W porównaniu do tomu pierwszego mamy tutaj mało dziejów Kościoła jako instytucji. Widzimy za to realia polityczne z jakimi mierzył się Kościół i w jakich przyszło mu funkcjonować.
Gdzieś wśród tej polityki pojawiają się informacje o bullach, heretykach, soborach i papieżach jednak mimo wszystko dominującym elementem narracji jest polityka.
Czy to źle? Oczywiście, że nie. Takie były realia średniowiecza i dzieje Kościoła, a autor dobrze je nakreślił.

Ta cześć cyklu to opis polityki europejskiej pisanej z perspektywy Kościoła - jak sobie radził, jak reagował przeżywając co chwila to nowe kryzysy.

W dobie zakłamania i nagonki na Kościół warto czytać takie publikacje aby wiedzieć jakie były naprawdę dzieje Kościoła lub aby krytykować Kościół z pozycji wiedzy. A nie jak to się dzisiaj spotyka: "nie znam się ale wypowiem się bo przecież oglądałem 3 filmy na YT i mam wiedzę!". Tacy to dzisiaj krytycy: wiedza zdobywana w piwnicy, z marnych źródeł ale w duchu luterańskiej zasady "Tylko Pismo" i to najczęściej bez pojęcia jak to Pismo rozumieć i czytać.

W porównaniu do tomu pierwszego mamy tutaj mało dziejów Kościoła jako instytucji. Widzimy za to realia polityczne z jakimi mierzył się Kościół i w jakich przyszło mu funkcjonować.
Gdzieś wśród tej polityki pojawiają się informacje o bullach, heretykach, soborach i papieżach jednak mimo wszystko dominującym elementem narracji jest polityka.
Czy to źle? Oczywiście, że nie....

Jak najbardziej polecam wszystkich, których interesuje Historia Kościoła oraz adeptom studiów teologicznych.

Jak najbardziej polecam wszystkich, których interesuje Historia Kościoła oraz adeptom studiów teologicznych.

Tom 2 przeznaczony został w całości na omówienie średniowiecza. Warto jednak zaznaczyć, że w tym wypadku ostatnie wydarzenie zaliczane do tej epoki to wystąpienie Marcina Lutra (1517). Według niektórych bowiem to w tym momencie rozpoczynają się czasy nowożytne w Kościele Katolickim, inni natomiast wyznaczają granicę, tak jak w historii powszechnej, na odkrycie Ameryki (1492),upadek Konstantynopola (1453) lub wynalezienie druku (1450). Przestrzeń czasowa nie jest zatem duża, ale biorąc pod uwagę, że w tezach egzaminacyjnych znalazło się zagadnienie: papieże renesansu trzeba wziąć poprawkę na inną rachubę czasu.
Także tematyka ogranicza się do dziejów Kościoła Katolickiego, w średniowieczu ten podział jest już bardzo widoczny, po 1054 Kościół na wschodzie jest wspominany tylko incydentalnie.
Tak jak w części pierwszej plusem jest podział tekstu na małe podrozdziały opatrzone wskazującym na jego tematykę tytułem, z tyłu książki znajduje się kalendarium najważniejszych wydarzeń, spis papieży średniowiecza (i renesansu!) oraz indeks osobowy i rzeczowy (w formie jednej listy).
Język tego opracowania jest prosty i przejrzysty. Przedstawione zostały w nim kluczowe tematy dla epoki, najważniejsze wydarzenia i sylwetki postaci, które zaważyły na losach Kościoła. Jednym słowem historia Kościoła na tle wydarzeń z historii powszechnej.
Miłym zaskoczeniem był fakt, że ilość literówek zmniejszyła się znacząco w stosunku do części pierwszej. Czyta się już bez żadnych problemów, od czasu do czasu tylko natrafiając na przestawioną literkę.
Książka jest przyjazna dla średnio zaawansowanych, bez problemu można zdać egzamin korzystając z jej pomocy (już dwa razy udało mi się upolować 5, więc się da ;) )

Tom 2 przeznaczony został w całości na omówienie średniowiecza. Warto jednak zaznaczyć, że w tym wypadku ostatnie wydarzenie zaliczane do tej epoki to wystąpienie Marcina Lutra (1517). Według niektórych bowiem to w tym momencie rozpoczynają się czasy nowożytne w Kościele Katolickim, inni natomiast wyznaczają granicę, tak jak w historii powszechnej, na odkrycie Ameryki...