Świetna. Jak pozostałe.

Świetna. Jak pozostałe.

O jeny, jak ja tęskniłam za przygodami Enoli. A że dziś miał premierę ostatni tom, to jest to idealna okazja, żeby nadgonić poprzednie. Doceniam ten wstęp Sherlocka na początku, bo w końcu i dla tych, co czytali na bieżąco dla mnie przerwa między pierwszymi tomami, a napisaną w późniejszym czasie kontynuacją była dość spora, a tak wszystko ładnie zostało przypomniane. Co do samej książki - Och, Enolu, ty wciąż jesteś w tarapatach! Mega dobrze słuchało się kolejnych przygód nastoletniej panny i już nie mogę się doczekać, aż sięgnę po kolejne!

O jeny, jak ja tęskniłam za przygodami Enoli. A że dziś miał premierę ostatni tom, to jest to idealna okazja, żeby nadgonić poprzednie. Doceniam ten wstęp Sherlocka na początku, bo w końcu i dla tych, co czytali na bieżąco dla mnie przerwa między pierwszymi tomami, a napisaną w późniejszym czasie kontynuacją była dość spora, a tak wszystko ładnie zostało przypomniane. Co...

Przyjemna książka na góra 2 lub 3 wieczory, szybko się ją czyta i jest przyjemna w odbiorze. W tej cześci niestety nie było zbyt ciężkich łamigłówek co mnie trochę boli ale i tak uważam że książka jest bardzo fajna. Polecam serdecznie.

Przyjemna książka na góra 2 lub 3 wieczory, szybko się ją czyta i jest przyjemna w odbiorze. W tej cześci niestety nie było zbyt ciężkich łamigłówek co mnie trochę boli ale i tak uważam że książka jest bardzo fajna. Polecam serdecznie.

Od samego początku miałam jakiś swój własny personalny problem z tą książką i jest to trochę spowodowane tym, że jestem zmęczona ilościom tomów, które już wyszły w tej serii, bo mam wrażenie, że niczym nowym te książki już mnie nie zaskoczą i rzeczywiście tak trochę było, przez co od pierwszych stron bardzo ciężko mi się tę część czytało. A w dodatku sprawa, którą przyszło prowadzić Enoli okazała się średnio ciekawa na tle pozostałych części i jedyne, co mi się w niej podobało to współpraca Enoli z bratem – Sherlockiem, bo w końcu tak naprawdę od początku do końca prowadzili sprawę ramię w ramię i bardzo dobrze się to obserwowało. A oprócz tego w tym tomie dostałam rozdział z perspektywy samego Sherlocka i chociaż nie wiedziałam, że tego potrzebuję to okazało się, że w tej serii było mi to bardzo potrzebne i ten rozdział ze wszystkich najlepiej mi się czytało, chociaż zakończenie też okazało się przyjemne, więc tak naprawdę ciężko było mi,przebrnąć przez sam początek i niewielką część środka, co w odbiorze całej tej książki daje mimo wszystko całkiem dobrą historię.

Od samego początku miałam jakiś swój własny personalny problem z tą książką i jest to trochę spowodowane tym, że jestem zmęczona ilościom tomów, które już wyszły w tej serii, bo mam wrażenie, że niczym nowym te książki już mnie nie zaskoczą i rzeczywiście tak trochę było, przez co od pierwszych stron bardzo ciężko mi się tę część czytało. A w dodatku sprawa, którą przyszło...

piekna,wspaniała książka

piekna,wspaniała książka

„Enola Holmes. Sprawa czarnego powozu” to już 7 tom serii, tym razem wydany w pięknej pomarańczowej okładce. Jeśli jesteście fanami albo chociaż kojarzycie te powieści, to wiecie, że jest to jedna z najpiękniej wydawanych serii ostatnich lat. Efekt wszystkich razem na półce to coś pięknego. Jednak najważniejsze jest wnętrze i tutaj także ono nie zawodzi. Być może się powtarzam, ale przy każdej kolejnej części zachwycam się fabułą, zagadkami, bohaterami i detalami i tym razem znowu będzie mnóstwo pochwał. Za tą serię autorka Nancy Springer była aż dwukrotnie nominowana do nagrody Edgara Allana Poe. Jeśli nie jesteście zaznajomieni z tą nazwą, to wspomnę tylko, że jest to jedno z największych wyróżnień literackich, a przynajmniej najlepiej odbierane przez czytelników.

Podobnie jak w pozostałych częściach, tym razem znowu obserwujemy rodzeństwo detektywów w akcji. Chociaż nie zawsze się ze sobą zgadzają, trudno im odmówić umiejętności, a co dwie głowy to nie jedna, więc dla dobra sprawy warto czasami pracować razem. Tak właśnie zaczyna się ta historia. Pogrążony w depresji Sherlock nie ma nastroju do rozwiązywania zagadek, mimo to kolejne tajemnice zaczynają się piętrzyć. Jedną z nich jest przypadek Letitii Glover, która nie wierzy w śmierć swojej ukochanej siostry bliźniaczki. Mając wielkie nadzieje i przeczucie, udaje się do jedynej osoby, która może jej pomóc. Jednak detektyw wacha się czy przyjąć sprawę, w porównaniu do Enoli, która zjawia się w posiadłości w idealnym czasie. Od razu zabiera się za rozwiązanie sprawy, przepytuje zleceniodawczynię i zbiera dowody i poszlaki. Od początku coś nie gra w całej tej układance, co dostrzega zarówno Enola jak i jej brat. Dziwna zawartość urny z prochami, nieciekawy list od męża zmarłej i pytania bez odpowiedzi, to od razu wbudza podejrzenia detektywów. Wszystko wydaje się być farsą i niebezpieczną ustawką, więc Sherlock postanawia podejść do tematu na spokojnie, w swoim charakterystycznym stylu, w przeciwieństwie do Enoli. Kobieta nie traci czasu i od razu wyrusza na dalsze poszukiwania, co nieco różni rodzeństwo. Już na początku okazuje się, że sprawa może być dużo bardziej podejrzana i mordercza, niż przypuszczali, a czas działa na ich niekorzyść.

W tej części także mamy do czynienia z genialnym umysłem Sherlocka, ale Enola jest tu zdecydowanie wyróżniona. To ona wiedzie pierwsze skrzypce i dowodzi całej sprawie, co oczywiście sprawia, że śledztwo jest nieco chaotyczne, a akcja dzieje się bardzo szybko, ale według mnie to na plus. Stoickie usposobienie brata plus energia Enoli to mieszanka nie tylko śmieszna, ale i zaskakująca. Jednak aby doprowadzić wszystko do końca i uzyskać odpowiedzi na wszystkie pytania, Enola będzie musiała skorzystać z pomocy nie tylko siostry zmarłej i brata detektywa, ale i dawnego przyjaciela z przeszłości. Wspominałam wielokrotnie, że ciężko wybrać jedną najlepszą jak do tej pory część, ale ta zdecydowanie należy do pierwszej trójki.

Jeśli nie znacie tej serii, to być może kojarzycie hitowe filmy Netflixa na jej podstawie. Są to jedne z najchętniej oglądanych na platformie i nic dziwnego, bo książki są genialne. Pisarce nie można odmówić talentu i umiejętności i nic dziwnego. Ma na koncie aż 50 powieści, a większość z nich nominowana była do przeróżnych nagród, więc łatwo się domyślić, że jej styl jest bardzo przyjemny dla czytelnika. Zdecydowanie polecam, zwłaszcza fanom kryminałów i detektywistycznych zagadek.

https://bezrozbezliscikow.blogspot.com/2023/10/enola-holmes-tom-7-sprawa-czarnego.html

„Enola Holmes. Sprawa czarnego powozu” to już 7 tom serii, tym razem wydany w pięknej pomarańczowej okładce. Jeśli jesteście fanami albo chociaż kojarzycie te powieści, to wiecie, że jest to jedna z najpiękniej wydawanych serii ostatnich lat. Efekt wszystkich razem na półce to coś pięknego. Jednak najważniejsze jest wnętrze i tutaj także ono nie zawodzi. Być może się...

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Lekka, sympatyczna, nieskomplikowana. Przyjemnie się czytało.
Dobro zwycięża, a główna bohaterka zwycięsko wychodzi ze wszystkich trudności. Do tego bardzo ładnie namalowane tło z epoki.

Chociaż, jak dla mnie, Enola jest zbyt doskonała, zbyt wyidealizowana i przez to trochę przesłodzona i nieprawdziwa. Wolę takie bohaterki, które mają i wady i zalety, są bardziej ludzkie a mniej mitologiczne, takie jak, przykładowo, Flawia de Luce czy nawet Pippi.

Enola jest tak doskonała we wszystkim, i ma tak niesamowite szczęście we wszystkim, że aż to jest bolesne przy czytaniu. Jest jak kosmita, a nie jak nastolatka.

Lekka, sympatyczna, nieskomplikowana. Przyjemnie się czytało.
Dobro zwycięża, a główna bohaterka zwycięsko wychodzi ze wszystkich trudności. Do tego bardzo ładnie namalowane tło z epoki.

Chociaż, jak dla mnie, Enola jest zbyt doskonała, zbyt wyidealizowana i przez to trochę przesłodzona i nieprawdziwa. Wolę takie bohaterki, które mają i wady i zalety, są bardziej...

Czuć, że ta książka została stworzona po przerwie (Enola miała się zakończyć na 6 tomach, ten został wydany po 10 latach) – jest bardziej dojrzała, ma całkiem inną strukturę, wydaje się mniej dziecinna, a bardziej skupia się na intrydze kryminalnej. Ależ bym obejrzała film z ekranizacją tej części :D

Czuć, że ta książka została stworzona po przerwie (Enola miała się zakończyć na 6 tomach, ten został wydany po 10 latach) – jest bardziej dojrzała, ma całkiem inną strukturę, wydaje się mniej dziecinna, a bardziej skupia się na intrydze kryminalnej. Ależ bym obejrzała film z ekranizacją tej części :D

Uwielbiam tę książkę i jak dla mnie, jest najlepszą ze wszystkich, które ukazały się w serii do tej pory.
Po pierwsze - kwestia dobrania bohaterów. Mimo, że Enola jest 'sama', to otaczają ją jej bliscy - Sherlock, Dr Watson, czy Tewkesbury.
Po drugie - właśnie postać samego Sherlock'a, ale też jego relacja z siostrą. Możliwe, że licznymi fanom detektywa, nie spodobają się 'zmiany' w jego charakterze. Osobiście jednak uwielbiam to, że staje się bardziej 'ludzki'; relacja łącząca go z siostrą jest wyjątkowa.
Dalej mamy tytułową sprawę, która kontynuuje tendencję powtarzającą się w serii - jest bardziej skomplikowana, choć w trochę inny sposób, niż te poprzednie. Poza tym - o ile w poprzednich tomach trudniejszy poziom wiązał się z większą 'statycznością' akcji oraz jej mniejszym 'efekciarstwem', tak tu mamy oba - trudną sprawę, a poza tym emocje oraz realne niebezpieczeństwa.
No i co chyba ostatnie rzuciło mi się w oczy, choć to nie znaczy, że jest mniej ważne od poprzednich - przedstawienie przez autorkę realiów XIX-wiecznego świata. Nancy Springer nie 'wrzuca' tak po prostu akcji swojej powieści do tamtego stulecia. Wręcz przeciwnie - robi o wiele więcej. Realistycznie przedstawia ówczesne czasy, problemy spotykające wszystkich, lecz jednak głównie kobiety. XIX wiek nie jest dla pisarki jedynie tłem dla opowieści, a jej, równoważnym z pozostałymi, elementem.

Uwielbiam tę książkę i jak dla mnie, jest najlepszą ze wszystkich, które ukazały się w serii do tej pory.
Po pierwsze - kwestia dobrania bohaterów. Mimo, że Enola jest 'sama', to otaczają ją jej bliscy - Sherlock, Dr Watson, czy Tewkesbury.
Po drugie - właśnie postać samego Sherlock'a, ale też jego relacja z siostrą. Możliwe, że licznymi fanom detektywa, nie spodobają się...