Anna, emigrantka z Niemiec, została po wojnie w Anglii. Wyszła za mąż za znanego autora i po wszystkich złych wydarzeniach z dzieciństwa i młodości prowadzi spokojne, szczęśliwe życie. Jednak niespodziewanie zostaje ona zaproszona do Berlina. Jej mama leży w śpiączce po tym jak próbowała popełnić samobójstwo. Spotkanie z mamą wywołuje w Annie wspomnienia z dawnych lat, kiedy uciekała z Niemiec, czasy wojny i życie w obcym kraju.
Ostatnia część trylogii Judith Kerr. Jest inaczej napisana niż dwie poprzednie, ponieważ skupia się między innymi tylko na czasie odwiedzin w Berlinie. Książka zaczyna się 11 lat po zakończeniu wojny i na pierwszych stronach dowiadujemy się co nie co o wydarzeniach z tego okresu. Możemy prześledzić losy Anny, która wyrosła na dojrzałą kobietę.
Zakończenie mnie trochę zaskoczyło, ale nie pozostawiło niedosytu.
Książka jest po niemiecku, nie ma w niej żadnych cięższych wyrazów, więc jeżeli ktoś zna język na dobrym poziomie to powinien ją zrozumieć.
Na ogół nie czytam książek, które są o tematach wojennych. Z tej, jak i z innych z tej trylogii, dowiedziałam się jakie było życie w czasie wojny, autorka przedstawiła co w tedy ludzie odczuwali, co mnie zainteresowało.

Anna, emigrantka z Niemiec, została po wojnie w Anglii. Wyszła za mąż za znanego autora i po wszystkich złych wydarzeniach z dzieciństwa i młodości prowadzi spokojne, szczęśliwe życie. Jednak niespodziewanie zostaje ona zaproszona do Berlina. Jej mama leży w śpiączce po tym jak próbowała popełnić samobójstwo. Spotkanie z mamą wywołuje w Annie wspomnienia z dawnych lat,...