Afazjologia
Afazjologia to bogate i inspirujące kompendium wiedzy o zaburzeniach mowy.

W monografii przedstawiono szerokie ujęcie afazjologii, której zakres obejmuje zarówno zaburzenia mowy pochodzenia organicznego (afazja, dyzartria, dysglosja, oligofazja),jak i trudności w porozumiewaniu się osób dorosłych z ADHD, laryngektomowanych oraz wybudzonych ze śpiączki. W publikacji omówiono najnowszą wiedzę na temat dysfunkcji werbalnych, stanowiących barierę komunikacyjną wyraźnie obniżającą jakość życia pacjentów. Autorzy opisali również kryteria diagnozy dyferencjalnej organicznych zaburzeń mowy oraz nowoczesne strategie i metody ich terapii, a także wymiar społeczny. Ciekawe opisy przypadków i propozycje narzędzi diagnostycznych będą przydatne w codziennej praktyce osób zajmujących się zaburzeniami mowy.

Książka została przygotowana przez interdyscyplinarny zespół autorów: neurochirurgów, neurologopedów, neuropsychologów, językoznawców, psychologów, neurologa, otolaryngologa foniatry i audiologa, fizjoterapeuty, stomatologa, pedagoga specjalnego oraz socjologa.

W publikacji omówiono m.in. takie zagadnienia jak:

Podstawy biologiczne afazjologii
Nowatorski opis afazji dziecięcej
Afazja u dorosłych w ujęciu holistycznym
Afazja a wielojęzyczność, afazja a dyzartria, dyzartria a dyslalia
Diagnoza i terapia u osób z usuniętą krtanią, czy w chorobach neurodegeneracyjnych
Badania nad komunikacją słowną osób z niepełnosprawnością intelektualną
Napięcia mięśniowe towarzyszące zaburzeniom mowy
Tajemnicze zjawisko, jakim jest stan minimalnej świadomości
Leczenie operacyjne guzów w elokwentnych obszarach mózgu
Przegląd piśmiennictwa na temat farmakoterapii zaburzeń mowy u pacjentów neurologicznych
Rehabilitacja funkcji językowych z wykorzystaniem metod komputerowych
Trudny proces depersonalizacji
Klamrą spinającą książkę są ciekawe wywiady – o życiu z niepełnosprawnością widzianym z perspektywy osoby niepełnosprawnej oraz pełnosprawnej i rozmowa z neuropsychologiem.

Monografia jest wartościowym opracowaniem poświęconym zróżnicowanym zaburzeniom mowy, a nawet szerzej – komunikacji. Pokazuje problemy chorego i jego otoczenia analizowane z wielu perspektyw, podkreślając znaczenie podejścia całościowego i zindywidualizowanego. Treść wielu rozdziałów ma wyraźny wymiar praktyczny, zawiera propozycje metod, narzędzi, modeli diagnozy i terapii/form pomocy. Jestem przekonana, iż niniejsza monografia będzie opracowaniem inspirującym do podejmowania dalszych poszukiwań naukowych oraz rozwiązań klinicznych dla wszystkich specjalistów, praktyków i badaczy, którzy zajmują się szeroko rozumianymi zaburzeniami komunikacji człowieka.
Dr hab. Aneta R. Borkowska, prof.