Przygodowe.

Przygodowe.

Cieszę się że poprzednicy zwrócili uwagę na nieuzasadnioną niechęć autora do bezprawnie prześladowanego i gnębionego narodu ukraińskiego.
Może i powinno oddzielić się twórcę od dzieła, ale nasze dzieci mogą nie mieć tyle krytycyzmu.

Cieszę się że poprzednicy zwrócili uwagę na nieuzasadnioną niechęć autora do bezprawnie prześladowanego i gnębionego narodu ukraińskiego.
Może i powinno oddzielić się twórcę od dzieła, ale nasze dzieci mogą nie mieć tyle krytycyzmu.

Czy naprawdę chcecie, żeby Wasze dzieci czytały książki pisane przez człowieka, który jest tak przepełniony nienawiścią wobec innych narodowości, że w trakcie wojny w Ukrainie zamiast pomagać uchodźcom nawołuje do nienawiści wobec nich?

Czy naprawdę chcecie, żeby Wasze dzieci czytały książki pisane przez człowieka, który jest tak przepełniony nienawiścią wobec innych narodowości, że w trakcie wojny w Ukrainie zamiast pomagać uchodźcom nawołuje do nienawiści wobec nich?

Przyznam szczerze, że obawialiśmy się nowego głosu, przyzwyczajeni do interpretacji Piotra Borowskiego. Obawy szybko zostały rozwiane. Wojciech Chorąży spisał się znakomicie. Śmiem nawet twierdzić, że głosy obu panów są do siebie bardzo podobne. Chorąży wykonał swoją pracę idealnie. Interpretacja na bardzo wysokim poziomie. W odpowiednich miejscach intonacja dostosowana do każdej postaci, z podziałem na role, emocjonalna i płynna.


Tym razem bohaterami jest rodzeństwo. Nieco starsze, bo akurat w wieku mojego starszego syna. Adam i Aga przygotowują się do niespodzianki dla rodziców. Z okazji piętnastej rocznicy ślubu mają zjeść wspólnie pyszny, uroczysty obiad. Rodzeństwo zaskakuje siebie nawzajem ogromem pracy i energii włożonej w przygotowanie niespodzianki. Jako że nastał również koniec roku szkolnego, rodzice obiecują dzieciom podróż za granicę. Tymczasem splot pewnych niespodziewanych, tragicznych wydarzeń, zamiast urlopu w egzotycznych krajach, przerzucają Adama i Agę do ciotki, do wsi Kowity. Nie jest to szczyt marzeń, ale z racji danego słowa rodzicom, a nawet policji, młodzi nie mają za bardzo wyboru i rozpoczynają swoją niesamowitą przygodę. Tam poznają nowych kolegów. I w tym momencie okaże się, że wieś tylko pozornie nie ma nic ciekawego do zaoferowania takim nastolatkom jak oni, a założone z góry nudne wakacje rozpoczynają się od tajemniczego śledztwa, które od starszego mężczyzny zaprowadzi ich... No właśnie.


Po raz kolejny Dariusz Rekosz zastosował w swojej powieści pierwiastek ciekawej, intrygującej przygody. Układa wydarzenia i sytuacje swoim bohaterom w taki sposób, że nikt się nie będzie nudzić, nawet my dorośli. Po nitce, do przysłowiowego kłębka. No i wierzę, że ten spisek dotyczący braku zasięgu sieci komórkowej, czy internetu został tutaj również celowo zastosowany. Autor pokazuje w ten sposób młodym odbiorcom, że bez elektronicznych gadżetów też można ciekawie spędzić czas, bardzo aktywnie i pożytecznie. Że nawet na spokojnej wsi można sobie czynnie zorganizować czas, bez sztuczności.


Polubiliśmy to ekscentryczne, odważne i mądre rodzeństwo. Aga i Adam zagościli u nas na trochę dłużej. W napięciu czekaliśmy na finał tajemniczej zagadki i po raz kolejny autor utarł nam nosa. Nikomu niczego nie ułatwiał. Zaś interpretacja Wojciecha Chorążego dodawała smaku gęstniejącej od natłoku galopujących wydarzeń akcji. Świetna na wspólne spędzenie wolnego czasu!


https://nietypowerecenzje.blogspot.com/2018/03/audiobook-patronat-medialny-zagadka.html

Przyznam szczerze, że obawialiśmy się nowego głosu, przyzwyczajeni do interpretacji Piotra Borowskiego. Obawy szybko zostały rozwiane. Wojciech Chorąży spisał się znakomicie. Śmiem nawet twierdzić, że głosy obu panów są do siebie bardzo podobne. Chorąży wykonał swoją pracę idealnie. Interpretacja na bardzo wysokim poziomie. W odpowiednich miejscach intonacja dostosowana do...