co to za badziew; morderca zostaje rozpoznany już na samym początku a cała książka to nieudolna walka policji o to, żeby go zatrzymać, chociaż mieli go na tacy. Tak słabej i irytującej książki dawno nie czytałam; postacie rozmyte, dziwne. Jakieś poboczne wątki o broni nuklearnej, nie wiem w ogóle po co...

co to za badziew; morderca zostaje rozpoznany już na samym początku a cała książka to nieudolna walka policji o to, żeby go zatrzymać, chociaż mieli go na tacy. Tak słabej i irytującej książki dawno nie czytałam; postacie rozmyte, dziwne. Jakieś poboczne wątki o broni nuklearnej, nie wiem w ogóle po co...

Wciągajaca, nieszablonowa, dynamiczna.

Wciągajaca, nieszablonowa, dynamiczna.

"Wszystko ma swoją cenę" – to nie tylko tytuł drugiej odsłony cyklu z Konradem Simonsenem duńskiego rodzeństwa pisarzy, ale pierwsze i ostanie zdanie, spinające niczym klamrą powoli, misternie odkrywaną historię kryminalną splecioną z zależności, powiązań i ich konsekwencji ponoszonych przez wszystkich bohaterów. Tym razem nie tylko z przesłaniem społecznym, ale i ogólnoświatowym.
Autorzy bowiem pod lupę wzięli dysfunkcyjne dzieciństwo seryjnego mordercy. Jego pierwszą ofiarę aż na Grenlandii znalazła sama pani kanclerz Niemiec, obserwująca osobiście wzmożony w ostatnich latach proces topnienia lodowców. Wprawdzie nie pada ani razu jej imię i nazwisko, ale w domyśle wiedziałam i miałam wiedzieć, o kogo konkretnie chodzi. Nie przez przypadek też autorzy zaakcentowali w prologu wątek polityczny związany z ociepleniem globalnym, który w dalszej części powieści nabierał bardziej ponadczasowego znaczenia. Jeśli nie wręcz proroczego wobec najbliższej przyszłości Ziemi.
Jednak wracając do znalezionego ciała, a dokładniej młodej dziewczyny w tak nietypowym miejscu, jak lodowiec, od którego do najbliższej miejscowości było około 400 km. Na dodatek nietypowo skrępowanej, rozebranej do majtek i uduszonej foliowym workiem z wyraźnie odciśniętym śladem czerwonej szminki. Jednak to, co zaskoczyło mnie najbardziej to czas dokonanego morderstwa – wrzesień 1983 roku. Od tego momentu do niespodziewanego odnalezienia denatki upłynęło kilkanaście lat! Jak się potem okazało, nie była to jedyna zagadka i niestety, niejedyne dziewczęce ciało wydobyte przypadkowo z mroków przeszłości i archiwalnych półek. Na domiar złego wszystko wskazywało na ponowne uaktywnienie się mordercy. Właśnie zaginęła dziewczyna bliźniaczo podobna do swoich poprzedniczek. Tę skomplikowaną sytuację, która narastała ze strony na stronę, mógł opanować oczywiście najlepszy z duńskich policjantów – Konrad Simonsen. Podobno na wyraźną prośbę samej pani kanclerz. Jednak nie inspektor Simon, jak nazywali go w skrócie podwładni, był najważniejszą postacią znanego mi już z wcześniejszej odsłony zespołu śledczego. Ta rola tym razem przypadła najmłodszej policjantce – Pauline Berg. Ambitnej, zdolnej, pełnej zapału, zdeterminowanej w osiąganiu sukcesów, głodnej uznania szefa, asertywnej wobec seksizmu kolegów z pracy, odważnej w śmiałych, ryzykownych posunięciach, której lekkomyślność wybaczał wyrozumiały inspektor Simon i przede wszystkim bardzo podobnej do mordowanych kobiet. Mieszanka tych cech spowodowała postawienie całej ekipy śledczych, jak i samej siebie, przed egzaminem z profesjonalizmu i człowieczeństwa.
Cała fabuła i intryga kryminalna skonstruowana jest tak, aby te dwa pojęcia i wybór między nimi stały się najważniejszymi w tej powieści, a granica je oddzielająca przebiegała zgodnie z konsekwencją opowiadania się poszczególnych postaci po stronie powinności lub lojalności wobec społeczeństwa, wobec innego człowieka i wobec samego siebie. Autorzy w te zależności wikłają wszystkich bohaterów kryminału, począwszy od ludzi ze świata polityki, poprzez świat przestępczy i tych, którzy go rozpracowywali, aż po zwykłego człowieka. Żadne z zachowań poczynionych w imię interesu społecznego lub wbrew niemu, w imię altruizmu lub egoizmu jednostkowego, w imię własnego życia lub śmierci drugiego człowieka nie pozostawało bezkarne. Każdemu z nich. Po kolei. Przyszło ostatecznie zapłacić za wybór określoną, adekwatną cenę, zależną od podjętej decyzji i pozycji zajmowanej w hierarchii społecznej – zdrowiem fizycznym lub psychicznym, życiem, przyszłością indywidualną i ostatecznie przyszłością naszej ziemskiej planety.
Bo wszystko ma swoją cenę.
Wyrozumiałość szefa wobec początkującej podwładnej, współpraca z przestępcami na rzecz ocalenia życia policjantce, agresja ojca wobec matki na oczach własnego dziecka, milczące przyzwolenie rządu na grabieżczą politykę innych państw, seks uprawiany z kolegą z pracy, kolor szminki używany przez matkę, a nawet długość kobiecych włosów i paznokci.
Wszystko.
naostrzuksiazki.pl

"Wszystko ma swoją cenę" – to nie tylko tytuł drugiej odsłony cyklu z Konradem Simonsenem duńskiego rodzeństwa pisarzy, ale pierwsze i ostanie zdanie, spinające niczym klamrą powoli, misternie odkrywaną historię kryminalną splecioną z zależności, powiązań i ich konsekwencji ponoszonych przez wszystkich bohaterów. Tym razem nie tylko z przesłaniem społecznym, ale i...

Jestem zawiedziona. Zapowiadało się na tajemniczy, mroczny i mrożący krew w żyłach (nie tylko ze względu na temperaturę) kryminał w skutej lodem Grenlandii. Początek zachęcający a potem tak sobie. I nie chodzi już nawet o tę Danię. Po pierwsze zbyt szybko dowiadujemy się, kto jest mordercą. Szybko, prosto i banalnie wręcz. Po drugie, to kryminał a więc liczy się dbałość o szczegóły. Logiczne szczegóły. Żeby nie spoilerować napiszę tylko tyle, że byłam ogromnie rozczarowana, kiedy "okazało się", że w środku lądolodu można używać... wiertarki. Do skucia lodu, rzecz jasna. Po tym fragmencie doczytałam do końca z czystej ciekawości. Samo dojście do profilu mordercy również banalnie proste. Poza tym czyta się szybko, przyjemnie. Książka napisana stylem, który nie nudzi. To na plus, bo fabuła prosta a zagadka odkryta czytelnikowi za wcześnie. Dużo za wcześnie. Poza tym zabrakło mi dokończenia wątku polityczno - dyplomatycznego.

Jestem zawiedziona. Zapowiadało się na tajemniczy, mroczny i mrożący krew w żyłach (nie tylko ze względu na temperaturę) kryminał w skutej lodem Grenlandii. Początek zachęcający a potem tak sobie. I nie chodzi już nawet o tę Danię. Po pierwsze zbyt szybko dowiadujemy się, kto jest mordercą. Szybko, prosto i banalnie wręcz. Po drugie, to kryminał a więc liczy się dbałość o...

Ciekawa zbrodnia.

Ciekawa zbrodnia.

Bardzo dobrze czytało mi się tę książkę. Kiedy tak wcześnie odkryto tożsamość mordercy, spodziewałam się zwrotu akcji, jakiejś pomyłki, przebiegłego szaleńca, który wyprowadził policję w pole, a sam nadal działa w ukryciu. A tu niespodzianka, skupiliśmy się właśnie na śledztwie, a autorom mimo wszystko udało się utrzymać napięcie do końca.
Podobała mi się też intryga, jednak trochę się rozłazi w szwach. Jak zabójcy udało się popełnić pierwsze morderstwo, przecież musiał przygotować „grób”? Jak udało mu się to zrobić w krótkim czasie, tak daleko od bazy? Poleciał tam? Pojechał skuterem śnieżnym? W jaki sposób udało mu się „zniknąć” tak szybko po zgubieniu ogona? Czy wizja wróżki się do czegoś przydała? Po co nam ten wątek polityczno-historyczny?
Może jestem zbyt drobiazgowa, ale lubię mieć wszystko wyjaśnione, a tu mi tego zabrakło.
Autorzy pokazują nam przekonujące portrety policjantów jako zwykłych ludzi w zwykłej pracy: zmęczonych, lekkomyślnych, ogarniętych prywatnymi obsesjami. Mimo takiej kariery skandynawskich kryminałów, których znakiem rozpoznawczym jest prawdziwy, ludzki bohater, wciąż jakieś niezwykłe cechy się tym detektywom przemyca. A tu mamy prawdziwych ludzi – pod wpływem choroby, słabości i niewyspania pracują gorzej. Kiedy ponoszą ich nerwy, ponoszą konsekwencje. Szczególnie podobają mi się postaci Hrabianki i Pauline. Nie są przedstawiane jak zwykle kobiety w kryminałach. Żadna z nich nie jest ciepła ani opiekuńcza. Pauline jest wręcz antypatyczna, ale jednak w jakiś sposób przyciąga uwagę. Obie kobiety stawiają na siebie, budują swoją markę i nie poświęcają się.
Żałuję, że nie przetłumaczono kolejnych tomów cyklu, zdecydowanie lubię duński "klimat" kryminalny.

Bardzo dobrze czytało mi się tę książkę. Kiedy tak wcześnie odkryto tożsamość mordercy, spodziewałam się zwrotu akcji, jakiejś pomyłki, przebiegłego szaleńca, który wyprowadził policję w pole, a sam nadal działa w ukryciu. A tu niespodzianka, skupiliśmy się właśnie na śledztwie, a autorom mimo wszystko udało się utrzymać napięcie do końca.
Podobała mi się też intryga,...

Bardzo dobrze napisana,czyta się szybko - ale słaba.Zbrodniarz bez wyrazu, naciągany motyw, nie solidaryzowałam się z ofiarami nawet mi ich mało żal. W/g moich kryteriów słaba.

Bardzo dobrze napisana,czyta się szybko - ale słaba.Zbrodniarz bez wyrazu, naciągany motyw, nie solidaryzowałam się z ofiarami nawet mi ich mało żal. W/g moich kryteriów słaba.

To moje pierwsze spotkanie ze skandynawskim kryminałem i jestem oczarowana.
Historia jak ich wiele - któż nie czytał o seryjnych mordercach... natomiast cała reszta to zupełnie inna para kaloszy. Podobało mi się właściwie wszystko. Sam klimat, który stworzyło rodzeństwo Hammerów jest niesamowity. Skonstruowane wątki od których nie można było się oderwać, ciekawe postaci, być może nieco rozczarowujące zakończenie.
To druga książka Hammerów i przyznam się, że nie czytałam pierwszej. Muszę jak najszybciej nadrobić zaległości, natomiast już czekam na kolejną sprawę Konrada Simonsena. Polecam!

To moje pierwsze spotkanie ze skandynawskim kryminałem i jestem oczarowana.
Historia jak ich wiele - któż nie czytał o seryjnych mordercach... natomiast cała reszta to zupełnie inna para kaloszy. Podobało mi się właściwie wszystko. Sam klimat, który stworzyło rodzeństwo Hammerów jest niesamowity. Skonstruowane wątki od których nie można było się oderwać, ciekawe postaci,...

Drugi tom przygod Konrada Simnsona. Dobrze pokazane zostalo to ze nawet policja musi przestrzegac prawa i dlatego musza wypuscic podejrzanego.
Swietna akcja..
Polecam

Drugi tom przygod Konrada Simnsona. Dobrze pokazane zostalo to ze nawet policja musi przestrzegac prawa i dlatego musza wypuscic podejrzanego.
Swietna akcja..
Polecam

"Ku swojemu zdumieniu nie miał kłopotów ze snem. Zniknęły dręczące go wcześniej koszmary. Może dlatego, że dramat stał się faktem, koszmar zamienił się w rzeczywistość."

Akcja książki zaczyna się na pokrytej lodowcami Grenlandii, gdzie przyjechała pani premier Dani, a także w tym miejscu dziennikarze i politycy protestują przeciwko topniejącemu lodowcowi. Jednak ku ich wielkiemu zaskoczeniu dokonują makabrycznego odkrycia. Mianowicie znajdują zakopane w lodowcu, zamrożone w lodowcu zwłoki, które leżały tam od lat. Na miejsce zostaje wezwany Konrad Simonsen, którego poznaliśmy już w Niegodziwcach. Dlaczego akurat on? Otóż ułożenie ciała ofiary przypominają sprawę, którą właśnie Konrad prowadził przed laty. Tak samo jak kobiety z tej sprawy, ofiara znaleziona teraz ma na głowie foliowy worek, na ustach czerwoną szminkę, a na sobie nie ma górnej części garderoby. No i nasza ofiara ma ten sam typ urody, co wcześniej zamordowane kobiety. Lecz jednak pomiędzy obydwoma sprawami minęło już trochę lat. Czy jednak seryjny morderca może nadal grasować? Czy Konrad Simonsen natrafi na jego ślad, czy znajdzie zabójcę, który nie zamierza siedzieć w miejscu? Czy zapobiegnie kolejnej tragedii młodej, atrakcyjnej kobiety i złapie mordercę?

Przyznam, że Niegodziwcy mnie nie porwali, choć był to dość ciekawy sposób na skonstruowanie kryminału. Za to druga część przygód Konrada Simonsena porwała mnie dużo bardziej i zdecydowanie bardziej mi się podobała. Chyba dlatego, że wolę seryjnych morderców zabijających kobiety aniżeli ciała znalezione na szkolnej sali gimnastycznej. Język i sposób pisania też wydały mi się dużo lepsze, choć okładka Niegodziwców przyciągnęła wzrok dużo bardziej. Ogólnie rzecz biorąc, kryminał naprawdę dość ciekawy i dobry, jakoś nieszczególnie powiązany z częścią poprzednią przygód o Konradzie Simonsenie, jedynym powiązaniem wydaje się być właśnie postać tego policjanta. Generalnie polecam. Skandynawski kryminał na przyzwoitym poziomie i w ciekawym klimacie.

"Ku swojemu zdumieniu nie miał kłopotów ze snem. Zniknęły dręczące go wcześniej koszmary. Może dlatego, że dramat stał się faktem, koszmar zamienił się w rzeczywistość."



Akcja książki zaczyna się na pokrytej lodowcami Grenlandii, gdzie przyjechała pani premier Dani, a także w tym miejscu dziennikarze i politycy protestują przeciwko topniejącemu lodowcowi. Jednak ku ich...