Autorka nigdy nie pisała książek łatwych i prostych w odbiorze. "Kocham Cię" jest jedną z tych mocniejszych, cięższych i trudniejszych emocjonalnie. To zbiór krótkich opowiadań, które na długo zapadają w pamięć. Które wczepiają się w myśli, jak rzep w długie włosy i tworzą kołtun nie do rozplątania. Są jak zerwanie plastra, jak otwarcie źle zszytej rany. Nie uda się z uśmiechem na twarzy, bez bólu, bez emocji...

Autorka nigdy nie pisała książek łatwych i prostych w odbiorze. "Kocham Cię" jest jedną z tych mocniejszych, cięższych i trudniejszych emocjonalnie. To zbiór krótkich opowiadań, które na długo zapadają w pamięć. Które wczepiają się w myśli, jak rzep w długie włosy i tworzą kołtun nie do rozplątania. Są jak zerwanie plastra, jak otwarcie źle zszytej rany. Nie uda się z...

Spójrzcie na okładkę tej książki: z sercem z dziurą po kuli - odzwierciedla nie tylko tematykę, ale i klimat, który towarzyszy czytelnikowi w czasie lektury. Jest prosta i jednocześnie bardzo wymowna. Kto spodziewa się po tej książce miłosnych opowieści rodem z Harlequinów, ten od razu może po nią nie sięgać albo zmienić nastawienie do lektury. Tu nie o to chodzi. Tu miłość zawodzi. Tu miłość to cierpienie, ból, przygnębienie. Tutaj miłość jest podlewana łzami.

Nie zradzając zbyt wiele z treści książki, nakreślę jedynie ogólnie: w książce tej czytelnik spotka między innymi miłość rodzicielską, kobietę gotową dla miłości zrobić bardzo wiele, miłość między dwojgiem kochanków, miłość zdradzoną, nieodwzajemnioną, nieszczęśliwą, zaborczą. Mamy złamane serca, śmierć, stratę (pod różną postacią),a co za tym idzie ból, ogromny żal i rozpacz.

To nie jest piękna książka z pięknymi historiami. I w sumie dobrze. Bo miłość to nie zawsze piękne uczucie. To nie zawsze uniesienia i happy end. Miłość wiąże się nie raz z odrzuceniem, poczuciem żalu, straty i niewyobrażalnego bólu. Nie zawsze tak jest, ale często tak się zdarza. I właśnie takie są te historie. Dodatkowym atutem jest fakt, iż to nie są zmyślone historie, tylko (jak sam tytuł mówi) "prawdziwe historie".

Spośród dwudziestu trzech opowiadań najsilniej odczułam te o tytułach: "Na rozstaju dróg", "Skostniałe serce", "Uśpione motyle", "Ta jedna chwila", "Samba przed rozstaniem". Dobre były również: "Skradzione serca", "Anielski pył", "Śmierć w Paryżu", "Zaczekaj na mnie".

Książkę szybko się czyta, także dzięki temu, iż każde z opowiadań nie jest długie. Jedyne, co mi się nie podobało to sporo literówek. Korekta trochę zaspała podczas oddawania tekstu do druku. Poza tym nie mam zastrzeżeń.

Książka nie jest moja, jest pożyczona dzięki uprzejmości jej patronki Książkowo Czyta. Niezmiernie dziękuję za polecenie tego tytułu. To dobrze napisana książka. Trafiła do mnie pod względem czytelniczym, ale też natrafiła na taki czas w życiu, kiedy tego typu opowieści odczuwam silniej.

Opinia opublikowana na moim blogu:
https://literackiepodrozebooki.blogspot.com/2022/12/kocham-cie-prawdziwe-historie.html

Spójrzcie na okładkę tej książki: z sercem z dziurą po kuli - odzwierciedla nie tylko tematykę, ale i klimat, który towarzyszy czytelnikowi w czasie lektury. Jest prosta i jednocześnie bardzo wymowna. Kto spodziewa się po tej książce miłosnych opowieści rodem z Harlequinów, ten od razu może po nią nie sięgać albo zmienić nastawienie do lektury. Tu nie o to chodzi. Tu miłość...

W książce tej jest przedstawione 20 różnych historii, których tematem jest miłość. Jednak miłość jak wiemy nie jedno ma imię i nie zawsze jest pięknie tak jak w bajkach, które kończą się słowami ‘’ i żyli długo i szczęśliwie". Jak to w książkach tej autorki bywa pokazane historie bywają mocne, a nawet wstrząsające. Jak mówi dopisek w tytule są to prawdziwe historie co sprawia, że stają się one bliższe czytelnikowi, a może nawet podobne sytuacje dotknęły nas lub kogoś kogo znamy, czy też znaliśmy?

„Zaczyna się zawsze tak samo. Nieśmiałe spojrzenia, zalotne uśmiechy, żarty, z których oboje się śmiejecie, myśli wykradane sobie z głowy, kończenie zdania, zaczynanie w tej samej chwili. Później oczy spotykają się na dłużej i nie mogę się sobą nacieszyć, dłonie mimochodem dotykają się, by pewnego dnia połączyć się i tak już pozostać. Usta pragnące ust, jak człowiek wody na pustyni, poplątane myśli, poplątane ciała, poplątane życia. I to wszechogarniające cię uczucie, że to ten, ten jedyny, że to na niego czekałaś i warto było lizać rany przez te wszystkie złe lata”.

Monika słynie z tego, że jej książki są pełne emocji, nie są to powieści lekkie, wręcz przeciwnie i nie da się o nich zapomnieć. Autorka w swoich książkach charakteryzuje się tym, że nie przebiera w słowach i pisze konkretnym językiem, dosadnie przedstawia swoje poglądy, nie patyczkuje się jak to się kolokwialnie mówi. Nie pisze byle pisać żeby było dużo, nie rozciąga tekstu na siłę, jej powieści są raczej krótkie i zwięzłe, ale niosą ze sobą wiele wartościowych treści. Jak kiedyś sama wspominała, nie lubi w książce „lać wody” i nabijać znaków, woli napisać mniej, ale żeby dane słowa coś wnosiły do książki. Doskonale pasuje tutaj zdanie, że nie liczy się ilość, ale jakość. Takie właśnie są historie tworzone przez Monikę Sawicką pełne treści, która nie pozostawi czytelnika obojętnego wobec przeczytanego tekstu.

„Kiedy chcemy sobie coś przypomnieć, zamykamy oczy. Zamykając oczy, otwieramy drzwi i wyruszamy w podróż. Ale żeby mogła się rozpocząć , potrzebujemy paliwa, które spowoduje, że nasz wehikuł czasu ruszy. Tym paliwem są nasze emocje, to one sprawiają, że odwiedzamy DOM WSPOMNIEŃ. Wspomnienia są jak albumy ze zdjęciami – możemy do nich wracać w dowolnym momencie naszego życia i sprawiać, że zaczynają żyć na nowo. Wspomnienia mogą by dobre lub złe”.

Uważam, że warto poznać te opowiadania, chociaż nie są to tylko dobrze kończące się historie, ale właśnie takie jest życie, bywa okrutne, bezwzględne, a miłości jest wiele rodzajów i odcieni i nie zawsze bywa ona piękna i szczęśliwa.
O tym właśnie jest ta książka o wielu odsłonach tego uczucia o którym przecież każdy z nas tak naprawdę marzy, bo to właśnie miłość tak bardzo jest nam potrzebna do szczęścia. Nikt nie chce być sam, czy się do tego przyznaje czy też nie, tak już zostaliśmy stworzeni. Jeśli lubicie, gdy książka jest pełna emocji, zaskakuje, zapada w pamięć, czasami nawet wstrząsa, nie jest cukierkowa, jest po prostu życiowa, to jest to coś dla Was. Oprócz tego, że jest ona pełna emocji, również skłania do refleksji nad sobą, swoim życiem, tym co się już wydarzyło, czy mogło być inaczej… ale na to i inne pytania odpowiecie sobie sami po przeczytaniu tej wspaniałej i wartościowej książki, którą Wam polecam!

„Życie byłoby prostsze, gdybyśmy umieli mówić najbliższym, jak bardzo są dla nas ważni. Że bez nich świat byłby mniej kolorowy. Ptaki nie śpiewałyby tak głośno. Słońce nie świeciłoby tak mocno. Że bez nich jak bez powietrza… Ja pani dobrze radzę i niech pani to napisze: „Nie bójmy się mówić KOCHAM”. Napisze pani? No. To dobrze. Warto mówić „kocham”. Mówić codziennie, a nie „od święta”. Mówić po prostu – tak, jak mówi się „dzień dobry” rano. Mówić często, mówić bez powodu. Każdego dnia budować w najbliższych osobach poczucie, że są kochane, akceptowane i ważne”.

Niektóre opowiadania mocno mnie zszokowały muszę to przyznać, ale nie żałuję, że po nią sięgnęłam, a nawet objęłam ją swoim patronatem. Wiem, że warto czytać książki Moniki i cieszę się, że znam autorkę osobiście i jesteśmy z jednego miasta. Dumna jestem, że w Łodzi mamy takie pisarki, które nie boją się poruszać trudnych tematów. Moniko raz jeszcze dziękuję za możliwość patronowania kolejnej Twojej książce. To dla mnie naprawdę bardzo dużo znaczy.

„I wielu rzeczy w swoim życiu żałuję, ale już się wydarzyły, nie mogę nic zrobić. Nie da się czegoś odzobaczyć i odpowiedzieć. To przeszłość. Ale możemy z tego wziąć coś dobrego, lekcję, która zaowocuje w przyszłości”.

W książce tej jest przedstawione 20 różnych historii, których tematem jest miłość. Jednak miłość jak wiemy nie jedno ma imię i nie zawsze jest pięknie tak jak w bajkach, które kończą się słowami ‘’ i żyli długo i szczęśliwie". Jak to w książkach tej autorki bywa pokazane historie bywają mocne, a nawet wstrząsające. Jak mówi dopisek w tytule są to prawdziwe historie co...

"Mówisz mi: „Nie czekaj, ja nie wrócę, nie spiesz się, ja poczekam…” Więc się nie spieszę, mam tu jeszcze dużo do zrobi­enia, choć prag­ni­enie zobaczenia Ciebie jest ogromne. Ale przecież wiem, że jesteś blisko, a ja mam Cię ciągle przed oczami. Wiem, że pewnego dnia znów się spotkamy, chwycę Cię za rękę i pójdziemy razem, naszą żwirową drogą, która za­wsze spacerowaliśmy. Tylko jeszcze chwila. Za­czekaj na mnie. Kocham cię."

" Kocham Cię " Monika Sawicka - Pisarka-strona autorska nie tylko porusza, lecz zmusza do refleksji. Emocje i łzy które niejednokrotnie płynęły zamazując mi tekst, zmusiły mnie do przemyśleń i zadania sobie wielu pytań.

Autorka w swoich opowiadaniach porusza bardzo ważne tematy, pokazując jak wiele oblicz miłości możemy spotkać w swoim życiu. Książka wzrusza, a treść daje do myślenia. Historię przedstawione dzieją się obok Nas w prawdziwym życiu. Miłość jest piękna i trudna. Uczymy się jej każdego dnia. Słowa "Kocham Cię" powinny być przez Nas wypowiadane do osób które kochamy codziennie... Bo kiedyś przyjdzie taki dzień, że już nie zdążymy nic powiedzieć zostając z ogromnym żalem bólem i smutkiem.

Nie będę Wam pisać o treści, każdy z nas odbierze ją inaczej. Opowiadania są napisane w taki sposób, że niczego im nie brakuje. Monika nie koloryzuje, nie używa zbyt dużo zbędnych słów. Książka powoduje szybsze bicie serca i niejednokrotnie doprowadza do łez. Dzięki autorce mogłam się pogodzić z kilkoma wydarzeniami, które wydarzyły się ostatnio w moim życiu. I tutaj chciałabym ogromnie podziękować - pomimo bólu i łez teraz wiem, że ważna osoba w moim życiu wiedziała jak bardzo ją "Kocham".

Kochani obok tych historii nie można przejść obojętnie. Jeszcze teraz targają mną różne emocje. Pytań jest tak wiele i nie na wszystkie znam dziś odpowiedź. Dzięki lekturze poszukam na nie odpowiedzi.

Kochani pamiętajcie że słowa "Kocham Cię" potrafią zmienić tak wiele. Potrafią poprawić nasz humor, spowodować że czujemy się ważni i kochani.

Serdeczne polecam sięgnąć po książkę. Emocji nie zabraknie. Pamiętajcie o chusteczkach, bez nich zmoczycie książkę.

"Mówisz mi: „Nie czekaj, ja nie wrócę, nie spiesz się, ja poczekam…” Więc się nie spieszę, mam tu jeszcze dużo do zrobi­enia, choć prag­ni­enie zobaczenia Ciebie jest ogromne. Ale przecież wiem, że jesteś blisko, a ja mam Cię ciągle przed oczami. Wiem, że pewnego dnia znów się spotkamy, chwycę Cię za rękę i pójdziemy razem, naszą żwirową drogą, która za­wsze spacerowaliśmy....

Jedno tytułowe "kocham Cię" a może znaczyć tak wiele w tak różnych sytuacjach...

RECENZJA PATRONATU MEDIALNEGO
Premiera - 7.10.2022 r.

Książka to zbiór dwudziestu dwóch opowiadań, których wspólnym pierwiastkiem jest miłość. Uczucie to nie zostało jednak ukazane stereotypowo, nie znajdziecie tutaj dwóch podobnych historii, przeczytacie natomiast o bardzo różnych obliczach miłości i sytuacjach, w których można wypowiedzieć te piękne i bardzo ważne słowa - "kocham Cię".

Monika Sawicka do przyznajmy sobie szczerze, można by powiedzieć mocno oklepanego tematu podeszła w sposób inny, nietypowy. Miłość ukazana przez Autorkę rzadko kiedy jest piękna, słodka i cudowna, dużo częściej trudna, bolesna, wymagająca poświęceń czy licznych wyrzeczeń, a nawet prowadząca do tragedii. Zawsze wiąże się jednak z jedną rzeczą — prawdziwymi i silnymi uczuciami. Opowiadania opisane przez Monikę Sawicką są tak różne, jak tylko różna może być miłość: rodzicielska, dziecięca, nastoletnia, małżeńska i wiele innych. Nie chcę zdradzać Wam zbyt dużo treści, by nie odbierać przyjemności z lektury — to po prostu trzeba przeczytać, poczuć i zrozumieć.

Przed sięgnięciem po ten zbiór opowiadań znałam jedną książkę Pani Moniki - "Kolorowych snów". Po tej lekturze wiedziałam, że Autorka potrafi pewne tematy pokazać z innej perspektywy, a także wzbudzić wiele emocji. Dlatego spodziewałam się wielu wrażeń również po tej książce i zdecydowanie się nie zawiodłam. Gwarantuję Wam, że będzie to niezwykle emocjonalna, przenikająca do głębi pozycja, którą zapamiętacie nawet na długo po przeczytaniu. Wydawać by się mogło, że tak krótkie formy nie mogą dobrze przemówić i na długo zostać w sercu Czytelnika, ale uwierzcie mi, że jest inaczej.

Książka zmusza czytelnika do zatrzymania się i chwili refleksji i wywołuje emocje. Odczucie to wzmaga dodatkowo podtytuł - "prawdziwe historie". Kiedy czytając, mamy w świadomości, że podobne, lub prawie takie same rzeczy komuś kiedyś się przydarzyły, nie sposób obok tego przejść obojętnie.

Nie napiszę Wam teraz, że to lekka lektura, z którą odpoczniecie. Jest wręcz przeciwnie — to momentami bardzo ciężka i prawie zawsze emocjonalna książka, która — zapewniam — zostanie na długo w Waszych myślach. Jeśli chcecie poznać różne historie z miłością w roli głównej, ale macie dość stereotypów i słodkich opowiastek to zdecydowanie lektura dla Was. Bardzo gorąco Wam ją polecam, z pewnością nie pożałujecie!

Recenzja powstała dzięki współpracy z Autorką. Bardzo dziękuję za możliwość objęcia patronatem medialnym i promowania tych wyjątkowych opowiadań!

Jedno tytułowe "kocham Cię" a może znaczyć tak wiele w tak różnych sytuacjach...

RECENZJA PATRONATU MEDIALNEGO
Premiera - 7.10.2022 r.

Książka to zbiór dwudziestu dwóch opowiadań, których wspólnym pierwiastkiem jest miłość. Uczucie to nie zostało jednak ukazane stereotypowo, nie znajdziecie tutaj dwóch podobnych historii, przeczytacie natomiast o bardzo różnych obliczach...

Są takie książki, które zmieniają sposób patrzenia na świat i życie. Po ich przeczytaniu ciężko się oddycha.

Kocham cie prawdziwe historie to zbiór opowiadań, które przedstawiają prawdziwe zdarzenia z życia wzięte. Mocno wstrząsające, które poturbują niejednego czytelnika. Są to jedne z najgłośniejszych historii, którymi żyła cała Polska.

Podczas lektury towarzyszyła mi bolesna świadomość, że historie opisane przez autorkę to opowieści tętniące prawdziwym życiem i szalenie bolesnymi wydarzeniami. Ta książka doskonale obrazuje różne oblicza miłości.

To powieść, która dogłębnie zbombardowała moje emocje i zawładnęła umysłem. Przejmujące, wzruszające do granic historię, które pozostawiają rysę w sercu.

Autorka rozbiła niejednokrotnie mnie na kawałki. Nie obeszło się bez łez. Książka zmusza do refleksji a autorce należą się ogromne brawa za podjęcie się książki, którą napisało życie.

Nie ma takiej skali aby ocenić tą książkę. Po prostu trzeba ją przeczytać.
Polecamy
Obydwie Zaczytane
Monika i Dorota

Są takie książki, które zmieniają sposób patrzenia na świat i życie. Po ich przeczytaniu ciężko się oddycha.

Kocham cie prawdziwe historie to zbiór opowiadań, które przedstawiają prawdziwe zdarzenia z życia wzięte. Mocno wstrząsające, które poturbują niejednego czytelnika. Są to jedne z najgłośniejszych historii, którymi żyła cała Polska.

Podczas lektury towarzyszyła mi...

Dziś swoją premierę wydawniczą ma mój kolejny patronat medialny, a jest nim książka Moniki Sawickiej zatytułowana „Kocham Cię. Prawdziwe historie”. Niniejsza publikacja jest zbiorem kilkunastu opowiadań traktujących o najprzeróżniejszych obliczach miłości.

Jak to często bywa w przypadku tekstów autorki są one naszpikowane emocjami i wręcz kipiące od odczuć targających tymi, którzy dzielą się z nią swoimi historiami. Miłość opisywana w niniejszym zbiorze nie jest pudrowana ani lukrowana, najczęściej bywa „kolczasta”, bolesna, pełna niedomówień i zawiedzionych nadziei.

W historiach zawartych w poszczególnych opowiadaniach uczucie to przybiera bardzo różne formy i odsłony jednak zawsze jest to mocna, chociaż nie koniecznie w sensie pozytywnym, więź. Opisane relacje bywają również bardzo toksyczne, co niekiedy doprowadza do tragedii…

Z opowiadań składających się na tę publikację wręcz bije odczuwany przez człowieka głód miłości i akceptacji ze strony otoczenia, który dotyka jednostkę ludzką właściwie na każdym etapie życia. Niezaspokojenie w/w potrzeb może zaś prowadzić do wikłania się w toksyczne i w dłuższej perspektywie bardzo trudne do uwolnienia się z nich związki.

Lektura ogromnie emocjonalna i skłaniająca czytelnika do refleksji. Zwłaszcza że jak wskazuje podtytuł zamieszczone w zbiorze historie są prawdziwe, więc tym bardziej nie sposób przejść obok nich bez odrobiny zamyślenia.

Książka ta, choć niełatwa w odbiorze jest według mnie ważna, ponieważ otwiera oczy na to, jak destrukcyjnie wpływa na człowieka, wywołując emocjonalne deficyty, brak poczucia, iż jest on kochany i akceptowany takim, jakim jest.

Dodatkowego wyrazu dodają całości subtelne, acz bardzo wymowne ryciny autorstwa Katarzyny Krzan.

Jeśli zatem szukacie lektury mocnej w swoim przekazie i nieoszczędzającej emocji czytelnika to zapraszam Was do zapoznania się z tą pozycją.

* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *
http://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2022/10/dzisiejszy-smutek-jest-teskonota-za.html

Dziś swoją premierę wydawniczą ma mój kolejny patronat medialny, a jest nim książka Moniki Sawickiej zatytułowana „Kocham Cię. Prawdziwe historie”. Niniejsza publikacja jest zbiorem kilkunastu opowiadań traktujących o najprzeróżniejszych obliczach miłości.

Jak to często bywa w przypadku tekstów autorki są one naszpikowane emocjami i wręcz kipiące od odczuć targających...

"KOCHAM CIĘ. Prawdziwe historie" jest to zbiór opowiadań, które przedstawiają prawdziwe historie. Poznajemy tutaj różne oblicza miłości. Treść książki jest poruszająca, zmuszająca do przemyśleń i refleksji oraz niosąca za sobą przesłanie. Opowiadania te są pełne emocji więc polecam przyszykować sobie chusteczki, bo nie raz polecą Wam łzy.
Nie będę opisywała Wam o czym są te opowiadania, aby nie zdradzić Wam treści. Jeśli sięgnięcie po tę książkę przekonacie się, że było warto. Autorka potrafi pisać piękne historie, a także pełne bólu oraz przerażające.
Ja jestem poruszona tymi opowiadaniami i długo o nich nie zapomnę.
Gwarantuję, że ta książka wzbudzi w Was różne emocje oraz skłoni do refleksji.
Polecam z całego serca!

"KOCHAM CIĘ. Prawdziwe historie" jest to zbiór opowiadań, które przedstawiają prawdziwe historie. Poznajemy tutaj różne oblicza miłości. Treść książki jest poruszająca, zmuszająca do przemyśleń i refleksji oraz niosąca za sobą przesłanie. Opowiadania te są pełne emocji więc polecam przyszykować sobie chusteczki, bo nie raz polecą Wam łzy.
Nie będę opisywała Wam o czym są...