Ziemia z uśmiechu Boga. Rozmowy o Górnym Śląsku

Bardzo ciekawa książka, przeprowadzona w formie wywiadów dotyczących ziemi i dziedzictwa Górnego Śląska. Autorka rozmawia z ludźmi, którzy zarówno z dziada pradziada mieszkają na Śląsku jak i również z tymi, którzy są napływowi. Są oni przekrojem społeczności, dlatego znajdziemy wywiady z ludźmi kultury, religii, polityki czy nauki. Poruszanych jest w niej wiele tematów m.in kultura mieszkańców Śląska, historie bohaterów wywiadów, losy Śląska międzywojennego, szanse i zagrożenia dla regionu w XXI wieku. Jako, że wywiady przeprowadzane były w 2005 roku, porusza również tematy związane z Unią Europejską oraz z Janem Pawłem II. Z wywiadów przebija myśl, że Śląsk nie jest ziemią obiecaną, że zmarnowano wiele potencjalnych szans na rozwój. Bardzo podoba mi się to, że rozmówcy potrafią szczerze powiedzieć, co ich zdaniem należy zapisać jako bezwzględną wadę regionu. Za to bez wątpienia można uznać dosyć słabe wykształcenie ówczesnych mieszkańców, nikłe życie kulturalne regionu, odpływ młodych, zdolnych ludzi. Bardzo podobało mi się praktyczne zdanie Tadeusza Sławka, ktory twierdzi, że z Katowic próbuje się zrobić Bóg wie jakie miasto, a mają problemy np z jednolitą ceną biletu autobusowego, brak komunikacji miejskiej po 22 itd. Wielu rozmówców wyraża obawę, że po zamknięciu wielkich ośrodków przemysłowych takich jak kopalnie i huty region powoli zamiera. Nie pomaga otwieranie biznesu odtwórczego, bo Śląsk z przemysłu ciężkiego staje się powoli montownią Europy. Według rozmówców powinno się przede wszystkim inwestować w szanse rozwoju regionu, w kulturę i rekreację, aby ludzie po prostu chcieli osiedlać się w tym regionie. Są również zalety takie jak umiłowanie pracy czy porządek mieszkańców Śląska. Podsumowując, jako że jestem przez pracę zawodową związany z Górnym Śląskiem z wieloma opiniami wyrażonymi w tej książce zgadzam się całkowicie. Powiem szczerze, że nie umiałbym mieszkać na Śląsku (mieszkam w Małopolsce),chociaż mam tam rodzinę. Śląsk to region silnie uprzemysłowiony z dosyć monotonnym krajobrazem fabryk, kopalni i bloków. Wiadomo, że znajdą się miejsca ciekawe i piękne, jednak nie grają one w tym regionie głównej roli. Osobiście widzę powolne zamieranie miast i wsi skupionych wokół wygaszanych kopalni, hut i nie jest to widok przyjemny. Tak jak twierdzi jeden z rozmówców Katowice to nie Kraków, a Chorzów to nie Wrocław, można powiedzieć, że Górny Śląsk to idealne miejsce do pracy, a fatalne do życia.

Bardzo ciekawa książka, przeprowadzona w formie wywiadów dotyczących ziemi i dziedzictwa Górnego Śląska. Autorka rozmawia z ludźmi, którzy zarówno z dziada pradziada mieszkają na Śląsku jak i również z tymi, którzy są napływowi. Są oni przekrojem społeczności, dlatego znajdziemy wywiady z ludźmi kultury, religii, polityki czy nauki. Poruszanych jest w niej wiele tematów...

+

+