Godzina zemsty

Rzadko to piszę, ale tutaj muszę - film był lepszy. Bohater filmowy miał w sobie humor, dało się go lubić, Parker książkowy jest zupełnie nijaki, jak i co za tym idzie cała powieść.

Rzadko to piszę, ale tutaj muszę - film był lepszy. Bohater filmowy miał w sobie humor, dało się go lubić, Parker książkowy jest zupełnie nijaki, jak i co za tym idzie cała powieść.

Cześć 🙂
➡️Oglądaliście film "Payback" (w polskim tłumaczeniu "Godzina zemsty") z Melem Gibsonem? Ja oglądałem jakieś 20 razy 😅 I czynię to regularnie, czas właśnie nadchodzi👍 Moim skromnym zdaniem to jeden z najlepszych (jak nie najlepszy) z uwspółcześnionych kryminałów noir. Gibson został idealnie wybrany do roli Parkera, twardziela, przestępcy z zasadami, który notorycznie zbiera po pysku, jest zdradzany a i tak robi swoje i nie odpuszcza nikomu.
➡️Film został nakręcony na motywach krótkiej powieści Richarda Starka i właśnie tę oto powieść Wam dzisiaj recenzuję, z okładką filmową, mały format, oprawa twarda, 190 stron 🙂. Powieść wydana po raz pierwszy w 1962, w Polsce w 1999 - wreszcie zawitała pod mój dach. I o ile film jest współczesną wersją tej powieści, tak książka to szalone lata 60-te.
➡️Tak na marginesie – Richard Stark (to pseudonim) aż trzykrotnie był zdobywcą nagrody Edgara Allana Poe (co już powinno Wam dać do myślenia 😊), a cała seria opowieści o Parkerze liczy aż 24 opowieści.
➡️Powiem bardzo krótko - wystarczyło kilka stron, żebym się w tej książeczce zakochał. W jej szorstkim, zgrzytającym jak piach w zębach języku, prostym i dosadnym stylu wypowiedzi, podskórnym pragnieniem bliskości nurtującym bohaterów a niemożliwym do osiągnięcia.
➡️"Jego twarz to był grubo ciosany kawał betonu. Oczy - skażony onyks. Usta wąskie i ledwo zaznaczone, bezkrwiste." Taki właśnie był Parker, moi Drodzy, ale jednak "Urzędniczki spozierały nań łakomie i dygotały./... /Wiedziały, ile jest wart, dziękowały Bogu za swoich mężów, a mimo to dygotały."
➡️Upewniam się po raz kolejny, że tylko Amerykanin jest w stanie bezbłędnie wyłapać i przedstawić klimat czarnego kryminału, i to zarówno w filmie, jak książce czy komiksie. Owszem, zdarzają się wyjątki, ale tylko potwierdzają regułę. Tutaj jest to zrobione po mistrzowsku.
➡️Wszechobecny brud i mrok wielkiego miasta przenika każdą stronę tej książki. Parker, będąc przestępcą (w tym mordercą), jest w zasadzie jedynym jasnym punktem w tym tyglu chciwości, zdrady i upodlenia. No, może jeszcze jedna dziwka dodaje tu odrobinę światła.
➡️Cała opowieść jest prosta, nieskomplikowana, żadnych karkołomnych twistów, z całej siły w zęby, kopa w żebra, kula w łeb. Policja jest sprzedajna, zdrada na porządku dziennym, wszystkim rządzi kasa, każdy wbije ci nóż w plecy, jeśli tylko cokolwiek na tym zyska. Nieważne, ile zyska, ważne, że zyska.
➡️"Musiał zmienić wyraz twarzy. Ścierał z niej podłość i ścierał z niej wściekłość. Nie ustawał w staraniach, aż pewny, że wygląda na zmartwionego i przejętego, wszedł do banku."
➡️Parker jest zwolennikiem prostych rozwiązań i dróg na skróty. Sięga bez wahania po wszelkie dostępne środki, wykorzystuje je najlepiej jak potrafi i bez żadnych skrupułów wykorzystuje napotkanych bliźnich. Jest drapieżnikiem pierwszej kategorii, samcem alfa pierwszego sortu. Jest niezrzeszonym zawodowcem. Nie pracuje dla Syndykatu. Jest podły kiedy trzeba, umie być miły, jeśli wymaga tego sytuacja. Dlaczego zatem jesteśmy z nim całą duszą i sercem?
➡️Parker to prosty facet. Czerpie przyjemności z drobnych rzeczy, komplikacje odrzuca, opiera się na zdrowym rozsądku i pewnej, trudnej do określenia, wrodzonej uczciwości (bardzo trudnej do zdefiniowania, gdyż nie jest to uczciwość absolutna, a raczej zależna od okoliczności 😉), która nadaje kierunek jego działaniom.
"Po kąpieli siadł nagi na łóżku i pił wódkę prosto z butelki, uśmiechając się szeroko do ściany naprzeciwko. Kiedy butelka była pusta, cisnął ją do kosza i zasnął."
➡️Indywidua, które spotykamy w tej książce wzbudzają autentyczne obrzydzenie. Sprzedajni przyjaciele, wiarołomne żony, przekupni gliniarze, najgorsze dno dna. Parker w tym środowisku jawi się niemalże kryształowym człowiekiem. Człowiekiem, który z każdej strony dostaje albo po mordzie, albo kulę albo zostaje oszukany.
➡️Mimo tego, a może właśnie dlatego Parker prze przez życie jak czołg, jest nie do zatrzymania. Bierze od życia co się da, chwyta to życie za kudły i wali prosto w pysk. Wydaje się niezniszczalny. A przy tym, co najważniejsze - jest całkowicie i absolutnie wiarygodny i prawdziwy do szpiku kości. Takich bohaterów uwielbiam.
➡️Parker, pod zimną powłoką skrywa emocje, które buzują jak lawa. Emocje, praktycznie niezauważalne z zewnątrz ale przebijające się chwilami przez zatwardziałą skorupę.
"Chcę pić jego krew - odrzekł. Chcę wyrwać mu serce zębami i wypluć do rynsztoka, żeby psy miały na co szczać. Chcę zedrzeć mu skórę, wypruć żyły i powiesić go na nich."
To właśnie Parker, na chwilę zrzucający maskę opanowania i zimnej krwi.
➡️"- Nigdy nie byłam dziwką, Parker. Wiesz o tym.
- Tak. Ale mnie spieniężyłaś."
Parker dostaje od życia za swoje i nie za swoje. Zdradzają go, strzelają do niego, tłuką go, a on wstaje. Odradza się jak feniks z popiołów. Jakby był prywatnym detektywem, to byłby wykapanym Philipem Marlowe. Przedziera się przez dżunglę występku, deprawacji i zła, samemu też dokładając swoją cegiełkę, ale śpiąc spokojnie jak dziecko.
➡️Nad wszystkim unosi się złowrogi cień Syndykatu, co do którego Parker ma swoje plany i realizuje je konsekwentnie i z zapałem. Długi trzeba spłacać, zdrajców trzeba karać, o swoje trzeba dbać. Trzy przykazania Parkera.
➡️Ta książka to lektura na jeden wieczór. Przybyła do mnie w samą porę i pomogła przełamać kryzys czytelniczy, uparty jak nigdy. W tej krótkiej opowieści jest mnóstwo emocji, masa akcji, wszechobecnej czerni, zarówno zepsutego miasta jak i zgniłych ludzkich serc. I niepowtarzalny klimat noir. Prześwietnie się to czytało, Mel Gibson jako Parker stale stał mi przed oczami i myślę że niebawem wrócę do filmu po raz kolejny. A tymczasem moja ocena to 8,5/10 i szczerze Wam polecam. Znakomite 👍🔥

Cześć 🙂
➡️Oglądaliście film "Payback" (w polskim tłumaczeniu "Godzina zemsty") z Melem Gibsonem? Ja oglądałem jakieś 20 razy 😅 I czynię to regularnie, czas właśnie nadchodzi👍 Moim skromnym zdaniem to jeden z najlepszych (jak nie najlepszy) z uwspółcześnionych kryminałów noir. Gibson został idealnie wybrany do roli Parkera, twardziela, przestępcy z zasadami, który...

Widziałam kiedyś film z Melem Gibsonem, jednak książka zawiera trochę więcej (jak zwykle). Od samego początku wiemy kto i dlaczego, poznajemy szczegóły. Szybka, brutalna, bezlitosna droga ku zemście. Polecam.

Widziałam kiedyś film z Melem Gibsonem, jednak książka zawiera trochę więcej (jak zwykle). Od samego początku wiemy kto i dlaczego, poznajemy szczegóły. Szybka, brutalna, bezlitosna droga ku zemście. Polecam.

Książka ostra, szybka i brutalna. Ma swoje lata, ale czyta się jak współczesną sensację. Zapewne 60 lat musiała być niezłym szokiem. Szkoda, że akcja kończy się znienacka, chętnie przeczytałbym kolejne tomy.

Książka ostra, szybka i brutalna. Ma swoje lata, ale czyta się jak współczesną sensację. Zapewne 60 lat musiała być niezłym szokiem. Szkoda, że akcja kończy się znienacka, chętnie przeczytałbym kolejne tomy.

Biblia amerykańskiego noir. Powieść, która wyznaczyła sposób narracji na lata i którą wielbią amerykańscy mistrzowie kryminału. Zimna, niemal pozbawiona opisów, szybka i brutalna. Nie każdemu przypadnie do gustu ale jak się chce znać historię to trzeba przeczytać. Wielu styl Starka próbowało podrabiać, ale nikt tak naprawdę tego nie zrobił. A niby to takie proste...

Biblia amerykańskiego noir. Powieść, która wyznaczyła sposób narracji na lata i którą wielbią amerykańscy mistrzowie kryminału. Zimna, niemal pozbawiona opisów, szybka i brutalna. Nie każdemu przypadnie do gustu ale jak się chce znać historię to trzeba przeczytać. Wielu styl Starka próbowało podrabiać, ale nikt tak naprawdę tego nie zrobił. A niby to takie proste...

Richard Stark to właściwie Donald Edwin Westlake, który chyba najbardziej zasłynął jako twórca gangstera o nazwisku Parker. Powstało 24 powieści z tym bohaterem, z czego TYLKO JEDNA ukazała się w Polsce. Była nią „Godzina zemsty” (tytuły oryginalne: Point Blank!/The Hunter/Payback), pierwsza z przygód Parkera. Powieść wydana na fali nośnej powstałego filmu o tym samym tytule z Melem Gibsonem. Gdyby nie to, chyba do tej pory Richard Stark wypełniałby głębię hańby polskiego kryminalnego rynku wydawniczego, który do tej pory nie uwzględnił takich twórców jak chociażby Chester Himes lub Edward Bunker.

Richard Stark „Godzinę zemsty” napisał w 1962 roku. Powołał do życia Parkera, gangstera – złodzieja i zabójcę, który chadza własnymi drogami.

Teraz tak już się nie pisze, nie ma takich bohaterów, „papierosy nie są tak smaczne, a wódka taka zimna i pożywna”. Jest to literatura dosadna, brutalna, nie przejmująca się stereotypami, uprzedzeniami czy poprawnością obyczajową lub polityczną. Nie oszczędza nikogo, pisana zwięźle i precyzyjnie. Jeżeli bohatera spowija mrok i ma chwilę refleksji na ten temat, to nie rozciąga jej na kolejne rozdziały, tylko mówi „kurwa”, przykłada zimny rewolwer do gorącego czoła i zaczyna działać.
Książka kultowa, kamień milowy w kryminale, mający do dzisiaj niebagatelny wpływ na popkulturę.

Więcej o "Godzinie zemsty" zawarłem na Dzikiej Bandzie:
http://dzikabanda.pl/teksty/felietony/pijac-ksiazki-czytajac-piwa-s03e07/

Richard Stark to właściwie Donald Edwin Westlake, który chyba najbardziej zasłynął jako twórca gangstera o nazwisku Parker. Powstało 24 powieści z tym bohaterem, z czego TYLKO JEDNA ukazała się w Polsce. Była nią „Godzina zemsty” (tytuły oryginalne: Point Blank!/The Hunter/Payback), pierwsza z przygód Parkera. Powieść wydana na fali nośnej powstałego filmu o tym samym...

Hm, bardzo dobrze skonstruowana powieść o zemście. No i właśnie trochę uwiera mnie to że o zemście, a nie jednak o zasłużonej karze... Trochę inaczej te akcenty są rozłożone niż w naszym rodzimym Vabanku. No i bardziej krwawe rozstrzygnięcia! Film lepszy od książki to tak poza tym.

Hm, bardzo dobrze skonstruowana powieść o zemście. No i właśnie trochę uwiera mnie to że o zemście, a nie jednak o zasłużonej karze... Trochę inaczej te akcenty są rozłożone niż w naszym rodzimym Vabanku. No i bardziej krwawe rozstrzygnięcia! Film lepszy od książki to tak poza tym.

O ile się nie mylę, "Godzina zemsty" (w oryginale wydana pod tytułem "The Hunter"), jest pierwszym i jedynym opublikowanym w Polsce tomem serii o zawodowym złodzieju, znanym po prostu jako Parker. Szkoda, bo to kawał klimatycznej literatury sensacyjnej. "Godzina zemsty" jest idealną wizytówką stylu przyjętego przez autora, Richarda Starka (a tak naprawdę Donalda E. Westlake'a).
Gdy poznajemy Parkera, znajduje się on dokładnie na samym dnie. Zdradzony po ostatnim skoku przez swoich towarzyszy, pozostawiony na śmierć, nie ma kompletnie nic. Ale Parker nie jest człowiekiem, który łatwo daje za wygraną. Ani łatwo wybacza. Będąc na dnie liże rany (dosłownie i w przenośni) i cierpliwie przygotowuje plan zemsty.
Jest kilka powodów, dla których warto "Godzinę zemsty" przeczytać. Pierwszą z nich jest sama postać głównego bohatera. We współczesnej popkulturze uczynienie głównym bohaterem przestępcy, któremu w dodatku mamy kibicować, nie jest żadnym tabu. Nawet dzisiaj jednak Parker pozostaje typem protagonisty, jakiego rzadko się spotyka. To nie jest typ "sympatycznego kryminalisty" w rodzaju Danny'ego Oceana albo Arsene'a Lupina. To bezwzględny zawodowy przestępca, twardy jak głaz i zimny niczym wiatr w listopadową noc. Gardzi nadmiernym okrucieństwem, ale nie dlatego, że ma opory przed zabijaniem. On po prostu patrzy na świat i innych ludzi w sposób maksymalnie pragmatyczny - a zabijanie bez powodu to ściąganie na siebie niepotrzebnych problemów. Nie nawraca się z powodu miłości do dziewczęcia ani przyjaźni z przypadkowo poznanym dzieciakiem. W każdym innym bardziej tradycyjnym kryminale byłby czarnym charakterem. Tutaj jednak jest protagonistą, i to takim, któremu chce się kibicować. Jego determinacja w wygrzebywaniu się z najgorszych tarapatów budzi podziw. Jego profesjonalizm oraz całkowite oddanie wykonywanej pracy fascynują. Świat Parkera to świat chciwości, gdzie ci, którzy posiadają władzę, nie cofną się przed niczym, by poszerzyć swoje wpływy, słabi zaś zrobią wszystko, by dochrapać się do forsy na plecach tych pierwszych. Zdrada czai się na każdym kroku, nie ma żadnych świętości. Człowiek tak przywiązany do wyznawanych przez siebie zasad, gotowy przeć naprzód siłą własnych rąk, budzi po prostu podziw, pewną formę sympatii. Nawet jeśli jego metody są równie bezwzględne.
Quentin Tarantino przyznawał, że powieści Richarda Starka były jedną z inspiracji dla jego twórczości. Coś jest na rzeczy - Stark lubi bawić się chronologią wydarzeń, w jednej trzeciej książki zmienia perspektywę na jedną z postaci pobocznych, by w finale powrócić do swojego bohatera w chwili największego suspensu. Proza Starka ma pewne elementy wspólne z kinem Michaela Manna lub Jean-Pierre'a Melville'a - tak samo jak twórczość wyżej wymienionych panów, przygody Parkera są fascynującym obrazem profesjonalisty przy pracy. Różnica jednak polega na tym, że Stark bardziej niż na realizm kładzie nacisk na suspens. Jego styl jest prosty i telegraficzny. Dzięki temu prosta historia zemsty nabiera dynamizmu i trzyma w napięciu. Dodać do tego fascynującą postać bohatera i fascynująco-odpychający świat przedstawiony, i mamy przepis na lekturę, której miłośnik klasycznej literatury sensacyjnej nie powinien przegapić.

O ile się nie mylę, "Godzina zemsty" (w oryginale wydana pod tytułem "The Hunter"), jest pierwszym i jedynym opublikowanym w Polsce tomem serii o zawodowym złodzieju, znanym po prostu jako Parker. Szkoda, bo to kawał klimatycznej literatury sensacyjnej. "Godzina zemsty" jest idealną wizytówką stylu przyjętego przez autora, Richarda Starka (a tak naprawdę Donalda E....

Rozczarowałam się tą książką. Jakaś taka nieciekawa ta akcja, dziwna kreacja głównego bohatera, jakiś brak uczuć z jego strony... Nie było jakichś zaskakujących zwrotów akcji.
Czytając książkę, miałam wrażenie, że akcja coś mi przypomina. Jakiś film, który szczerze mówiąc, miało o wiele ciekawszą akcję i był super. A łączyło go z książkę jedynie imię głównego bohatera - Parker. Książki nie polecam, za to film jak najbardziej. ;)

Rozczarowałam się tą książką. Jakaś taka nieciekawa ta akcja, dziwna kreacja głównego bohatera, jakiś brak uczuć z jego strony... Nie było jakichś zaskakujących zwrotów akcji.
Czytając książkę, miałam wrażenie, że akcja coś mi przypomina. Jakiś film, który szczerze mówiąc, miało o wiele ciekawszą akcję i był super. A łączyło go z książkę jedynie imię głównego bohatera -...

Paweł Karombel. "Godzina Zemsty" jest dokładnie czym zapowiada się być, czyli gangsterską opowieścią o nierozstrzygniętych porachunkach. Bardzo klimatyczne tłumaczenia Pawła Korombela, dzięki któremu bohaterowie są zabawni, jednocześnie będąc kozakami. To chyba dobra pozycja do przeczytania w oryginale, z uwagi na język właśnie (chyba że wszystkie laury należą się tłumaczowi).

Pozycja ciekawa również z perspektywy filmoznawczej. Miała dwie adaptacje "Zbiega z Alcatraz" z Lee Marvinem i "Godzinę Zemsty" z Melem Gibsonem i są to zupełnie różne filmy. Oczywiście, mają cechy wspólne fabularnie i charakterologicznie, ale różnią się klimatem i co najważniejsze podejściem do książki. Bardzo swobodne interpretacje, tak że gdyby dzisiaj, ktoś chciał wiernie przenieść tę historię na ekran, powstałby trzeci, zupełnie inny film. Ciekawe, aż ma się ochotę przypomnieć sobie te filmy.

Paweł Karombel. "Godzina Zemsty" jest dokładnie czym zapowiada się być, czyli gangsterską opowieścią o nierozstrzygniętych porachunkach. Bardzo klimatyczne tłumaczenia Pawła Korombela, dzięki któremu bohaterowie są zabawni, jednocześnie będąc kozakami. To chyba dobra pozycja do przeczytania w oryginale, z uwagi na język właśnie (chyba że wszystkie laury należą się...