Tak jak lubię czytać książki o tematyce mafijnej i erotyce tak tutaj totalnie mnie nie porwała. Sceny seksu sobie przewijałam, co dało mi przeczytanie książki w jeden dzień. Poznajemy dalsze losy bohaterów. Zazdrość - brzydkie uczucie, tutaj pojawia się wiele razy, ale oczywiście nadal jak na dojrzałych ludzi przyszło są ucieczki zamiast wyjaśnień od razu. Ślub i wesele dzieje się tak szybko, że nie trzeba się orientować w niczym z tej historii.

Tak jak lubię czytać książki o tematyce mafijnej i erotyce tak tutaj totalnie mnie nie porwała. Sceny seksu sobie przewijałam, co dało mi przeczytanie książki w jeden dzień. Poznajemy dalsze losy bohaterów. Zazdrość - brzydkie uczucie, tutaj pojawia się wiele razy, ale oczywiście nadal jak na dojrzałych ludzi przyszło są ucieczki zamiast wyjaśnień od razu. Ślub i wesele...

W drugiej części „Nienasyconych”, pt. Zapach zazdrości- zaczynamy od ślubu Bruna z Catheriną, który ma wyrwać ją ze szponów sycylijskiego mafiozy. Jednakże jego wcześniejszy czyn (zlikwidowanie człowieka winnego dosypania środków odurzających dziewczynę),sprowadza na wszystkich kłopoty a przede wszystkim niebezpieczeństwo na nią. Kojarzona z Deluzzo Catherina staje się celem zemsty na Lorenzo, wyjeżdża z nim na Sycylię w sprawach biznesowych odnośnie flakoników do perfum, a także nowej nieruchomości- potencjalnie nowego sklepu firmowego. Kolejny podstęp Nathalie pchnie ją prosto w ramiona Deluzzo, co on sprytnie wykorzystuje i przyspiesza podróż służbową zabierając przyjaciółki do swojej rezydencji.
Niebezpieczeństwo czyhające nad dziewczyną skłania odwiecznych wrogów, Bruna i Lorenzo do współpracy. Oboje chcą uchroni ją przed zemstą narkomana Alberta, za zabicie brata.
Czy uda się ocalić małżeństwo i rodząca się miłość? Kto wygra uczucia a kto dobije dobrego interesu?
Zachęcam do poznania miłosnej historii w Paryskiej scenerii, w biznesowej układance, która nie wybacza błędów i nie pozwala na pomyłki.

W drugiej części „Nienasyconych”, pt. Zapach zazdrości- zaczynamy od ślubu Bruna z Catheriną, który ma wyrwać ją ze szponów sycylijskiego mafiozy. Jednakże jego wcześniejszy czyn (zlikwidowanie człowieka winnego dosypania środków odurzających dziewczynę),sprowadza na wszystkich kłopoty a przede wszystkim niebezpieczeństwo na nią. Kojarzona z Deluzzo Catherina staje się...

Czym pachnie Zazdrość? Jakich nut zapachowych można się w niej doszukać? Na te pytania odpowiedź znajdziecie w drugim tomie serii "Nienasyceni" czyli właśnie w "Zapachu zazdrości" od @monikanawara_autorka którą mam dziś przyjemność dla was zrecenzować dzięki współpracy reklamowej/recenzenckiej z @wydawnictwoniezwykle
Ja już się zdążyłam przekonać że zazdrość może pachnieć na różne sposoby. Może nieść w sobie nutkę goryczy, słony posmak łez, ale może też być pomieszana ze słodyczą bezgranicznej miłości wystawionej na wiele prób. Drugi tom losów Bruna i Catherine to istna sinusoida wzlotów i upadków które zaczynają się już podczas przyjęcia weselnego. Tutaj utnę temat żeby za wiele nie zdradzić bo to co się tam wydarzyło trzeba samemu rozgryźć.
Jest to chyba jedna z niewielu książek, które teraz przychodzą mi do głowy w której autorka może nie nadużywa ale bardzo często wkłada w usta bohaterów wyznania wielkiej miłości. Mnie to osobiście nie przeszkadzało, raczej kiedy trafiałam na stronę bez uroczego"Kocham cię " to mi go brakowało.Główni bohaterowie nie mogą liczyć na spokojny miesiąc miodowy bo dzieje się wokół nich sporo rzeczy na które nie mają do końca wpływu. Autorka zabiera nas wraz z bohaterami na gorącą i niebezpieczną Sycylię i tamtejsze wydarzenia chyba najbardziej mi się podobały z całej książki nie licząc przekomarzania się Julii i Willa, ta para jest po prostu genialna. Nie mogę nie wspomnieć dwóch włoskich ciasteczek ( i nie mam tu na myśli tiramisu czy innej panna cotty) a braci Lorenzo i Leonardo chętnie poznałabym bliżej tych panów (oczywiście książkowo) bez podtekstów. Wisienką na torcie weselnym całej historii miłosnej jest ....nikt inny jak babcia Helena.

Książka lekka, przyjemna naszpikowana przebojami, ale przecież miłość wszystko przetrwa prawda?

Czym pachnie Zazdrość? Jakich nut zapachowych można się w niej doszukać? Na te pytania odpowiedź znajdziecie w drugim tomie serii "Nienasyceni" czyli właśnie w "Zapachu zazdrości" od @monikanawara_autorka którą mam dziś przyjemność dla was zrecenzować dzięki współpracy reklamowej/recenzenckiej z @wydawnictwoniezwykle
Ja już się zdążyłam przekonać że zazdrość może pachnieć...

Zapach zazdrości to drugi tom serii Nienasyceni. Autorka opisuje w nim dalsze losy Bruna i Catherine.
Mężczyzna postanawia pomóc w ratowaniu firmy dziewczyny jak i jej samej. Okazuje, się że jedynym rozsądnym rozwiązaniem jest ślub tych dwojga. Niestety los nie jest łaskawy dla nich. Splot niefortunnych zdarzeń doprowadza do tego, że dziewczyna postanawia wyjechać na Sycylię. Niestety tam też nie ma chwili spokoju.
W tej części wpleciony jest wątek mafijny, ale nie jest on na pierwszym planie. Co w żaden sposób nie wpływa na fabułę książki. Tu autorka chce nam przekazać jak ważna jest szczerość między dwojgiem ludzi a także zaufanie. Pokazuje nam do czego może doprowadzić brak komunikacji i jak kończą się intrygi. Ale także udowadnia, że prawdziwa miłość potrafi przezwyciężyć wiele przeciwności losu. W tej książce znajdziemy wiele kłamstw, intryg, trudnych decyzji jak i niebezpiecznych sytuacji. Nie zabraknie również pożądania, które aż kipi między bohaterami. Opisy zbliżeń wywołają na nie jednej osobie wypieki na twarzy. Wszystko opisane ze smakiem i dopracowane w każdym calu.
Polecam wam bardzo gorąco. Przez tę książkę się przepływa. Czytając zapominasz o otaczającym cie świecie. W tej części pojawiają się również bohaterzy, o których będziemy mogli przeczytać w kolejnych tomach Nienasyconych. Mam nadzieję, że autorka nie da nam długo czekać na kolejne zapachy 😁☺️

Zapach zazdrości to drugi tom serii Nienasyceni. Autorka opisuje w nim dalsze losy Bruna i Catherine.
Mężczyzna postanawia pomóc w ratowaniu firmy dziewczyny jak i jej samej. Okazuje, się że jedynym rozsądnym rozwiązaniem jest ślub tych dwojga. Niestety los nie jest łaskawy dla nich. Splot niefortunnych zdarzeń doprowadza do tego, że dziewczyna postanawia wyjechać na...

„Zwariowałem na punkcie tej kobiety i byłem w stanie rzucić jej do stóp cały świat, jeśli tylko tego zapragnie”.

Za mną już dwie książki Moniki, przyszedł więc czas na trzecią. I choć ta powinna być czytana jako druga, to jakoś tak wyszło, że dopiero teraz miałam możliwość poznać dalsze losy Catherine i Bruna.

Może zacznę od tego, że kolejny raz zachwycam się niezwykle lekkim stylem autorki, dzięki któremu czytanie historii bohaterów było czystą przyjemnością.

Po niezwykle szybciej decyzji, jaką podjęli bohaterowie, dochodzi do ślubu, który ma chronić Catherine. Oboje doskonale wiedzą, że poczuli do siebie coś więcej, tylko czy będą w stanie przyznać się do tego i zaryzykować? Przed nimi niełatwa walka nie tylko z samym sobą, ale też z ludźmi, którzy niezbyt przychylnie patrzą na ich związek. Czy Lorenzo odpuści i zostawi bohaterkę w spokoju? Jak na wieść o ślubie zareaguje była kobieta Bruna?

***

Pierwszy tom tej dylogii podobał mi się, drugi mam wrażenie, iż podobał mi się jeszcze bardziej. To wszystko dzięki temu, iż w tej części nie ma szans na nudę. Dzieje się dużo, ale przemyślenie. Bohaterowie od początku muszą się mierzyć z różnymi problemami i co mnie cieszy - starali się je rozwiązywać i przede wszystkim ze sobą rozmawiać.

Ta część niewątpliwie obfituje w niezwykle gorące sceny erotyczne, ale równoważyły je te, które napędzała adrenalina i lekka niepewność co wydarzy się dalej.

Kolejny raz bardzo łatwo było mi się zżyć z bohaterami i czuć do nich sympatię. Nie tylko Catherine i Bruno zasługują na pochwałę, bo wręcz uwielbiam Julię i Williama, ale też oczywiście babcię, o której samo wspomnienie wywoływało uśmiech na mojej twarzy. Co zaś się tyczy pana L - powiedzmy, że moje zdanie na jego temat nie jest już tak złe, jak na początku, niemniej to Bruno zdobył moje serce.

Dla mnie „Zapach zazdrości” to naprawdę dobra książka, z którą spędziłam udane chwile. Historia pełna emocji, namiętności i tytułowej zazdrości. Taka, w której nie brakuje adrenaliny, a wszystko jest ze sobą doskonale połączone.

Jak najbardziej polecam wam tę część, jak i całą dylogię, jeśli nie mieliście okazji jej dotąd poznać. Sama jestem bardzo ciekawa, czym jeszcze uraczy nas autorka, i po jej następną powieść na pewno sięgnę!

„Zwariowałem na punkcie tej kobiety i byłem w stanie rzucić jej do stóp cały świat, jeśli tylko tego zapragnie”.

Za mną już dwie książki Moniki, przyszedł więc czas na trzecią. I choć ta powinna być czytana jako druga, to jakoś tak wyszło, że dopiero teraz miałam możliwość poznać dalsze losy Catherine i Bruna.

Może zacznę od tego, że kolejny raz zachwycam się niezwykle...

"Mimo że znałam go krótko, to jakimś cudem zaufałam mu i chciałam wierzyć, że nigdy mnie nie skrzywdzi"

"Jedyne, co mogłam zrobić, to stawić czoła konsekwencjom, z którymi przyjdzie mi się zmierzyć"

Szybki ślub z Brunem miał być dla Catherine wybawieniem z biznesowych kłopotów, lecz ku zdziwieniu obojga, szybko zaczęło im na sobie zależeć. Niestety intrygi innych raz po raz rozbudzały w nich uzasadnione i bardzo silne uczucie zazdrości, wystawiając na próbę zaufanie, którym się darzyli. W obliczu trudności małżeńskich przyjdzie im zmierzyć się również z niebezpieczeństwem, które zagraża Catherine. Bruno zrobi wszystko, by ochronić ukochaną żonę, nawet jeśli będzie musiał współpracować z rywalizującym z nim o względy Catherine Lorenzo, mężczyzną który był gotów zdobyć serce kobiety.

"Zapach zazdrości" podobał mi się jeszcze bardziej niż poprzedni tom tej serii. Monika Nawara zadbała swoim lekkim stylem, by czytanie tej książki było prawdziwą przyjemnością, a narracja pokazana z punktu widzenia obojga bohaterów, szybko rozwijająca się akcja, duża ilość dialogów i połączenie elementów gorącego romansu, z niepewnością co do powodzenia związku bohaterów i napięciem wynikającym z sytuacji zagrażającej Catherine, pozwoliły mi tą ksiażkę niemalże pochłonąć. Autorka naprawdę świetnie pokazała emocje towarzyszące bohaterom, którzy nie byli doskonali, którzy popełniali błędy, którymi czasami miałam ochotę wstrząsnąć, a których i tak uwielbiam. Pokochałam ich temperamemty, gwałtowność i upór, jednak to czułość, troska i miłość, które sobie okazywali chwyciły mnie za serce. Ich relacja była namiętna, momentami naprawdę bardzo słodka i urocza, jednak właśnie tego po nich oczekiwałam. Oczywiście swoje pięć minut mieli też bohaterowie drugoplanowi, dzięki którym całość urozmaiciły momenty bardzo zabawne. Przyznaję, że historie niektórych chętnie bym poznała w dużo szerszej odsłonie. Odrobinkę brakowało mi poświęcenia większej uwagi perfumerii Catherine, która była ważnym elementem życia kobiety, a która w porównaniu do części poprzedniej, w mojej ocenie była tu zepchnięta na dużo dalszy tor, i o której teraz było wspomniane jedynie kilka razy. To jednak tylko moje osobiste preferencje, a całość i tak oceniam super. Myślę, że "Zapach zazdrości" to lekcja zaufania i pokaz prawdziwej miłości, która jest w stanie pokonać wszystko, nawet nieprzewidywane ataki. Ze swojej strony bardzo polecam Wam tą serię

"Mimo że znałam go krótko, to jakimś cudem zaufałam mu i chciałam wierzyć, że nigdy mnie nie skrzywdzi"

"Jedyne, co mogłam zrobić, to stawić czoła konsekwencjom, z którymi przyjdzie mi się zmierzyć"

Szybki ślub z Brunem miał być dla Catherine wybawieniem z biznesowych kłopotów, lecz ku zdziwieniu obojga, szybko zaczęło im na sobie zależeć. Niestety intrygi innych raz po...

W "Zapachu zazdrości" spotykamy Catherine I Bruna w momencie, gdy mają zamiar sfinalizować zaskakującą decyzję podjętą pod koniec poprzedniego tomu. Znają się dość krótko, a pospieszne zalegalizowanie związku, choćby z najlepszych pobudek, nie wydaje się być dobrym pomysłem. Wkrótce między bohaterów wkrada się zazdrość i niepewność. Brak zaufania i szczerej rozmowy prowadzi Catherine do pochopnych decyzji, a te mają poważne konsekwencje. Czy ich związek ma szanse przetrwać? Przekonajcie się sami...
Druga część bardzo różni się od poprzedniej. Związek Catheriny i Bruna robi się poważniejszy i bardziej namiętny. Ta książka jest zdecydowanie bardziej "hot" I na pewno spodoba się wielbicielom pikantnych romansów. Ku mojemu rozczarowaniu wątek perfumerii zszedł na bardzo daleki plan, żeby nie powiedzieć, że zniknął. Zastąpił go wątek mafijny, który dodał historii nieco dynamizmu i wprowadził nutkę zagrożenia. Zmieniła się też Catherine - z inteligentnej kobiety stała się nagle zazdrosną, upartą i nieodpowiedzialną osobą. Szkoda, bo to była naprawdę fajna postać kobieca. Można ją trochę wytłumaczyć ( ale nie będę spoilerować),ale mimo wszystko...
Ogólnie - to nadal ciekawa historia, którą czyta się szybko I przyjemnie, ale część pierwsza podobała mi się zdecydowanie bardziej.

W "Zapachu zazdrości" spotykamy Catherine I Bruna w momencie, gdy mają zamiar sfinalizować zaskakującą decyzję podjętą pod koniec poprzedniego tomu. Znają się dość krótko, a pospieszne zalegalizowanie związku, choćby z najlepszych pobudek, nie wydaje się być dobrym pomysłem. Wkrótce między bohaterów wkrada się zazdrość i niepewność. Brak zaufania i szczerej rozmowy prowadzi...

Catherine i Bruno podjęli decyzję. Ślub jest najlepszym sposobem na pokrzyżowanie Lorenzo planów. Mimo wątpliwości Catherine decyduje się na ten wariacki ruch. Kocha Bruno i choć nie znają się długo, chce spróbować. Mężczyzna jest zafascynowany młodą żoną. Dopiero po czasie uświadamia sobie jak wazna jest Ona dla niego. Podczas przyjęcia weselnego Catherine jest świadkiem intymnej sytuacji między jej mężem a jego była kochanką. Postanawia skorzystać z propozycji Lorenzo i wyjeżdża na Sycylię w sprawach firmowych. Jest zła i zrozpaczona... Chce w spokoju wszystko przemyśleć. Wraz z Julią wplątują się jednak w niebezpieczne sytuacje rodem z filmu akcji. Seksowny Włoch nadal stara sie zdobyć względy Catherine. Bruno za wszelką cenę chce odzyskać żonę i ochronić ja prsed niebezpieczeństwem.
Sprawy się komplikują. Rywale muszą zawiązać przymierze aby chronić kobietę, na której im zależy. Niedopowiedzenia nigdy nie wychodzą na dobre 😉
.
W tej części akcja kręci sie jak w kalejdoskopie. Musiałam się mocno pilnować, żeby nie spojlerowac. Akcja wciąga csytelnika od pierwszych stron. Postacie są barwne i pełne życia. Julia i Catherine to prawdziwe przyjaciółki - nie szczędzą sobie uszczypliwości co dodaje niesamowitego humoru całej powieści. Bruno i Lorenzo...😈😈 No cóż, ja nadal jestem #teamLorenzo 😅😅
Mamy tu komedie, dramat i kryminał. Dla każdego coś miłego 😉 świetna zabawa gwarantowana!

Catherine i Bruno podjęli decyzję. Ślub jest najlepszym sposobem na pokrzyżowanie Lorenzo planów. Mimo wątpliwości Catherine decyduje się na ten wariacki ruch. Kocha Bruno i choć nie znają się długo, chce spróbować. Mężczyzna jest zafascynowany młodą żoną. Dopiero po czasie uświadamia sobie jak wazna jest Ona dla niego. Podczas przyjęcia weselnego Catherine jest świadkiem...

Super się bawiłam!

Super się bawiłam!

Absolutnie się nie zawiodłam! Świetnie się bawiłam poznając dalsze losy Catherine i Bruna :-)
Polecam!

Absolutnie się nie zawiodłam! Świetnie się bawiłam poznając dalsze losy Catherine i Bruna :-)
Polecam!