Ohh jakże rzadko można zgodzić z informacją od wydawcy – gdybyś miał przeczytać jedną książkę o Ukrainie to to jest świetny kandydat.

Świeżość spojrzenia, przenikliwe obserwacje, ale i krytyczne wnioski w wykonaniu prof. Hrycaka naprawdę przykuwają uwagę i zachęcają do przemyśleń. Poza dla mnie dość nieciekawym początkiem – bodaj pierwszym rozdziałem (o historykach) resztą była szerokim spojrzeniem na całość ukraińskiej historii. Także relacji polsko-ukraińskiej czy w ogóle przeglądu dziejów Europy środkowo-wschodniej. Pomimo, że całość rozmowy została zarejestrowana w 2008 r. (później nastąpiło tylko uzupełnienie poszczególnych rozdziałów o krótkie postscriptum plus rozdział prof. Hrycaka na zakończenie. I książka okazała się ponadczasowa, gdyż obserwacje pomimo dramatycznej zmiany politycznej i społecznej w Ukrainie – pozostają nadal w mocy.

Nie będę cytował tu jakiś szczególnie smacznych kawałków ale powiem tak, naprawdę warto. To inne spojrzenie także i na naszą historię, niestety często niezbyt przyjemne. Aczkolwiek nie głoszone z pozycji czy ofiary, czy moralnej wyższości, ale właśnie poszukiwania wspólnych odpowiedzi.

Polecam, to ułatwi lepiej zrozumieć naszych sąsiadów, tak mocno teraz doświadczanych.

Ohh jakże rzadko można zgodzić z informacją od wydawcy – gdybyś miał przeczytać jedną książkę o Ukrainie to to jest świetny kandydat.

Świeżość spojrzenia, przenikliwe obserwacje, ale i krytyczne wnioski w wykonaniu prof. Hrycaka naprawdę przykuwają uwagę i zachęcają do przemyśleń. Poza dla mnie dość nieciekawym początkiem – bodaj pierwszym rozdziałem (o historykach)...

"Zrozumieć Ukrainę. Historia mówiona" skupia się nie tylko na wydarzeniach politycznych i społecznych, ale również na kulturze, tradycjach i tożsamości narodowej Ukrainy. Autorzy starają się ukazać bogactwo i różnorodność tego kraju, a także wyzwania, z jakimi Ukraina musiała się zmierzyć w swojej historii.

Książka jest niezwykle pouczająca i daje nam głębszy wgląd w historię i kulturę Ukrainy. Wzbogaca naszą wiedzę i pozwala nam lepiej zrozumieć ten fascynujący kraj. Gorąco polecam "Zrozumieć Ukrainę. Historia mówiona" wszystkim, którzy interesują się historią, kulturą i polityką Europy Wschodniej.

"Zrozumieć Ukrainę. Historia mówiona" skupia się nie tylko na wydarzeniach politycznych i społecznych, ale również na kulturze, tradycjach i tożsamości narodowej Ukrainy. Autorzy starają się ukazać bogactwo i różnorodność tego kraju, a także wyzwania, z jakimi Ukraina musiała się zmierzyć w swojej historii.

Książka jest niezwykle pouczająca i daje nam głębszy wgląd w...

Nazwałabym tę książkę raczej historiozoficzną niż historyczną. Jest to bardzo ciekawe rozważanie o tożsamości narodowej Ukraińców, o tym czym jest państwowość i o roli historii wobec państwowości. Fakty historyczne służą tu jedynie jako ilustracja procesów, są wspominane a nie opowiadane. Czytelnik troszkę pogłębi znajomość historii Ukrainy, z naciskiem na troszkę. Natomiast wiele zagadnień na wpół filozoficznych, jak choćby to czym jest naród, zostało przemyślanych bardzo dogłębnie. Wyraźnie też widać że Hrycak jest specjalistą od historii nowszej, wszystkie procesy sprzed wieku XIX zostały potraktowane bardzo pobieżnie (mi zabrakło szczególnie omówienia „mitu Kozaczyzny” - wspominany i wpływu folwarku na sytuację społeczną na wschodnich terytoriach Rzeczpospolitej - w ogóle pominięty). Podobnie Hrycak jest historykiem idei i wielkich postaci, tematy społeczne dominuje elita, gospodarcze pojawiają się tylko w roli ilustracji. Jarosław Hrycak porusza się w szerokim kontekście intelektualnym, nie jest dogmatyczny i dobrze się go czyta.

Natomiast w samych poglądach Hrycaka widzę sprzeczność. Określa się jako zwolennik „wielkich teorii i interpretacji” w historii i pisze „nie mogę znieść studiów nad pamięcią historyczną”, a jednocześnie cała książka tej pamięci dotyczy. Wydaje mi się też, że z góry zakłada, że z dobrze przepracowanej historii wyłoni się jakaś pozytywna i ogólna prawda. De facto historia w interpretacji Hrycaka jest zaprzęgnięta w służbę państwowości (mimo że Hrycak nie uważa że np. w XIX wieku sprawa była już rozstrzygnięta i państwo ukraińskie musiało powstać),cały czas uzasadnia powstanie państwa. Dochodzi do ideologizacji nauki. (Co moim zdaniem w przypadku historii jest nieuniknione, ale Hrycak zdaje się wierzyć w idealną, bezstronną historię).

Hrycak nie unika mówienia o ciemnych kartach z przeszłości Ukrainy, ale przymiotnik faszystowski w odniesieniu wobec jakiegokolwiek elementu tej historii nie przechodzi mu przez usta – tu też się z nim nie zgadzam, postrzegam faszyzm jako ideologię która nie ominęła żadnego europejskiego narodu w przededniu lub w czasie II wojny.

Spojrzenia Hrycaka na historię Polski może zaskoczyć i tu znowu szkoda, że wiele tematów nie zostało potraktowanych szerzej:
„Gdyby Piłsudski nie zastosował polityki polonizacji wobec mniejszości ukraińskiej na terenach przekazanych Polsce na mocy traktatu ryskiego, Bandera zostałby zwykłym agronomem.” Cytat za Marianną Kijanowską.
„Z punktu widzenia Ukraińców Polska międzywojenna była państwem o katastrofalnej kondycji.”
„Przyznaję rację tym historykom, którzy uważają ze trzeba patrzeć na ten okres całościowo [I wojna, międzywojnie, II wojna], jako na długą polsko-ukraińską wojnę trzydziestoletnią XX wieku.”

Ogólnie „Zrozumieć Ukrainę” to książka zdecydowanie warta przeczytania. Hrycak skłania do myślenia nie tylko o Ukrainie, o możliwych konsekwencjach toczonej przez Ukrainę wojny z rosyjskim agresorem, ale o Polsce (gorzkie i celne podsumowanie ostatnich lat naszej polityki zagranicznej: „ Kaczyński i PiS nie widzą przyszłości Polski we współczesnej Europie, ale w międzywojennym modelu autorytarnych państw narodowych.”) o Europie, przyszłości demokracji, o Rosji (z lektury wyłaniają się niezwykle interesujące pytania o rosyjską tożsamość narodową).

Nazwałabym tę książkę raczej historiozoficzną niż historyczną. Jest to bardzo ciekawe rozważanie o tożsamości narodowej Ukraińców, o tym czym jest państwowość i o roli historii wobec państwowości. Fakty historyczne służą tu jedynie jako ilustracja procesów, są wspominane a nie opowiadane. Czytelnik troszkę pogłębi znajomość historii Ukrainy, z naciskiem na troszkę....

Rozmowa Izy Chruślińskiej z Jarosławem Hrycakiem to prawdziwa uczta intelektualna, która stanowi miód dla oka i balsam dla umysłu. Zrozumieć Ukrainę znaczy pojąć złożony proces jej wielowiekowego tworzenia z kilku perspektyw. Aspekt historyczny jest jednym z wielu elementów tej skomplikowanej układanki. Iza Chruślińska czuwa nad właściwym podziałem tematycznym rozmowy. Stawia celne pytania, na które Jarosław Hrycak wyczerpująco odpowiada, a każda z jego wypowiedzi utwierdza czytelnika w przekonaniu o potrzebie holistycznego podejścia do tematu powstania Ukrainy, albowiem nie można rozmawiać o przeszłości z pominięciem aspektów socjologicznych, kulturowych, a nawet filozoficznych, z jakimi zderzyłem się w tej porywającej książce. Jej wartość edukacyjna jest nieoceniona. Lektura kolejnych rozdziałów uświadomiła mi niewielki zasób wiedzy na temat Ukrainy, co zamiast budzić frustrację, zrodziło we mnie potrzebę wzmożonego poszukiwania źródeł informacji na temat państwa nad Dnieprem. Rozmowa Izy Chruślińskiej z Jarosławem Hrycakiem staje się pasjonującą opowieścią z nagłymi zwrotami akcji, o jakiej dyskutują z wyraźnym zaangażowaniem. Rozmówcy oddzielają fakty od własnych zapatrywań oraz spostrzeżeń, które nasuwa im dynamika zdarzeń z przeszłości Ukrainy. „Historię mówioną” czytałem z ogromnym podekscytowaniem. Z podziwem spoglądam na rozmówców, ich wiedzę, sposób wyrażania myśli, jak również kulturę wypowiedzi. Oboje są stonowani, stronią od bałwochwalstwa Ukrainy, strzepują z jej historii martyrologiczny nalot, który mógłby zniekształcić ich szalenie wciągającą rozmowę.

Rozmowa Izy Chruślińskiej z Jarosławem Hrycakiem to prawdziwa uczta intelektualna, która stanowi miód dla oka i balsam dla umysłu. Zrozumieć Ukrainę znaczy pojąć złożony proces jej wielowiekowego tworzenia z kilku perspektyw. Aspekt historyczny jest jednym z wielu elementów tej skomplikowanej układanki. Iza Chruślińska czuwa nad właściwym podziałem tematycznym rozmowy....