Hiperprzestrzeń. Wszechświaty równoległe, pętle czasowe i dziesiąty wymiar

Cóż co ta wspaniała książka!! Czytałam ją z zapartym tchem! Za każdym razem, gdy zabierałam się za dalsze czytanie czułam się tak, jakbym przenosiła się w inny, niczym nieograniczony świat!! Świetny pomysł wstawek idei, poglądów różnych osób; od laureatów nagrody Nobla, czy niespotykanie inteligentnych osób, które zmieniły fizykę teoretyczną, matematykę i tym samym poglądy naukowców na wszechświat i Naturę. Ciekawe przykłady odniesień do literatury sci-fi jak np. Asimowa, Sagana i wielu innych. Tutaj ciekawostka odnośnie książki "Kontakt" C. Sagan'a, gdzie moment podróży w czasie został podparty na faktycznych teoriach fizycznych, oraz nad tą książka pracowało wielu wybitnych fizyków, do których Carl Sagan odniósł się z prośbą, jak najrealniej przedstawić podróże w czasie. Wspaniałe wyszczególnione i interesująco oraz wyczerpująco przedstawione różne koncepty jak między innymi: podróże w czasie, wielowymiarowość, wielość wszechświatów, podróże międzygalaktyczne, etapy rozwijania się ludzkości, kim Bóg jest dla naukowców, a kim dla osób wierzących w daną religię, rodzaje apokalips jakie mogą spotkać ludzkość, jeśli nie opuści nie tylko galaktyki ale i swój wszechświat, gdy dojdzie do umierania naszego wszechświata, teoria 10 wymiaru.
"Materia znika tylko po to, aby wyzwolić olbrzymią ilość energii i vice versa."
"Życie nie jest ciągłym strumieniem doświadczeń, jak to się bardzo często wydaje, ale w rzeczywistości przechodzi przez kilka stadiów(..)."
"Przestrzeń wokół kuchenki stanie się niestabilna, na tkance przestrzeni pojawi się zmarszczka i w kuchni może otworzyć się tunel czasoprzestrzenny. W tym momencie dobrze byłoby opuścić kuchnię."😂
"(...) nie można zmienić przeszłości. Gdy linia świata cofa się w czasie, wypełnia po prostu to, co już jest znane."
"(...) mniej więcej przez 99,99 % czasu istnienia ludzkości na Ziemii poziom techniki naszego gatunku tylko o jeden szczebel przewyższał umiejętności zwierząt. Dopiero w ciągu ubiegłych kilkuset lat udało się uzyskać wzrost energii powyżej jednego konia mechanicznego."
"Nasza linia świata nigdy się nie zaczyna ani nie kończy. Nawet, gdy umrzemy, linie świata cząsteczek naszego ciała będą nadal wytyczane. Mogą się one rozproszyć w powietrzu lub w ziemi, ale będą wytyczały własne niekończące się linie świata. Podobnie, gdy się rodzimy, linie świata cząsteczek pochodzących od naszej matki zbiegają się w dziecku. W żadnym punkcie linie świata nie ulegają przerwaniu ani też nie pojawiają się znikąd."
"(...) Wynika z tego fascynująca możliwość, że wszystko, co widzimy wokół siebie - od drzew i gór po gwiazdy -to nic innego, jak tylko wibracje w hiperprzestrzeni."
"Pogoda jest tak skomplikowana, że nawet kichnięcie może spowodować zakłócenia, które będą się rozchodziły i wzmacniały na obszarze tysięcy kilometrów i spowodują w końcu huragan."

Cóż co ta wspaniała książka!! Czytałam ją z zapartym tchem! Za każdym razem, gdy zabierałam się za dalsze czytanie czułam się tak, jakbym przenosiła się w inny, niczym nieograniczony świat!! Świetny pomysł wstawek idei, poglądów różnych osób; od laureatów nagrody Nobla, czy niespotykanie inteligentnych osób, które zmieniły fizykę teoretyczną, matematykę i tym samym poglądy...

Jedna z ciekawszych książek Kaku, gdy jeszcze się nie zapętlał i nie młócił wszystkiego w kółko, nie tylko wśród różnych książek, ale i w obrębie nawet jednej. Tutaj tylko pojedyncze powtórzenia, nieistotne. Bardzo przekrojowa jak na Autora, bardziej wnikliwa od większości pozostałych. Co ciekawe, w dużej mierze - prawdopodobnie - zdezaktualizowana. Wydana w 1994 opiera się w dużej mierze na 10-wymiarowej teorii strun, podczas gdy już wiosną 1995 roku Everett zaproponował M-teorię z branami i jedenastoma wymiarami.
No, może nie tyle zdezaktualizowana, bo nie wiemy która teoria jest prawidłowa - czy choćby bliższa prawdy - ale M-teoria jest jednym z głównych pól badawczych, szczególnie, że przy okazji i tak integruje pięć poprzedni wersji teorii strun.

Pamiętając o ograniczeniach wynikłych z późniejszych teorii, i biorąc poprawkę na rewolucyjne rewelacje Autora, to warto się zapoznać.

No i cieszy, że fizyka nie zamarła, ale raptem trzydzieści lat potrafi wywrócić do góry nogami wszystkie koncepcje.

Jedna z ciekawszych książek Kaku, gdy jeszcze się nie zapętlał i nie młócił wszystkiego w kółko, nie tylko wśród różnych książek, ale i w obrębie nawet jednej. Tutaj tylko pojedyncze powtórzenia, nieistotne. Bardzo przekrojowa jak na Autora, bardziej wnikliwa od większości pozostałych. Co ciekawe, w dużej mierze - prawdopodobnie - zdezaktualizowana. Wydana w 1994 opiera się...

Naukowy groch z kapustą, ale bardzo pasjonujący. Autor krąży po historii fizyki, filozofii, futurologii itp. Książka nie zajmuje się precyzyjnie tematem hiperprzestrzeni ale raczej pokazuję problematykę w różnych ujęciach.

Wiadomo że ciężko bez wprowadzenia matematyki omówić struktury wielowymiarowe. Ta sztuka nawet dobrze udała się w tej pozycji. Kaku używa przykładów i obrazów z naszego życia codziennego do zobrazowania tytułowej hiperprzestrzeni. Czasami sam się zapętla i treści powtarzają się ujęte w trochę inne słowa.

Ogólnie ciekawie się czyta, ale perspektywa jest niepełna.

Naukowy groch z kapustą, ale bardzo pasjonujący. Autor krąży po historii fizyki, filozofii, futurologii itp. Książka nie zajmuje się precyzyjnie tematem hiperprzestrzeni ale raczej pokazuję problematykę w różnych ujęciach.

Wiadomo że ciężko bez wprowadzenia matematyki omówić struktury wielowymiarowe. Ta sztuka nawet dobrze udała się w tej pozycji. Kaku używa przykładów i...

Bardzo dobra książka napisana dość przystępnie, mimo to nie jest łatwo, trzeba się czasami zastanowić, czy przeczytać drugi raz.

Bardzo dobra książka napisana dość przystępnie, mimo to nie jest łatwo, trzeba się czasami zastanowić, czy przeczytać drugi raz.

Bardzo ciekawa. Jedynym minusem jest to, że w czasie od publikacji tej książki doszły nowe informacje, które jedynie sygnalizował redaktor w przypisach.

Bardzo ciekawa. Jedynym minusem jest to, że w czasie od publikacji tej książki doszły nowe informacje, które jedynie sygnalizował redaktor w przypisach.

U Michio Kaku uwielbiam to że jest on wspaniałym naukowcem, myślicielem a także pisarzem. Dzięki temu książka wyczerpująco przedstawia temat a jej kompozycja jest tak przemyślana, że autor w każdym rozdziale podchodzi do tematu z nadzwyczaj ciekawej strony i nie ma tu nawet chwili miejsca na znudzenie czy przytłoczenie. Wspaniała przygoda dla umysłu, podróż po świecie fizyki i teorii, której nie sposób sprawdzić doświadczalnie przy obecnych możliwościach technologicznych, a jednak jest ona niewątpliwie przekonująca, potrafi pogodzić sobą wszystkie oddziaływania które znamy w fizyce, zdobywając w ten sposób szereg zwolenników wśród wybitnych fizyków. Warto się zapoznać.

U Michio Kaku uwielbiam to że jest on wspaniałym naukowcem, myślicielem a także pisarzem. Dzięki temu książka wyczerpująco przedstawia temat a jej kompozycja jest tak przemyślana, że autor w każdym rozdziale podchodzi do tematu z nadzwyczaj ciekawej strony i nie ma tu nawet chwili miejsca na znudzenie czy przytłoczenie. Wspaniała przygoda dla umysłu, podróż po świecie...

Całościowo to przede wszystkim spore wyzwanie intelektualne. Łatwo o lekceważące nastawienie ze względu na rok wydania (93),ale lektura się broni i poza kilkoma fragmentami praktycznie ciężko wyczuć te minione lata; Michio Kaku rozpisuje się o tematach fundamentalnych i dlatego książka nie ma za bardzo szansy żeby się zdezaktualizować.

Poza tytułowymi zagadnieniami mamy tu omówienie wszystkich najważniejszych teorii współczesnej fizyki, właściwie to one są tu punktem wyjścia do naszej Hiperprzestrzeni. Autor dość obszernie omawia historię rozwoju fizyki oraz towarzyszących temu procesów myślowych, porusza osobliwe idee i wybiega daleko w przyszłość, a przede wszystkim - i to jest tu najważniejsze - pomaga nieco bardziej się oswoić z dziesięciowymiarową rzeczywistością.

Całościowo to przede wszystkim spore wyzwanie intelektualne. Łatwo o lekceważące nastawienie ze względu na rok wydania (93),ale lektura się broni i poza kilkoma fragmentami praktycznie ciężko wyczuć te minione lata; Michio Kaku rozpisuje się o tematach fundamentalnych i dlatego książka nie ma za bardzo szansy żeby się zdezaktualizować.

Poza tytułowymi zagadnieniami mamy...

Ciekawa lektura

Ciekawa lektura

..pięknie się starzeje - nadal warto....

..pięknie się starzeje - nadal warto....

Bardzo ciekawa.

Bardzo ciekawa.