Poznański nauczyciel, pan Wawrzynkiewicz wspomina swojego ucznia, jedenastoletniego Michasia. Chłopiec pomimo wielu godzin nauki nie był w stanie przyswoić materiału. A bardzo zależało mu na dobrych stopniach, wiedział bowiem, jak wielkie nadzieje pokładała w nim jego matka. Wawrzynkiewicz widział, że nadmierna nauka podkopuje zdrowie chłopca. Michaś był dzieckiem średnio zdolnym, ale obdarzonym siłą charakteru i wytrwałością. Większość złych ocen chłopca spowodowana była jego słabym wypowiadaniem się po niemiecku. Michaś podwajał swoje wysiłki w zdobywaniu lepszych ocen, jednak nie przynosiło to efektów. Pytany przez nauczycieli zaciął się i nie był w stanie udzielić odpowiedzi, co utwierdziło ich w przekonaniu, że jest dzieckiem tępym i leniwym. Chłopiec ostatecznie zostaje wydalony ze szkoły. Dla wrażliwego Michasia był to ogromny cios, który sprawił, że rozchorował się. Wątłe ciało dziecka nie było w stanie pokonać choroby i chłopiec umiera.

Poznański nauczyciel, pan Wawrzynkiewicz wspomina swojego ucznia, jedenastoletniego Michasia. Chłopiec pomimo wielu godzin nauki nie był w stanie przyswoić materiału. A bardzo zależało mu na dobrych stopniach, wiedział bowiem, jak wielkie nadzieje pokładała w nim jego matka. Wawrzynkiewicz widział, że nadmierna nauka podkopuje zdrowie chłopca. Michaś był dzieckiem średnio...

Bardzo smutna nowela o bardzo smutnym uczniu. Sienkiewicz zwraca w niej uwagę na nieelastyczny i niedopasowany do indywidualnych potrzeb system nauczania (co właściwie od tamtych czasów nie bardzo się zmieniło) oraz na presję otoczenia na "dobre oceny" oraz jej wpływ na młodego człowieka (co również chyba niewiele się zmieniło). Ta książka świetnie pokazuje, że aby zwrócić uwagę na ważny społecznie problem nie trzeba pisać długich elaboratów.

Bardzo smutna nowela o bardzo smutnym uczniu. Sienkiewicz zwraca w niej uwagę na nieelastyczny i niedopasowany do indywidualnych potrzeb system nauczania (co właściwie od tamtych czasów nie bardzo się zmieniło) oraz na presję otoczenia na "dobre oceny" oraz jej wpływ na młodego człowieka (co również chyba niewiele się zmieniło). Ta książka świetnie pokazuje, że aby zwrócić...

Poruszył mnie los kilkunastoletniego Michasia, tragedia dziecka zniszczonego przez system i dorosłych. Narracja pierwszoosobowa z perspektywy tytułowego nauczyciela pozwala dostrzec dramat chłopca. Nowelę szybko się czyta, wyzwala emocje w czytelniku i pod koniec zostawia go z refleksją. Jak dla mnie lepsza pozycja od Janko Muzykanta stąd i wyższa ocena - 7/10.

Poruszył mnie los kilkunastoletniego Michasia, tragedia dziecka zniszczonego przez system i dorosłych. Narracja pierwszoosobowa z perspektywy tytułowego nauczyciela pozwala dostrzec dramat chłopca. Nowelę szybko się czyta, wyzwala emocje w czytelniku i pod koniec zostawia go z refleksją. Jak dla mnie lepsza pozycja od Janko Muzykanta stąd i wyższa ocena - 7/10.

Choć naturalnie w pewnych aspektach się ta nowelka zdezaktualizowała i w szkołach nie ma problemu rusyfikacji czy germanizacji to wiele poruszonych tutaj problemów wciąż jest aktualnych jak wkuwanie na pamięć często nieprzydatnych informacji czy rodzice chcący realizować swoje ambicje poprzez własne dzieci. Nie wiem czemu, ale scena w której koledzy Michasia przychodzą już po jego śmierci go pożegnać skojarzyła mi się z "Chłopcami z Placu Broni". Po Janku Muzykancie jest to kolejna nowelka Sienkiewicza, która kończy się śmiercią głównego bohatera.

Choć naturalnie w pewnych aspektach się ta nowelka zdezaktualizowała i w szkołach nie ma problemu rusyfikacji czy germanizacji to wiele poruszonych tutaj problemów wciąż jest aktualnych jak wkuwanie na pamięć często nieprzydatnych informacji czy rodzice chcący realizować swoje ambicje poprzez własne dzieci. Nie wiem czemu, ale scena w której koledzy Michasia przychodzą już...

Nie pamiętam już czy ok. 30 lat temu, czyli wtedy kiedy powinnam ;) przeczytałam tę lekturę. Przeczytałam dzisiaj, i w sumie stwierdzam, że to za ciężki kaliber dla dzieci. My dorośli mając za sobą pewną cześć życia jesteśmy w stanie na podstawie takiej nowelki przysiąść chwilę i podumać nad bezsensem ciężkiej historii naszego narodu oraz sensem pielęgnowania ojczystej tradycji. Dzisiejsze dzieci tego nie poczują, nie zrozumieją, nie zapamiętają ( tak jak ja) - czyli tak jak pisał Sienkiewicz w owej noweli : "Myślę tylko po prostu, że NAUKA NIE POWINNA BYĆ TRAGEDIĄ DLA DZIECI ..."

Nie pamiętam już czy ok. 30 lat temu, czyli wtedy kiedy powinnam ;) przeczytałam tę lekturę. Przeczytałam dzisiaj, i w sumie stwierdzam, że to za ciężki kaliber dla dzieci. My dorośli mając za sobą pewną cześć życia jesteśmy w stanie na podstawie takiej nowelki przysiąść chwilę i podumać nad bezsensem ciężkiej historii naszego narodu oraz sensem pielęgnowania ojczystej...

“Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela” okazało się być zdecydowanie najlepszą nowelą Sienkiewicza jaką czytałem. Piękna historia nauczyciela i jego chorowitego ucznia, opowiedziana z niesamowitą wrażliwością. Warto sobie przypomnieć, co to znaczy wymagać ponad miarę i dostosować wszystkich do jednolitych standardów.

“Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela” okazało się być zdecydowanie najlepszą nowelą Sienkiewicza jaką czytałem. Piękna historia nauczyciela i jego chorowitego ucznia, opowiedziana z niesamowitą wrażliwością. Warto sobie przypomnieć, co to znaczy wymagać ponad miarę i dostosować wszystkich do jednolitych standardów.

Króciutkie opowiadanie nauczyciela, który pilnuje ucznia gimnazjum i dopinguje go do nauki. Chłopak wie, że dla matki najważniejsze jest otrzymywanie dobrych wyników w nauce i poświęca temu dużo o wiele za dużo. Problemem jest nieznajomość języka okupanta czyli rosyjskiego. Bo Poznań w tytule jest tylko przykrywką dla cenzorów a rzecz dzieje się w zaborze rosyjskim.

Króciutkie opowiadanie nauczyciela, który pilnuje ucznia gimnazjum i dopinguje go do nauki. Chłopak wie, że dla matki najważniejsze jest otrzymywanie dobrych wyników w nauce i poświęca temu dużo o wiele za dużo. Problemem jest nieznajomość języka okupanta czyli rosyjskiego. Bo Poznań w tytule jest tylko przykrywką dla cenzorów a rzecz dzieje się w zaborze rosyjskim.

Sama nowelka raczej przeciętna, choć wcale przejmująca, jednak co najbardziej ciekawe to obraz szkoły - zaskakująco podobny do obecnej......

Sama nowelka raczej przeciętna, choć wcale przejmująca, jednak co najbardziej ciekawe to obraz szkoły - zaskakująco podobny do obecnej......

Bardzo przykre, beznadziejne usiłowania. Nadmiar oczekiwań zarzuconych na barki dziecka.

Bardzo przykre, beznadziejne usiłowania. Nadmiar oczekiwań zarzuconych na barki dziecka.

Bardzo dobra nowelka jak "Siłaczka" Żeromskiego. Żal głównych bohaterów, po raz kolejny się dowiaduję, że lata w zaborze niemieckim nie były dobre dla Polaków i ich dzieci - szczególnie, jak nie potrafiły się podporządkować systemowi.

Bardzo dobra nowelka jak "Siłaczka" Żeromskiego. Żal głównych bohaterów, po raz kolejny się dowiaduję, że lata w zaborze niemieckim nie były dobre dla Polaków i ich dzieci - szczególnie, jak nie potrafiły się podporządkować systemowi.