Boje o przeprawy przedwcześnie odkryły przed Rosecransem kierunek natarcia konfederatów, zaś opór jego własnej konnicy dał mu czas na ściągnięcie w zagrożone rejony odpowiednich posiłków. Na północ od Lee i Gordon’s Mills pchnięty został cały korpus Crittendena, w ślad za którym maszerowały wojska George’a H. Thomasa i Aleksandra McDowella McCooka. Brak kawaleryjskich pikiet konfederackich na kluczowych drogach nie pozwolił wychwycić kluczowego pochodu korpusu Thomasa, dzięki któremu front jankeski został przedłużony, a obejście z flanki oddziałów Crittendena zostało zniweczone jeszcze przed rozpoczęciem głównych działań. Miast skutecznego oskrzydlenia pozycji federalnych i uderzenia na odsłonięte północne zgrupowanie Armii Cumberlandu, „plan Bragga zamieniał się w chaotyczny bój spotkaniowy w gęstym lesie, gdzie dowodzenie i koordynacja działań napotykały na olbrzymie trudności”.
Czołowa konfederacka brygada piechoty 19 września nieoczekiwanie napotkała całą dywizję od Thomasa, a przecież wedle dotychczasowych raportów nikt z wrogów w jej pasie działań miał nie występować...

Spis treści:

Wstęp

I Z Richmondu nad Chickamaugę

II Generał Braxton Bragg i jego armia

III Chickamauga, 18-20 września 1863 r.

Zakończenie

Aneksy

Bibliografia

Spis map