Mam problem z oceną tej książki. Jest to opublikowana w formie książkowej praca naukowa, nie dostosowana do potrzeb rynku, a zatem trudno ją nazwać popularnonaukową. Wielka szkoda, bo temat obecności Paryża w literaturze przyciągnąłby zapewne wielu czytelników - tak, jak i mnie. Niestety ostatecznie dość mocno się zawiodłam. Doceniam gigantyczną pracę badawczą autorki, ale czego innego szukałam w "Przechadzkach...". W efekcie przerzucałam całe rozdziały nudnej bibliografii, żeby znaleźć co ciekawsze ustępy poświęcone wizerunkowi i tożsamości Paryża, utrwalonym w literaturze.
A wystarczyło ów doktorat ująć w formę popularyzatorską i byłaby porywająca lektura!

Mam problem z oceną tej książki. Jest to opublikowana w formie książkowej praca naukowa, nie dostosowana do potrzeb rynku, a zatem trudno ją nazwać popularnonaukową. Wielka szkoda, bo temat obecności Paryża w literaturze przyciągnąłby zapewne wielu czytelników - tak, jak i mnie. Niestety ostatecznie dość mocno się zawiodłam. Doceniam gigantyczną pracę badawczą autorki, ale...

Paryż. Miasto marzeń, ekskluzywne, intelektualnie wysmakowane, lekko snobistyczne i dyktujące trendy, mekka artystów i… oczywiście inspiracja dla twórców literatury i filmu. Aleksandra Bajerska to wielka admiratorka Paryża, co jest od pierwszych akapitów wyczuwalne w książce, którą poświęciła temu miastu.

Pełna recenzja książki dostępna jest na stronie:
https://moznaprzeczytac.pl/literackie-przechadzki-po-paryzu-aleksandra-bajerska/

Paryż. Miasto marzeń, ekskluzywne, intelektualnie wysmakowane, lekko snobistyczne i dyktujące trendy, mekka artystów i… oczywiście inspiracja dla twórców literatury i filmu. Aleksandra Bajerska to wielka admiratorka Paryża, co jest od pierwszych akapitów wyczuwalne w książce, którą poświęciła temu miastu.

Pełna recenzja książki dostępna jest na...

Aleksandra Bajerska jest literaturoznawczynią, absolwentką filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim, specjalności glottodydaktycznej.
Obecnie pracuje jako lektor języka polskiego w Studium Języka Polskiego dla Cudzoziemców Uniwersytetu Łódzkiego. W 2017 roku uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych. Od lat zajmuje się badaniami literatury i kultury paryskiej.

Tak samo jak autorka książki „Literackie przechadzki po Paryżu” fascynuję się Paryżem i jego kulturą. W styczniu tego roku udało mi się pierwszy raz odwiedzić stolicę Francji i mój zachwyt tym miastem nie zmalał ani odrobinę. Bardzo się ucieszyłam, gdy pojawiła się okazja, by przeczytać i zrecenzować publikację Aleksandry Bajerskiej. Nie jestem jednak do końca przekonana, czy opracowanie to jest pracą doktorską o zmienionym tytule, czy może pewnym rozszerzeniem pracy naukowej „Obraz Paryża w literaturze pozytywizmu i Młodej Polski”.

Aleksandra Bajerska w swojej książce prezentuje czytelnikowi fenomen XIX-wiecznej stolicy świata zaklęty w literaturze. Przybliża dzieła literatury polskiej, w których pojawia się Paryż, szczegółowo opisuje wpływ kultury francuskiej, tamtejszych obyczajów i języka na polskich autorów pozytywizmu i Młodej Polski.

Już pierwsze strony publikacji utwierdziły mnie w przekonaniu, że nie mam przed sobą zwykłej książki, lecz pracę naukową. Obawiałam się nudnej literatury popularnonaukowej, tymczasem otrzymałam książkę pełną ciekawostek, dzięki której jeszcze lepiej poznałam Paryż, a nawet odbyłam niesamowitą podróż w czasie do XIX wieku.

„Literackie przechadzki po Paryżu” dzielą się na pięć rozdziałów. W pierwszym Aleksandra Bojarska przestawia Paryż na tle historycznym oraz kulturowym. Pokazuje jak kształtowało się znaczenie Paryża na przestrzeni lat, a w szczególności jakie zmiany zaszły w nim w XIX wieku oraz wspomina o wielkiej fali emigracji z różnych zakątków świata, a szczególną uwagę przywiązuje do przybyszów znad Wisły. Byłam w ogromnym szoku, gdy dowiedziałam się, ilu znakomitych, znanych nam wszystkim Polaków mieszkało bądź było związanych dłużej lub krócej z Paryżem. Literaci tacy jak Adam Asnyk, Bolesław Leśmian, Władysław Reymont, Henryk Sienkiewicz, Stefan Żeromski, arystokraci jak Czartoryscy, Potoccy, czy Radziwiłłowie, malarze jak Józef Chełmoński, Olga Boznańska, rzeźbiarze, muzycy, śpiewacy operowi i wielu, wielu innych.

Drugi rozdział poświęcony jest Paryżowi w literaturze francuskiej, w literaturze polskiej do XIX wieku oraz w literaturze pozytywizmu i Młodej Polski. To właśnie tu czytelnik może poznać autorów i tytuły wielu wspaniałych dzieł z trzech rodzajów literackich: epiki, dramatu i liryki. Oprócz licznych cytatów pojawiają się też fragmenty wierszy, które pokazują różne oblicza Paryża.

Trzeci rozdział to obraz Paryża w polskich powieściach. Aleksandra Bajerska wybrała i omówiła zaledwie kilka z ogromu zagadnień. Przybliża nam pojęcie syndromu paryskiego, który polega na doświadczaniu rozczarowania u turystów, którzy pierwszy raz w życiu odwiedzają Paryż. Mnie na szczęście ta dolegliwość nie dotknęła. Autorka przedstawia problem mityzacji Paryża i fascynacji nim, ale też emigracji czy moralności XIX-wiecznych kobiet, powołując się na liczne przykłady z polskiej literatury. Sporo uwagi poświęca również cyganerii artystycznej i życiu studenckiemu. W swoim opracowaniu porównuje Paryż do Babilonu, który kojarzony jest z zepsuciem, upadkiem zasad moralnych oraz podziałem społeczeństwa na lepszych i gorszych.

Dalsza część recenzji na: http://tamczytam.blogspot.com/2022/06/literackie-przechadzki-po-paryzu.html

Aleksandra Bajerska jest literaturoznawczynią, absolwentką filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim, specjalności glottodydaktycznej.
Obecnie pracuje jako lektor języka polskiego w Studium Języka Polskiego dla Cudzoziemców Uniwersytetu Łódzkiego. W 2017 roku uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych. Od lat zajmuje się badaniami literatury i kultury paryskiej.

Tak...

XIX- wieczny Paryż.
Miasto wyjątkowe, wielbione, ukochane przez artystów, skupiające śmietankę towarzyską, słusznie więc nazwane przez Waltera Benjamina „ stolicą XIX wieku ”.

Dla nas, Polaków, stolica Francji ma szczególne znaczenie. To właśnie w tym mieście, przez wiele lat skupiało się życie kulturalne i artystyczne naszych najwybitniejszych rodaków. To w Paryżu powstawały najsłynniejsze dzieła Mickiewicza, Słowackiego, Norwida, Miłosza czy Gombrowicza. Tutaj funkcjonował Instytut Literacki, tutaj Jerzy Giedroyć i Gustaw Herling-Grudziński wydawali niezapomniany miesięcznik „ Kultura ”, a Karol Szymanowski tworzył swoje opery.

Ten fenomen Paryża, „ stolicy świata ”, podjęła się zobrazować Aleksandra Bajerska w swojej książce „ Literackie przechadzki po Paryżu ”, która jest rezultatem wieloletniej fascynacji kulturą francuską. To również efekt 8 lat pracy badawczej, podróży do Paryża czy poszukiwań w archiwach, bibliotekach i katalogach. Jak można się domyślić, ten ogrom materiału, jaki wykazało poszukiwanie, niełatwo było skategoryzować i zbadać. Autorka jednak umiejętnie zebrała najważniejsze informacje dotyczące tego miasta, przedstawiła jego historię, wpływ na kulturę nie tylko polską, ale światową. Podzieliła treść na rozdziały, które są przystępne w odbiorze, dopracowane i wzbogacone cytatami z dzieł. Na końcu znajduje się bibliografia, z której korzystała, więc jeśli ktoś chce poszerzyć swoją wiedzę na dany temat, wie, gdzie szukać.

Choć literatury popularnonaukowej nie czytam na co dzień, muszę przyznać, że w tym przypadku była to ciekawa i inspirująca „ literacka przechadzka po Paryżu ”. Zobaczyłam dzięki niej różne oblicza XIX-wiecznego Paryża oraz wpływ jaki to miasto wywarło na kulturę polską. Widać i czuć w tej książce pasję i ogrom pracy jaki Aleksandra Bejerska włożyła, by należycie przedstawić stolicę Francji, która tak jak kiedyś, tak po dzień dzisiejszy oczarowuje pokolenia.

XIX- wieczny Paryż.
Miasto wyjątkowe, wielbione, ukochane przez artystów, skupiające śmietankę towarzyską, słusznie więc nazwane przez Waltera Benjamina „ stolicą XIX wieku ”.

Dla nas, Polaków, stolica Francji ma szczególne znaczenie. To właśnie w tym mieście, przez wiele lat skupiało się życie kulturalne i artystyczne naszych najwybitniejszych rodaków. To w Paryżu...