Wiesław Fałtynowicz

Wciąż jesteśmy ślepi i głusi na Naturę. Wciąż wydaje nam się, że świat to my. Autor, który jest profesorem nauk biologicznych, udowadnia tą książką, że w świecie przyrody nasz gatunek nic nie znaczy. Ona bez nas sobie poradzi (było to bardzo widoczne w czasie pandemii, kiedy obowiązywał lockdown),my bez niej nie przeżyjemy. Wiesław Fałtynowicz otwiera przed nami świat, o jakim wielu z nas nie ma pojęcia. Po lekturze zupełnie inaczej patrzę na trawniki, łąki, drzewa, kamienie czy nawet miejski beton, który wciąż wypiera z naszych miast i miasteczek wszystko, co zielone. I co innego widzę. Góry, pagóry, pustynia, wydmy, resztki puszcz, polne miedze, trzcinowiska, łąki - wszystko to pulsuje życiem. Od tego, jak długo to życie przetrwa, zależy nasze przetrwanie. To książka niezwykła, nie tylko dlatego, że w bardzo przystępny, obrazowy sposób opisuje świat, który jest tuż obok nas, a którego nie dostrzegamy. Jest niezwykła również dlatego, że autor obficie cytuje w niej poezję. I dlatego, że - jakby od niechcenia - uczy szacunku dla przyrody. I ostrzega. A te wszystkie fascynujące opowieści uzupełniają piękne fotografie. Polecam serdecznie!