Nawet nie wiedziałam, że jest taka specjalizacja medyczna, intensywne, często trudne przypadki, gdy nie ma czasu na dywagacje, trzeba szybko decydować o ludzkim życiu.

Nawet nie wiedziałam, że jest taka specjalizacja medyczna, intensywne, często trudne przypadki, gdy nie ma czasu na dywagacje, trzeba szybko decydować o ludzkim życiu.

Na tle innych książek, o podobnej tematyce, ta wypada raczej kiepsko. Przesłanie, jakie miała nieść ta książka, z całą pewnością jest wartościowe, ale wplecenie go pomiędzy historie pacjentów, niespecjalnie się sprawdziło.
Liczne dygresje ( z założenia krótkie wtręty, a tutaj niemal osobne wątki),wprowadzały niepotrzebny chaos.

Na tle innych książek, o podobnej tematyce, ta wypada raczej kiepsko. Przesłanie, jakie miała nieść ta książka, z całą pewnością jest wartościowe, ale wplecenie go pomiędzy historie pacjentów, niespecjalnie się sprawdziło.
Liczne dygresje ( z założenia krótkie wtręty, a tutaj niemal osobne wątki),wprowadzały niepotrzebny chaos.

Świetna lektura. Napisana w przystępny sposób. Pomaga zrozumieć z jakimi problemami zmagają się pacjenci i specjaliści na OIOMach. Pouczająca.

Świetna lektura. Napisana w przystępny sposób. Pomaga zrozumieć z jakimi problemami zmagają się pacjenci i specjaliści na OIOMach. Pouczająca.

Spodziewałam się czegoś lepszego. Bardzo lubię książki dotyczące pracy lekarzy, bo to naprawdę ciekawy temat.
Stan krytyczny okazał się rozczarowaniem. Czytałam dożo lepsze książki z tej dziedziny.

Spodziewałam się czegoś lepszego. Bardzo lubię książki dotyczące pracy lekarzy, bo to naprawdę ciekawy temat.
Stan krytyczny okazał się rozczarowaniem. Czytałam dożo lepsze książki z tej dziedziny.

Zawsze miło jest się na jakiś czas oderwać na chwilę od kryminałów, mordów, krwi i terroru. Książka przypomina swoją treścią "będzie bolało" Adam Kay.
To dobry materiał do zapoznania się z pracą lekarzy na SOR'ach.

Zawsze miło jest się na jakiś czas oderwać na chwilę od kryminałów, mordów, krwi i terroru. Książka przypomina swoją treścią "będzie bolało" Adam Kay.
To dobry materiał do zapoznania się z pracą lekarzy na SOR'ach.

Z książkami z tematyki około medycznej miałam już styczność kilka razy. Jako że nie mam nic wspólnego z tą branżą, to każda opowieść o tym, jak to jest być lekarzem, jest dla mnie szalenie ciekawa. Niestety, tym razem coś nie zagrało.

Dr Matt Morgan jest intensywistą, muszę przyznać, że nie spotkałam się wcześniej z tym określeniem, ale w skrócie oznacza to, że pracuje na oddziale intensywnej terapii. Można więc się zatem domyślić, że nie trafiają tam pacjenci ze skaleczonym kolanem. Dr Morgan opisuje najciekawsze lub najtrudniejsze w zdiagnozowaniu przypadki, z jakimi się zetknął.

Książka podzielona jest na rozdziały poświęcone poszczególnym narządom, a do każdego z nich dobrał konkretny przypadek pacjenta. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie to, że poza ciekawymi osobami autor opisuje BARDZO dokładnie działanie narządów, układów, jak one funkcjonują, co może nie zadziałać i dlaczego. Tak, robi to w przystępny sposób, dzięki czemu każdy laik zrozumie, w jaki sposób działają poszczególne rzeczy. Widziałabym to jednak w podręczniku do biologii. Dodatkowo w tej krótkiej książce znajdziemy również historię medycyny, kilka znaczących dla medycyny osób, jak konkretnie działa brytyjska służba zdrowia, ciekawostki administracyjne i absurdy systemu kształcenia przyszłych lekarzy. Tego wszystkiego było po prostu za dużo i odciągało uwagę od głównego tematu, nie mówiąc o tym, że bywało nużące.

Jeżeli jest to pierwsza pozycja medyczna, z którą macie styczność, prawie na pewno przypadnie wam do gustu. Matt Morgan opowiada w bardzo lekki przystępny sposób, jakby prowadził was za rękę. Mimo specyfiki swojej pracy zachował poczucie humoru, pokorę i ogromne pokłady empatii i za to ogromny plus. Ilość ciekawostek i rozpraszaczy moim zdaniem zbędna i bardzo rzutuje na ocenę. Nie jest to zła książka, ale nie tego się spodziewałam.

Z książkami z tematyki około medycznej miałam już styczność kilka razy. Jako że nie mam nic wspólnego z tą branżą, to każda opowieść o tym, jak to jest być lekarzem, jest dla mnie szalenie ciekawa. Niestety, tym razem coś nie zagrało.

Dr Matt Morgan jest intensywistą, muszę przyznać, że nie spotkałam się wcześniej z tym określeniem, ale w skrócie oznacza to, że pracuje na...

Z okładki miga nazwisko Adama Kaya. No niestety, do poziomu jaki prezentuje “Będzie bolało” Morganowi jeszcze trochę brakuje. Jestem niepoprawną fanką literatury faktu dotyczącej tematyki medycznej, więc przeczytać musiałam. Szybko poszło. Ale bywało lepiej. Fanom gatunku oczywiście polecam, ale… nie obowiązkowo.

Z okładki miga nazwisko Adama Kaya. No niestety, do poziomu jaki prezentuje “Będzie bolało” Morganowi jeszcze trochę brakuje. Jestem niepoprawną fanką literatury faktu dotyczącej tematyki medycznej, więc przeczytać musiałam. Szybko poszło. Ale bywało lepiej. Fanom gatunku oczywiście polecam, ale… nie obowiązkowo.

Matt Morgan jest intensywistą, czyli lekarzem intensywnej terapii. Codziennie ratuje życie ludzi, którzy tram trafili. . Opisuje on najciekawsze przypadki z jakimi zetknął się podczas pracy w szpitalu.

Matt Morgan jest intensywistą, czyli lekarzem intensywnej terapii. Codziennie ratuje życie ludzi, którzy tram trafili. . Opisuje on najciekawsze przypadki z jakimi zetknął się podczas pracy w szpitalu.

Opinia mojej Lubej:

Z książkami z tematyki około medycznej miałam już styczność kilka razy. Jako, że nie mam nic wspólnego z tą branżą, to każda opowieść o tym, jak to jest być lekarzem, jest dla mnie szalenie ciekawa. Niestety, tym razem coś nie zagrało.

Dr Matt Morgan jest intensywistą, muszę przyznać, że nie spotkałam się wcześniej z tym określeniem, ale w skrócie oznacza to, że pracuje na oddziale intensywnej terapii. Można więc się zatem domyślić, że nie trafiają tam pacjenci ze skaleczonym kolanem. Dr Morgan opisuje najciekawsze lub najtrudniejsze w zdiagnozowaniu przypadki, z jakimi się zetknął.

Książka podzielona jest na rozdziały poświęcone poszczególnym narządom, a do każdego z nich autor dobrał konkretny przypadek pacjenta. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie to, że poza ciekawymi osobami autor opisuje BARDZO dokładnie działanie narządów, układów, jak one funkcjonują, co może nie zadziałać i dlaczego. Tak, robi to w przystępny sposób, dzięki czemu każdy laik zrozumie, w jaki sposób działają poszczególne rzeczy. Widziałabym to jednak w podręczniku do biologii. Dodatkowo w tej krótkiej książce znajdziemy również historię medycyny, kilka znaczących dla medycyny osób, jak konkretnie działa brytyjska służba zdrowia, ciekawostki administracyjne i absurdy systemu kształcenia przyszłych lekarzy. Tego wszystkiego było po prostu za dużo i odciągało uwagę od głównego tematu, nie mówiąc o tym, że bywało nużące.

Jeżeli jest to pierwsza pozycja medyczna, z którą macie styczność, prawie na pewno przypadnie wam do gustu. Matt Morgan opowiada w bardzo lekki przystępny sposób, jakby prowadził was za rękę. Mimo specyfiki swojej pracy zachował poczucie humoru, pokorę i ogromne pokłady empatii i za to ogromny plus. Ilość ciekawostek i rozpraszaczy moim zdaniem zbędna, bardzo rzutuje na ocenę. Nie jest to zła książka, ale nie tego się spodziewałam.

Opinia mojej Lubej:

Z książkami z tematyki około medycznej miałam już styczność kilka razy. Jako, że nie mam nic wspólnego z tą branżą, to każda opowieść o tym, jak to jest być lekarzem, jest dla mnie szalenie ciekawa. Niestety, tym razem coś nie zagrało.

Dr Matt Morgan jest intensywistą, muszę przyznać, że nie spotkałam się wcześniej z tym określeniem, ale w skrócie...

„Stan Krytyczny” to pozycja inkluzywna, przeznaczona dla nieograniczonego kręgu odbiorców, ku czemu skłania się sam autor, gdy w pewnym momencie przyznaje, że zamierza dotrzeć do jak najszerszego grona czytelniczek i czytelników. Powyższe uczyniono jednym z zasadniczych celów napisania pozycji o wzlotach oraz upadkach pracy szpitalnej lekarza intensywnej terapii. Nie trudno wyobrazić sobie momenty skrajnego wyczerpania autora – zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Mimo obciążenia związanego z pracą lekarską tryska z niego mnóstwo pozytywnej energii, jaką w tym wypadku dostarcza kontakt z drugim człowiekiem, możliwość obcowania z cierpieniem i odnajdywania skutecznego sposobu na wyleczenie dolegliwości pacjentek oraz pacjentów. Dr Matt Morgan przekonuje, że troska nad drugim człowiekiem zawsze ma sens i nie należy ograniczać pomocy medycznej do wybranych świadczeniobiorców. Medyna ma nieść życie, a z drugiej strony czynić śmierć spokojną i w miarę bezbolesną. „Stan Krytyczny” to potwierdzenie stanowiska, zgodnie z którym najlepiej wyedukowany medyk nie dorasta do pięt lekarzowi posiadającemu i korzystającemu z umiejętności słuchania pozostałych członków szpitalnego personelu. Dr Matt Morgan napisał uczciwą książkę, bez napompowania w zbędne treści, a zarazem pozbawioną przysłowiowego „owijania w bawełnę”. Autor podkreśla trudy zawodu, wskazuje na nieustanny rozwój medycyny i pochwala szereg zmian systemowych w opiece medycznej na terenie Wielkiej Brytanii i Australii, gdzie przyszło mu nieść pomoc innym ludziom. Co istotne, „Stan Krytyczny” zawiera bogate opisy schorzeń, przypadłości podopiecznych autora, bez czego książka byłaby pozbawiona praktycznego ujęcia pracy lekarza, a sam tekst do cna wyjałowiony z ludzkich emocji, których przecież człowiek nie traci z chwilą założenia szpitalnego kitla. Przyjemna pozycja, polecam.

„Stan Krytyczny” to pozycja inkluzywna, przeznaczona dla nieograniczonego kręgu odbiorców, ku czemu skłania się sam autor, gdy w pewnym momencie przyznaje, że zamierza dotrzeć do jak najszerszego grona czytelniczek i czytelników. Powyższe uczyniono jednym z zasadniczych celów napisania pozycji o wzlotach oraz upadkach pracy szpitalnej lekarza intensywnej terapii. Nie trudno...