"Tischner – życie w opowieściach" to książka o księdzu, który mówił, że najpierw się jest człowiekiem, później filozofem a dopiero na końcu księdzem. Chodzi w niej o spotkanie z drugim człowiekiem, o to, co było motywem przewodnim filozofowania ks. Tischnera.
Książka ta powstała na bazie filmu dokumentalnego, składającego się z wypowiedzi rodziny, przyjaciół, znajomych i współpracowników księdza oraz materiałów archiwalnych, zawierających fragmenty programów telewizyjnych z udziałem Józefa Tischnera.
Jednak nie jest to zwykły dokument i zwykła książka, ma w sobie coś, co zachwyca, skłania do zadumy. Może to widoki polskich Tatr, a może obecny w wypowiedziach bohaterów zachwyt nad pięknem, który charakteryzował życie księdza Tischnera. Na pewno wielkim walorem tej książki jest brak patosu. Jej bohater nie był człowiekiem nadający się do postawienia na cokole, to był człowiek. Przede wszystkim człowiek i tak został pokazany. Jako dowcipny, umiejący wybrnąć z każdej sytuacji niebanalnym tekstem, uparty, twardo trzymający się swoich przekonać, niepokorny.
Związany z „Solidarnością”, wykładający na Papieskiej Akademii Teologicznej profesor, zawsze wierny przyjaciel, twórca Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu. Ceniony przez wielu, przez wielu pogardzany. Zaufany człowiek papieża Jana Pawła II. Ale też brat i syn. Człowiek ceniący rodzinę i kochający swoich najbliższych. Którzy zastali z nim do końca jego przepięknego i interesującego życia.
W książce można znaleźć wypowiedzi takich osób jak: kard. Stanisław Dziwisz, abp Kazimierz Nycz, Lech Wałęsa, Jarosław Gowin, Józefa Hennelowa, ks. Adam Boniecki, rodzina Tischnerów oraz mieszkańcy Łopusznej – rodzinnej miejscowości księdza Józefa Tischnera.

Poza wspomnieniami ta pozycje wzbogacona jest o zdjęcia miejsc, o których jest w nich mowa. A także znajduję się w niej fotografie rozmówców Witolda Beresia i Artura Więcka.
Dodatkowym plusem jest też zamieszczenie fragmentów książek i kazań ks. Tischnera.

"Tischner – życie w opowieściach" to książka o księdzu, który mówił, że najpierw się jest człowiekiem, później filozofem a dopiero na końcu księdzem. Chodzi w niej o spotkanie z drugim człowiekiem, o to, co było motywem przewodnim filozofowania ks. Tischnera.
Książka ta powstała na bazie filmu dokumentalnego, składającego się z wypowiedzi rodziny, przyjaciół, znajomych i...

Biografia księdza Józefa Tischnera na podstawie scenariusza filmu o tym samym tytule.
Dziś bardzo rzadko można spotkać prawdziwego kapłana, Bogu oddanego kapłana, z takim poczuciem humoru. Ksiądz Tischner łączył ów humor z niezłomną wiarą chrześcijańską. Nie miał w sobie złości ani zawiści. Był życzliwy ludziom i życzliwy światu; widział w całym świecie piękno i blask chwały bożej. Poza tym miał oczywiście doskonałe wykształcenie akademickie, dlatego zawsze potrafił posłużyć się ciętą, ale i subtelną ripostą.
Jeśli chcesz - możesz. To były słowa z Ewangelii, które ks. Tischner szczególnie cytował. Poza tym posiadł niezwykłą umiejętność uchwycenia tego, co w danym momencie jest ważne - i pokazanie perspektywy. Jednak na czoło wysuwa się tylko jedno słowo: zaufanie. Zaufanie to drugie imię nadziei. I za tą właśnie nadzieję uwielbiam Tischnera najbardziej.
"....trzeba człowiekowi poznać tajemnicę rozpaczy. Trzeba się nauczyć patrzeć w oczy własnej rozpaczy, dopiero wtedy odczuje, że gdzieś u jej dna, u dna rozpaczy jest wielka, jedyna, niezwykła nadzieja."

Książka zawiera fragmenty kazań, listów, wypowiedzi, sąsiadów, kolegów ze szkoły, przyjaciół, rodziny. Opowiada o wczesnych latach dzieciństwa, od chłopięcych wybryków (np. skakanie ze szopy z góralską spódnicą jak na spadochronie),przez lata w seminarium (np. wywoływanie duchów właśnie w seminarium),po lata posługi (słynne "trzynastki", spotkania w mieszkaniu na ul. św. Marka, pobyt w bacówce, nawiązane przyjaźnie).
Czyta się świetnie, szczególnie, że jest opatrzona bogatymi i wzruszającymi fotografiami, i niezapomnianymi anegdotami księdza.

Biografia księdza Józefa Tischnera na podstawie scenariusza filmu o tym samym tytule.
Dziś bardzo rzadko można spotkać prawdziwego kapłana, Bogu oddanego kapłana, z takim poczuciem humoru. Ksiądz Tischner łączył ów humor z niezłomną wiarą chrześcijańską. Nie miał w sobie złości ani zawiści. Był życzliwy ludziom i życzliwy światu; widział w całym świecie piękno i blask...

Postać księdza Tischnera bliska mi jest od lat – nic więc dziwnego, że czytając tę książkę aż się wzruszyłem. Odświeżyłem też i ożywiłem naszą „przyjaźń”.

Postać księdza Tischnera bliska mi jest od lat – nic więc dziwnego, że czytając tę książkę aż się wzruszyłem. Odświeżyłem też i ożywiłem naszą „przyjaźń”.

Tischner w opowieściach ludzi, wśród których się wychował, z którymi myślał i dzięki którym uczył się spotykać człowieka.

Tischner w opowieściach ludzi, wśród których się wychował, z którymi myślał i dzięki którym uczył się spotykać człowieka.

koniecznie- Bereś

koniecznie- Bereś