Przy okazji takich publikacji pojawia się sporo pytań nie tylko o to, czy nasz los jest już zapisany albo o to, czy ktoś ma zdolności przewidywania przyszłości. Nasuwają się także refleksje o tym, jak bardzo my, tu i teraz, potrzebujemy takiej świadomości, że ktoś, gdzieś, kiedyś odczytał w jakiś magiczny sposób to, co wydarzy się ze światem. Zauważmy, ile przyjemności sprawia wyszukiwanie w tych tekstów czegoś znajomego, co się już spełniło, dopasowywanie opisanego do faktów. To rodzi kolejne emocje i myśli o tym, co w takim razie jeszcze nas czeka! I – choć pewnie wszyscy się domyślamy dokąd zmierza świat (ten, jaki znamy) – to jednak wyłuskujemy z rozmaitych wizji podpowiedzi, co możemy zrobić, by zapobiec najgorszemu, jak przygotować się na pewne sprawy.

Lektura Przepowiedni to ciekawe czytelnicze doświadczenie. Dużą frajdę sprawia konfrontowanie współczesności z wizjami XVI w. profetki. Szkoda jednak, że Hohensee nie pokusił się o kilka słów na temat tekstów, do jakich dotarł i sposobu, w jaki on je odczytał. Trudno znaleźć jakiegokolwiek informacje o wieszczce – czy istniała naprawdę, czy historia zna ją pod innym nazwiskiem, a może jest elementem gry literackiej, figurą poetycką Jacka Hohensee? Tak wiele tu różnych nawiązań (przynajmniej mogących być tak interpretowanymi) do naszych bieżących spraw, że ciekawi mnie ile tu kreacji, a ile faktycznych materiałów z XVI w.

Więcej: http://dajprzeczytac.blogspot.com/2022/03/sydonia-przepowiednie-jacek-maria.html

Przy okazji takich publikacji pojawia się sporo pytań nie tylko o to, czy nasz los jest już zapisany albo o to, czy ktoś ma zdolności przewidywania przyszłości. Nasuwają się także refleksje o tym, jak bardzo my, tu i teraz, potrzebujemy takiej świadomości, że ktoś, gdzieś, kiedyś odczytał w jakiś magiczny sposób to, co wydarzy się ze światem. Zauważmy, ile przyjemności...