Lasoterapia

Żadna tajemna wiedza..książkę można streścić w 1 zdaniu „Ubierz się odpowiednio do warunków atmosferycznych, znajdź w okolicy teren zielony/park lub las i pospaceruj :):). Autorka próbuje namówić do czytania dodatkowych opracowań merytorycznych aby bardziej skorzystać ze spaceru.. trochę mnie to rozbawiło.. Bardziej polecam sekretne życie drzew.

Żadna tajemna wiedza..książkę można streścić w 1 zdaniu „Ubierz się odpowiednio do warunków atmosferycznych, znajdź w okolicy teren zielony/park lub las i pospaceruj :):). Autorka próbuje namówić do czytania dodatkowych opracowań merytorycznych aby bardziej skorzystać ze spaceru.. trochę mnie to rozbawiło.. Bardziej polecam sekretne życie drzew.

Książka mogłaby posłużyć jako przykład wodolejstwa dla studentów przy pisaniu prac dyplomowych. W książce znajdziemy dużo zdjęć, które są dodatkowymi zapychaczami. Występują powtórzenia. Plusem książki jest estetyka i w sumie może być jakimś uzupełnieniem dla młodego czytelnika edukacji. Chciałem dać ocenę - 4, ale doceniam zamieszczenie informacji o grzybach, o których nie miałem pojęcia.

Książka mogłaby posłużyć jako przykład wodolejstwa dla studentów przy pisaniu prac dyplomowych. W książce znajdziemy dużo zdjęć, które są dodatkowymi zapychaczami. Występują powtórzenia. Plusem książki jest estetyka i w sumie może być jakimś uzupełnieniem dla młodego czytelnika edukacji. Chciałem dać ocenę - 4, ale doceniam zamieszczenie informacji o grzybach, o których nie...

Książka jest pięknie wydana, są dobrze dobrane zdjęcia i estetycznie ułożony tekst na stronach. Ale uważam, że niewiele wnosi dla kogoś, kto ma dobry kontakt z naturą. Może inaczej książkę odbierze ktoś, kto rzadko chodzi po lesie, ale mnie niestety nie porwała.

Książka jest pięknie wydana, są dobrze dobrane zdjęcia i estetycznie ułożony tekst na stronach. Ale uważam, że niewiele wnosi dla kogoś, kto ma dobry kontakt z naturą. Może inaczej książkę odbierze ktoś, kto rzadko chodzi po lesie, ale mnie niestety nie porwała.

Kocham las, góry i wędrówki, ale ta książka jakoś mnie nie przekonała. Mam poczucie, że z prostej czynności jaką jest spacer próbuje się dorobić ideologię, którą można sprzedać. Autorka przekonuje, że najlepiej chodzić do lasu z przewodnikiem. Jestem przekonana, że każdy może korzystać z dobrodziejstw lasu bez specjalistycznego przeszkolenia czy przewodnika. Chodzenie jest w naturze człowieka i naprawdę nie trzeba robić doktoratu, żeby odczuć pozytywne skutki spacerów. Książkę mogę streścić do jednego zdania - Spacery po lesie są zdrowe więc róbmy to regularnie.

Kocham las, góry i wędrówki, ale ta książka jakoś mnie nie przekonała. Mam poczucie, że z prostej czynności jaką jest spacer próbuje się dorobić ideologię, którą można sprzedać. Autorka przekonuje, że najlepiej chodzić do lasu z przewodnikiem. Jestem przekonana, że każdy może korzystać z dobrodziejstw lasu bez specjalistycznego przeszkolenia czy przewodnika. Chodzenie jest...

Książka podkreślająca ogromne znaczenie kontaktu człowieka z przyrodą. Autorka wskazuje, jak ważny wpływ na fizyczny, jak i psychiczny aspekt zdrowia człowieka ma przebywanie na łonie natury. Przytacza wiele opisów leśnej flory i fauny, ale również dzieli się praktycznymi informacjami, w tym odnośnie światowych trendów związanych z promowaniem holistycznego podejścia do leczenia ze szczególnym uwzględnieniem korzyści, jakie płyną z umiejętnego sięgania po leśne dobrodziejstwa.

Książka podkreślająca ogromne znaczenie kontaktu człowieka z przyrodą. Autorka wskazuje, jak ważny wpływ na fizyczny, jak i psychiczny aspekt zdrowia człowieka ma przebywanie na łonie natury. Przytacza wiele opisów leśnej flory i fauny, ale również dzieli się praktycznymi informacjami, w tym odnośnie światowych trendów związanych z promowaniem holistycznego podejścia do...

Już na pierwszy rzut oka zachwyciło mnie wydanie. Książka jest po prostu piękna wizualnie i wzbogacona licznymi kolorowymi zdjęciami z lasu, wykonanymi przez samą Autorkę i jej męża. Zdjęć tych nie uważam za wypełniacz objętości, ale stanowią istotny element treści książki.
"Lasoterapia" przybliża temat kąpieli leśnych i leczniczego działania lasu, z którym wchodzimy w głęboki kontakt. Niby temat wydaje się oczywisty - chyba większość ludzi intuicyjnie wie, że przechadzki po lesie są zdrowe, bo można się dotlenić, i w ogóle. To, czego wcześniej nie wiedziałam, to po pierwsze - że wpływ przebywania w lesie na zdrowie był już przedmiotem licznych badań oraz po drugie - że terapia lasem jest na świecie aktywnością tak zorganizowaną! Na świecie istnieją całe organizacje, jednostki certyfikujące itd., które zajmują się tematem leśnych kąpieli, a ja przyznam szczerze, nie miałam o tym wcześniej bladego pojęcia. Pewnym wyjaśnieniem tego może być fakt, że u mnie na południu Polski ten temat w zasadzie jeszcze nie istnieje - okazuje się, że o ile na północy Polski, w okolicach Puszczy Białowieskiej i Pomorza, temat istnieje i są już ludzie, którzy się w tym specjalizują, o tyle u nas na południu to jeszcze czarna dziura. Wpisałam w Google hasło "kurs przewodnika kąpieli leśnych małopolska" i znalazłam bardzo dużo niczego.
Ta książka uświadomiła mi istnienie gdzieś na świecie zorganizowanej aktywności prozdrowotnej, o której nie miałam pojęcia (poza oczywiście zwykłym, intuicyjnym pojęciem leśnych wycieczek).
Tak w ogóle jeszcze dodam, że jest to książka napisana bardzo solidnie, posiada bibliografię, można powiedzieć, że to taki podstawowy podręcznik do kąpieli leśnych dla osób takich, jak ja - czyli nie wiedzących nawet, że istnieje taki temat.
Co istotne, w książce wprost napisane jest, że terapia lasem to NIE jest żadna medycyna alternatywna, ponieważ jest udokumentowana licznymi, rzetelnymi badaniami naukowymi. To nie żadne uduchowione blablabla, tylko solidne fakty.

Już na pierwszy rzut oka zachwyciło mnie wydanie. Książka jest po prostu piękna wizualnie i wzbogacona licznymi kolorowymi zdjęciami z lasu, wykonanymi przez samą Autorkę i jej męża. Zdjęć tych nie uważam za wypełniacz objętości, ale stanowią istotny element treści książki.
"Lasoterapia" przybliża temat kąpieli leśnych i leczniczego działania lasu, z którym wchodzimy w...

Dla mnie książka jest odpychająca , a sposób przedstawiania lasu i kontaktu z naturą -dziwaczny. Tak jakby prawdziwy las, prawdziwe drzewa czy prawdziwe rośliny już były niewystarczające, nieinteresujące i trzeba było budować dodatkowe skomplikowane treści -jak np. wyobrażać sobie, ze pajęczyna jest nicią Ariadny, a każdy kontakt z natura wymagał wymyślania tysięcy refleksji , którą najlepiej jeszcze się dzielić z innymi.

Książka jest straszliwie nudna. Słuchałam audiobooka. Najpierw jest długo i nudno o tym, że las i ogród występują w literaturze, w tym są liczne odwołania do ogrodu Eden. Potem jest długo i nudno o tym, ze zimą jest zimno, i trzeba mieć ciepłe ubrania, a latem jest ciepło i trzeba mieć jakieś zabezpieczenie przed słońcem,. Oraz o tym, że trzeba się odważyć iść do lasu czy parku jak pada deszcz, i trzeba sie koniecznie zastanowić jakie to uczucia powoduje kiedy sie moknie w lesie, a potem się wybrać do lasu kiedy wieje wiatr i znowu myśleć jakie to uczucia powoduje -i tak w kółko.

Z książki wynika, że teraz jest wielki oszałamiający bum na te kąpiele leśne, i mnóstwo osób zostaje przewodnikami takich kąpieli leśnych i że jest to wielka nowość, bo ci przewodnicy zapraszają ludzi do lasu i pokazują ludziom że można gołą stopą dotknąć kory drzewa, albo zamknąć w lesie oczy, albo oglądać grzyby i wtedy można mieć, dzięki takiemu przewodnikowi, niesamowicie wspaniałe przeżycia.

Dla mnie brzmi to idiotycznie. I dodatkowo robi się z lasu czy parku takie strefy sacrum, do których wchodzi sie wraz z przewodnikami kąpieli leśnych, a przewodnicy są rodzajem współczesnych kapłanów. A potem , po takiej kąpieli leśnej, ludzie wracają do swoich miejsc zamieszkania, do codzienności, do swojego profanum, gdzie nadal wycinają trawniki do gołej ziemi i wszędzie wszystko zabudowują.

Przecież natura jest tez w miastach, w miejskich gołębiach, bezdomnych kotach, czy domowych psach, w rybkach akwariowych, w drzewach ulicznych, w skrawkach zieleni, w jaskółkach i mazurkach, w parkowych cisach i w kaczkach. Natura nie jest sacrum, i nie potrzeba kapłanów do kontaktu z naturą. Można zmoknąć w lesie czy spać w hamaku -tak po prostu zwyczajnie, bez konieczności wielkich przeżyć i wielkich refleksji.

Dla mnie książka jest odpychająca , a sposób przedstawiania lasu i kontaktu z naturą -dziwaczny. Tak jakby prawdziwy las, prawdziwe drzewa czy prawdziwe rośliny już były niewystarczające, nieinteresujące i trzeba było budować dodatkowe skomplikowane treści -jak np. wyobrażać sobie, ze pajęczyna jest nicią Ariadny, a każdy kontakt z natura wymagał wymyślania tysięcy...

Książka wprowadzająca w historię i ideę kąpieli leśnych, opisująca pierwsze i współczesne ośrodki, które się nimi zajmują, przekazująca porady jak do nich podejść i na czym się skoncentrować, opisująca jak wyglądają sesje z certyfikowanym instruktorem kąpieli, radząca jak zachęcić do kąpieli dzieci, (..). Bardzo obszernie ujęty temat.

Książka wprowadzająca w historię i ideę kąpieli leśnych, opisująca pierwsze i współczesne ośrodki, które się nimi zajmują, przekazująca porady jak do nich podejść i na czym się skoncentrować, opisująca jak wyglądają sesje z certyfikowanym instruktorem kąpieli, radząca jak zachęcić do kąpieli dzieci, (..). Bardzo obszernie ujęty temat.

Nie wiedziałam, że od lat uprawiam lasoterapię:) Nie potrzebowałam do tego przewodnika, trenera, podręczników ani ideologii. Książka nierówna w swojej treści. Czasem pełna truizmów i oczywistości, rzadko zawiera coś odkrywczego. Momentami potrafi zaciekawić, ale niektóre fragmenty wywoływały we mnie wybuch śmiechu, szczególnie te rozdziały, jak przygotować się na wyjście do lasu (plecak pełen przedmiotów! A mnie wystarcza tylko telefon z GPS i butelka wody:) oraz ten o lasoterapii grupowej, dla mnie nie do przyjęcia. Ale może są tacy, co będą odczyniać w lesie jakieś czary mary mówiąc do patyka trzymanego w ręce, aby reszta grupy usłyszała o tym, jakie delikwent ma uczucia po spacerze, jak radzi autorka:)
Można przeczytać, ale niekoniecznie, wystarczy jeden wieczór.

Nie wiedziałam, że od lat uprawiam lasoterapię:) Nie potrzebowałam do tego przewodnika, trenera, podręczników ani ideologii. Książka nierówna w swojej treści. Czasem pełna truizmów i oczywistości, rzadko zawiera coś odkrywczego. Momentami potrafi zaciekawić, ale niektóre fragmenty wywoływały we mnie wybuch śmiechu, szczególnie te rozdziały, jak przygotować się na wyjście do...

🌲🌳Co nam daje spacer po lesie?🌲🌳
Ta książka to trochę taki przewodnik jak poruszać się lesie, co zabrać ze sobą podczas danej pory roku. Jak czerpać z tego przyjemność, w natłoku tych wszystkich codziennych obowiązków i spraw. Brzmi prosto, no bo co takiego wybrać się do lasu? Ale wybrać się bezpiecznie, czerpać z tego dla siebie jak najwiecej, „wynieść” te bezcenne chwile i być z nimi jeszcze już poza lasem.
Taki moment uważności z naturą, z drzewami, zielenią, przyrodą ale z samym sobą.
Bardzo mi przypomina „Shinrin-yoku" tylko tu w wydaniu polskim.

🌲🌳Co nam daje spacer po lesie?🌲🌳
Ta książka to trochę taki przewodnik jak poruszać się lesie, co zabrać ze sobą podczas danej pory roku. Jak czerpać z tego przyjemność, w natłoku tych wszystkich codziennych obowiązków i spraw. Brzmi prosto, no bo co takiego wybrać się do lasu? Ale wybrać się bezpiecznie, czerpać z tego dla siebie jak najwiecej, „wynieść” te bezcenne chwile...