Warszawa, pierwsza połowa lat 80. Stołecznym milicjantom sen z powiek spędza grasujący w pociągach seryjny morderca. Bandyta wyszukuje w przedziałach samotne, atrakcyjne kobiety, nawiązuje z nimi rozmowę, poczym wychodzi z nimi na korytarz, obezwładnia, gwałci, morduje, a ciała wyrzuca z pociągu. Jest przy tym niezwykle ostrożny, zawsze upewnia się, czy w pobliżu wytypowanego wcześniej przedziału nie przebywają inni pasażerowie…

Więcej na:
http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2023/01/tory-donikad.html

Warszawa, pierwsza połowa lat 80. Stołecznym milicjantom sen z powiek spędza grasujący w pociągach seryjny morderca. Bandyta wyszukuje w przedziałach samotne, atrakcyjne kobiety, nawiązuje z nimi rozmowę, poczym wychodzi z nimi na korytarz, obezwładnia, gwałci, morduje, a ciała wyrzuca z pociągu. Jest przy tym niezwykle ostrożny, zawsze upewnia się, czy w pobliżu...

Elegancki jamniczek, przeczytany szybko i z przyjemnością.

Elegancki jamniczek, przeczytany szybko i z przyjemnością.

Taki typowy, nieskomplikowany, polski kryminalik na kilka godzin. W serii szukam 'taniej' rozrywki i jako taki czasoumilacz sprawdza sie swietnie. Wymagajac wiele, mozna sie rozczarowac. Lubie ksiazki o seryjnych mordercach, wiec to na pewno zadzialalo u mnie na plus. Podobnie jak fajnie opisane realia PKP tamtych lat. Na minus chaos narracyjny. Takie 6,5/10, ale z sentymentu zawyzam na 7 :)

Taki typowy, nieskomplikowany, polski kryminalik na kilka godzin. W serii szukam 'taniej' rozrywki i jako taki czasoumilacz sprawdza sie swietnie. Wymagajac wiele, mozna sie rozczarowac. Lubie ksiazki o seryjnych mordercach, wiec to na pewno zadzialalo u mnie na plus. Podobnie jak fajnie opisane realia PKP tamtych lat. Na minus chaos narracyjny. Takie 6,5/10, ale z...

Ta książka jest napisana w sposób, którego nie akceptuje mój mózg -;-
Ktoś niżej już zauważył, że autor używa w osobie mordercy zwrotów do osoby, aby coś podkreślić, nie rozumiem jednak co?
"„ON” „JEGO” „NIM” „MU” „NIEMU”" absurd!
Kolejną stylistyką nie do zaakceptowania, jest używanie wielokropka w każdym zdaniu! Dosłownie w każdym zdaniu! Poważnie, w każdym!
Na pierwszej stronie autor użył go 14 razy!Ja rozumiem, że książka musiała mieć jakiś wymiar stron, bo norma to przewidywała, ale są granice!

Sama fabuła przeciętna, chociaż pomysł ciekawy, niestety bez głębi i klimatu, trochę chaotycznie, byle jak.

Ta książka jest napisana w sposób, którego nie akceptuje mój mózg -;-
Ktoś niżej już zauważył, że autor używa w osobie mordercy zwrotów do osoby, aby coś podkreślić, nie rozumiem jednak co?
"„ON” „JEGO” „NIM” „MU” „NIEMU”" absurd!
Kolejną stylistyką nie do zaakceptowania, jest używanie wielokropka w każdym zdaniu! Dosłownie w każdym zdaniu! Poważnie, w każdym!
Na pierwszej...

Książka w sam raz 'do pociągu' albo do poczekalni u lekarza. Napięcie chwyciło dopiero w drugiej połowie, to co mnie zniechęcało, to jakaś taka nerwowość (krótkie, urywane zdania, niedopowiedzenia) i chaos. Nie wiem na ile wynikało to z charakteru głównego bohatera a na ile ze stylu pisarskiego, po prostu.
Niemniej plus za krótką formę i jednowątkowość, dla takiego laika w temacie kryminałów, jak ja - może być.

Książka w sam raz 'do pociągu' albo do poczekalni u lekarza. Napięcie chwyciło dopiero w drugiej połowie, to co mnie zniechęcało, to jakaś taka nerwowość (krótkie, urywane zdania, niedopowiedzenia) i chaos. Nie wiem na ile wynikało to z charakteru głównego bohatera a na ile ze stylu pisarskiego, po prostu.
Niemniej plus za krótką formę i jednowątkowość, dla takiego laika w...

Kryminał - owszem, bo morderstwa, a nawet cała seria morderstw. Ofiarami są kobiety mordowane w pociągu, w środku nocy najczęściej. Wiele tu dramatycznych scen - wyrzucanie z pociągu przez okna, pościgi w lesie. Ale czyta się to jakoś bez większych emocji, bez napięcia. Brakuje tu jednak tej kryminalnej iskry. Autor pisał dla podróżujących pociągami, ale moim zdaniem najbardziej właściwe będzie:ku przestrodze kobiet podróżujących samotnie nocami.

Kryminał - owszem, bo morderstwa, a nawet cała seria morderstw. Ofiarami są kobiety mordowane w pociągu, w środku nocy najczęściej. Wiele tu dramatycznych scen - wyrzucanie z pociągu przez okna, pościgi w lesie. Ale czyta się to jakoś bez większych emocji, bez napięcia. Brakuje tu jednak tej kryminalnej iskry. Autor pisał dla podróżujących pociągami, ale moim zdaniem...

„ON” „JEGO” „NIM” „MU” „NIEMU”

Dlaczego?!

Dlaczego z każdym razem, gdy mowa o mordercy te zaimki muszą być zapisane wielkimi literami? Rozumiem, że ma być groźnie, że ma być napięcie, że to dotyczy mężczyzny napadającego na bezbronne kobiety w toalecie pociągu, ale litości autorze!
W książce zabrakło mi wszystkiego- rysu psychologicznego, akcji, wrażeń, czegoś wyraźnego.
Autor dedykuje tę książkę wszystkim tym, którzy lubią czytać w pociągu. Na szczęście czytałam ją w domu, bo w innym przypadku książka wyleciałaby przez okno… .

„ON” „JEGO” „NIM” „MU” „NIEMU”

Dlaczego?!

Dlaczego z każdym razem, gdy mowa o mordercy te zaimki muszą być zapisane wielkimi literami? Rozumiem, że ma być groźnie, że ma być napięcie, że to dotyczy mężczyzny napadającego na bezbronne kobiety w toalecie pociągu, ale litości autorze!
W książce zabrakło mi wszystkiego- rysu psychologicznego, akcji, wrażeń, czegoś...