii.

Zwariowana rodzinka, uwielbiająca kradzieże, wprawiona w wytrychowe umiejętności, udowodniła, że odwrócone zasady panujące w domu, mogą dostarczyć mnóstwo emocji i rozrywki. Książka przedstawiła się jako zaprzeczenie tego, co dorośli wbijają pociechom do głów w ramach dobrego wychowania i właściwych postaw życiowych. Młodzi czytelnicy znakomicie poradzili sobie z odpowiednim wyjaśnieniem zdarzeń i emocji, wyciągnęli lekcje z przygód postaci i okoliczności, wyłapały ideę humoru sytuacyjnego w złodziejskiej odsłonie i kłamstwie jako stylowi życia. Wyśmienicie wyczuwały i wiedziały, jak na wszystko patrzeć, interpretować i chwytać sens.

Więcej na: https://bookendorfina.blogspot.com/2023/08/rodzina-obrabkow-i-sekret-icjanta.html

"Kłódka jest absolutnie niezbędna… Żeby nie przyszedł tu jakiś gagatek i nie zwędził mi gazety."

Czwarty tom serii fantastycznie bawi, chociaż mniej cennych przesłań niż w poprzednich („Rodzina Obrabków i złoty diament”, „Rodzina Obrabków i psia sprawa”). Jakby straciła nieco blasku formuła intrygującej historii, w przeciwieństwie do zaginionego z muzeum złotego diamentu....

Jak ja lubię rodzinę Obrabków! Uśmiecham się na sam dźwięk tego nazwiska i z radością siadam do lektury, gdy tylko Obrabkowie trafiają pod mój dach. To jedna z tych książek, która rozbawi całą rodzinę, a dzieciaki zaczynające przygodę z samodzielnym czytaniem zachęci do lektury. A seria się rozrasta i powiększyła się właśnie o Rodzinę Obrabków i sekret Icjanta.

Obrabkowie to bardzo oryginalna rodzina. Tata Zbirosław (zwany Zbiro),mama Cela, córka Kryminelka... wszyscy bardzo lubią zabierać cudze rzeczy. W garażu mają ich mnóstwo, bo zwyczajnie nie mogą się powstrzymać. Nawet babcia, która aktualnie tkwi za kratkami. Tylko Ture jest inny. Lubi robić tylko to, co jest dozwolone, i płacić za każdą rzecz, którą zabiera. Oj, dostarcza swej rodzinie nie mało zmartwień.

Tym razem to nie Ture wysunie się na pierwszy plan historii, a Elka, która odkrywać będzie sekret Paula Icjanta. A w domu Paula Icjanta straszy. Elka Obrabek nie boi się duchów, dlatego idzie sprawdzić, czy naprawdę tam są. Jednak zamiast ducha znajduje na stoliku nocnym właściciela domu zaginiony złoty diament! W głowie Elki od razu kiełkuje plan zrabowania diamentu. Kiedy jednak rodzina Obrabków przystępuje do realizacji jej pomysłu, okazuje się, że diament zniknął, a wraz z nim Paul Incjant. Czyżby ich sąsiad został porwany przez duchy?

Znów naśmialiśmy się przy tej lekturze! Ogromnie cenimy oryginalny pomysł na bohaterów, którzy są zupełnym przeciwieństwem młodych detektywów pojawiających się w najróżniejszych powieściach dla dzieci. No i - choć nie postępują tak, jak chcielibyśmy, by postępowały nasze dzieci - są po prostu na swój sposób sympatyczni.

Doceniam, że autorowi wciąż nie brakuje pomysłów na fabułę i to, jak zgrabnie wpisuje zdarzenia w stworzony przez siebie świat Obrabków. Z humorem i lekkością nagina i przełamuje oczekiwania, a to pozwalając dzieciakom odwiedzić babcię w więziennej celi, a to odwracając role.

Obrabkowie to trochę taki miks rodziny Daltonów z serii komiksów o Luckym Lucku (ze względu na profesję i outfit) oraz rodziny Adamsów (ze względu na odwrócenie ról i stworzenie protagonistów z familii antybohaterów). Ma to swój wydźwięk iście komiczny, ale i budzący sympatię.

Ilustracje Pera Gustavssona doskonale wpisują się humorystyczny klimat opowieści o Obrabkach, ożywają na nich bohaterowie i komiczne sceny. W ten sposób całość jest kompletna, dopracowana. Cieszy zarówno pod względem fabularnym, jak i wizualnym.

Rodzina Obrabków i sekret Icjanta to świetna, oryginalna, emocjonująca, a przede wszystkim bardzo zabawna historia, która opowiada o przygodach nietuzinkowych bohaterów, ale i jest w niej sporo ciepła. Książka doskonale nadaje się do głośnego wspólnego czytania lub jako wprawka dla dzieci, które już zaczęły samodzielnie czytać. A my... wciąż nie mamy dość spotkań z Obrabkami.

Jak ja lubię rodzinę Obrabków! Uśmiecham się na sam dźwięk tego nazwiska i z radością siadam do lektury, gdy tylko Obrabkowie trafiają pod mój dach. To jedna z tych książek, która rozbawi całą rodzinę, a dzieciaki zaczynające przygodę z samodzielnym czytaniem zachęci do lektury. A seria się rozrasta i powiększyła się właśnie o Rodzinę Obrabków i sekret Icjanta.

Obrabkowie...

Zabawna, trzymająca w napięciu powieść z serii o rodzinie Obrabków. Dla mnie ta część jest sympatyczniejsza niż "Urodzinowy skok" i, choć ma nieco dłuższe rozdziały, szybko się ją czyta. Nie spodziewałam się takiego zakończenia, ale liczyłam na coś bardziej ambitnego ;)
Dzieciom się spodobała.

Zabawna, trzymająca w napięciu powieść z serii o rodzinie Obrabków. Dla mnie ta część jest sympatyczniejsza niż "Urodzinowy skok" i, choć ma nieco dłuższe rozdziały, szybko się ją czyta. Nie spodziewałam się takiego zakończenia, ale liczyłam na coś bardziej ambitnego ;)
Dzieciom się spodobała.