Inwersja (łac. inversio, odwrócenie) – ogólnie, zmiana zwykłego układu na odwrotny, pewnych cech na im przeciwne. Termin stosowany w wielu znaczeniach, dotyczący odwrócenia proporcji, kolejności, tendencji, zmiany zwrotu, odwrócenia kształtu charakterystyki, przeciwieństwa dotychczasowych wartości (za wikipedia.org)

To nie była łatwa lektura, ale bardzo, bardzo cenna. Razem z autorem wyruszyłem w podróż – w drogę do wewnętrznej wolności, do życia w zgodzie z własnym sobą, do własnego wnętrza...

Do serducha biorę sobie słowa dedykacji, jaką pan Remigiusz skierował do mnie: "Świat jest zupełnie inny, niż ci się wydaje. Ale jest dokładnie takim, jaki wierzysz, że jest".

Chcąc Was zaprosić do przeczytania tej książki – poradnika, zacytuję dwa ciekawe, moim zdaniem, fragmenty życząc Wam miłej lektury:

" Naprawdę chcesz uzależniać swoje życie od tego, co myślą inni? Przecież inni ludzie to zupełnie inny zestaw doświadczeń, ale przede wszystkim wartości. Jeśli chcesz podążać za jakimś wzorem, niech to będzie twój, twój ideał. Inaczej będziesz się czuł źle z każdym wyborem, a z każdym kolejnym jeszcze gorzej. Rób to, co czujesz, a nie to, czego oczekują od ciebie inni. Mów prawdę, Mów to co masz na myśli".

"(...) dobre decyzję powstają w porozumieniu duszy i umysłu, a jak dusza mówi spierdalaj, to spierdalaj. Biegniemy w rozpaczy poszukiwania bliskości, biegniemy do tłumu i co, i efekt jest odwrotny, im więcej ludzi, tym więcej samotności. Dlatego nie szukam już nikogo, zagłębiam się w siebie, szukam odpowiedzi i staram się zrozumieć to, co się zadziało".

Inwersja (łac. inversio, odwrócenie) – ogólnie, zmiana zwykłego układu na odwrotny, pewnych cech na im przeciwne. Termin stosowany w wielu znaczeniach, dotyczący odwrócenia proporcji, kolejności, tendencji, zmiany zwrotu, odwrócenia kształtu charakterystyki, przeciwieństwa dotychczasowych wartości (za wikipedia.org)

To nie była łatwa lektura, ale bardzo, bardzo cenna....

Czytam pierwsze zdanie.Wracam. Czytam je jeszcze raz i się uśmiecham.Tak się cieszę,że nie jest to zwykły poradnik ze złotymi myślami, bądź ćwiczeniami do uzupełnienia. To zwykłe życie, jak każdego z nas.Autor zabiera nas w podróż, w swoją własną podróż życia i strona po stronie opisuje z czym się mierzy, co toleruje, o co zabiega i na co ma nadzieję...

Ale nie jest to zwykła powieść, którą możesz przeczytać w autobusie w drodze do pracy, czy pomiędzy gotowaniem a wstawianiem prania.

Czytam i jestem czasem wręcz zawstydzona bardzo dosadnymi opisami bliskości między mężczyzną a kobietą...śmieję się na głos z wielu różnych sytuacji, które są opisane w książce. Kiwam głową na znak,że wiem, z czym się muszą zmierzyć bohaterowie książki, ale też czytam, by za chwilę odłożyć książkę, spojrzeć gdzieś daleko...zmrużyć oczy i zastanowić się jak to jest ze mną...czy jestem szczęśliwa? co mnie cieszy?czy siebie akceptuję? czy żyję w zgodzie sama ze sobą, a może jednak się dopasowuję?

Autor świetnie opisuje swoje uczucia, wnikliwie analizując sytuacje w jakich się znajduje. Niewątpliwie razem z Remigiuszem w podróż wyrusza również czytelnik, który jako bagaż dźwiga swoje życie,doświadczenie, rozterki, czy nadzieje.

Inwersja to nieszablonowa, odważna i mocna opowieść o własnej drodze do wolności.Do akceptacji, szczęścia, do życia w zgodzie z własną naturą.

Cieszę się,że Nowy Rok rozpoczęłam właśnie tą książką!Polecam ją!Zdanie, które zapamiętam do końca życia z tej książki:" Nie żyje się, nie pracuje i nie umiera-na próbę"

Czytam pierwsze zdanie.Wracam. Czytam je jeszcze raz i się uśmiecham.Tak się cieszę,że nie jest to zwykły poradnik ze złotymi myślami, bądź ćwiczeniami do uzupełnienia. To zwykłe życie, jak każdego z nas.Autor zabiera nas w podróż, w swoją własną podróż życia i strona po stronie opisuje z czym się mierzy, co toleruje, o co zabiega i na co ma nadzieję...

Ale nie jest to...

'Inwersja' @remigiuszkalwarski
.
.
Książka, która poruszyła we mnie zakamarki dawno skryte, dała dużo do myślenia i zaczynam patrzeć inaczej na swoje zachowanie i na samą siebie.
Autor porusza tutaj dużo ważnych kwestii czy dopasujemy się do świata, bo inni tego chcą i będziemy żyć zawsze pod kogoś na obcych warunkach, czy w zgodzie ze sobą i swoją naturą.
.
.
Polecam ją z czystym sercem.
.
Każdy znajdzie w niej coś dla siebie, może pozna głęboko ukryte lęki, które boi się pokonać?
.
Może przeczyta i odkryje w sobie coś, co pozwoli mu iść dalej przez życie, nie stać w miejscu?
.
Tego co kto odkryje, musi zrobić sam.
Ja zachęcam do przeczytania, bo warto ❤️ I zapewne sięgnę, po kolejna książkę @remigiuszkalwarski 💗
.

'Inwersja' @remigiuszkalwarski
.
.
Książka, która poruszyła we mnie zakamarki dawno skryte, dała dużo do myślenia i zaczynam patrzeć inaczej na swoje zachowanie i na samą siebie.
Autor porusza tutaj dużo ważnych kwestii czy dopasujemy się do świata, bo inni tego chcą i będziemy żyć zawsze pod kogoś na obcych warunkach, czy w zgodzie ze sobą i swoją naturą.
.
.
Polecam ją z...

Dzień dobry 💙

"Inwersja" Remigiusza Kalwarskiego to książka, która skłoniła mnie do refleksji. Na początku muszę przyznać, że nie jest to łatwa lektura. Początkowo czytało mi się ją bardzo trudno, a wręcz z trudnością przekładałam każdą kolejną kartkę.

„Inwersja” to książka, w której znajdziemy dosyć sporo chaosu, jednak im dalej w las, tym wydarzenia nabierały jasności, a ostatni rozdział splótł w całość wszelkie elementy, których mi brakowało.

Remigiusz bez zbędnych słów jak i bez owijania w bawełnę ukazał ludzkie  potrzeby i pragnienia. Nawet te, które każdy z Nas ma w sobie głęboko ukryte i nie zawsze chce się nimi dzielić ze światem zewnętrznym z obawy na zranienie. Ukazuje drzemiącą w człowieku potrzebę akceptacji oraz tego, by być docenionym, wspieranym i kochanym.  

„Inwersja” to również opowieść ukazująca wpływ przeszłości, a także tego co spotkało Nas w dzieciństwie na to jak jesteśmy w stanie postrzegać swoją teraźniejszość oraz drogi życiowe jakie obieramy jako dorośli.

Jednak przede wszystkim „Inwersja” to książka o poszukiwaniu siebie. Jako człowieka, partnera, rodzica. Książka nie dla każdego. Jeśli jednak nie boicie się czytać o ludzkich uczuciach, o tym jak to, co nas spotyka wpływa na nasze odczucia, o tym, że każda akcja rodzi reakcję, to książka jest z pewnością dla Was.    

Dzień dobry 💙

"Inwersja" Remigiusza Kalwarskiego to książka, która skłoniła mnie do refleksji. Na początku muszę przyznać, że nie jest to łatwa lektura. Początkowo czytało mi się ją bardzo trudno, a wręcz z trudnością przekładałam każdą kolejną kartkę.

„Inwersja” to książka, w której znajdziemy dosyć sporo chaosu, jednak im dalej w las, tym wydarzenia nabierały jasności,...

Lubię sięgać po zupełnie nieznanych mi Autorów, gdyż nigdy nie wiadomo na co trafię, czy będzie to kompletna klapa czy też nieoczekiwane zaskoczenie. To trochę tak jak z pudełkiem czekoladek – czasem będzie to wykwintna belgijska pralinka, a czasem wyrób czekoladopodobny. Cieszę się zatem, że w przypadku „Inwersji” Remigiusza Nestora Kalwarskiemu otrzymałam produkt najwyższej jakości, którego smak rozpływał się ustach, pozostawiając posmak słodyczy na kubkach smakowych oraz chęć zakosztowania tego wybornego produktu jeszcze raz i jeszcze raz. A dlaczego? Już wyjaśniam.
Sama „Inwersja”, zgodnie z jej językową definicją, oznacza pewną zmianę zwykłego układu na odwrotny, odwrócenie pewnych cech na im przeciwne, i taka jest dokładnie ta książka, nic tu nie jest oczywiste, ani postawa głównego bohatera, ani czas prowadzonej narracji. Wspomniany główny bohater - Krzysztof Aleksander, na co dzień pracownik korporacji, jest mężczyzną z pewnym bagażem doświadczeń. Swoje w życiu już przeżył, zatem wie, czego od życia oczekuje, podobnie jak w pełni ma świadomość tego, jak ma wyglądać jego związek albo raczej jak nie chce, żeby on wyglądał. Po nieudanej małżeńskiej relacji poszukuje on zatem partnerki, która spełni jego wymagania.
Łaknie on bliskości, ale ma to być bliskość na jego zasadach. Wprawdzie stawia na harmonijne współistnienie, ale równie istotne staje się pojednanie z samym sobą, własnymi słabościami, pragnieniami, potrzebą zaspokojenia własnych potrzeb, a wreszcie nawiązania partnerskiej relacji z wymarzoną kobietą. W tym jest jednak cały szkopuł, że tam gdzie wydaje się istnieć idealne dopasowanie ciała, nie zawsze współgrają ze sobą dusze. A na tym polu, jak wskazuje lektura „Inwersji”, mogą się pojawić nie lada kłopoty. Okazuje się bowiem, że chociaż dopasowanie seksualne jest elementem niezbędnym udanej relacji, warto byłoby również znaleźć nić wspólnego porozumienia także na płaszczyźnie intelektualnej. Umiejętność wzajemnej czytelnej komunikacji w świecie, w którym króluje stereotyp, że mężczyźni są z marsa, a kobiety z Wenus, nie jest jednak sprawą prostą. Zadaniowo nastawieni do relacji mężczyźni i emocjonalnie podchodzące do niej kobiety mogą nie znaleźć płaszczyzny wspólnego porozumienia, a ich sposób postrzegania świata może okazać się tak inny, że nawet najdrobniejszy szczegół może doprowadzić do nadinterpretacji zachowań partnera/partnerki, a tym samym wywołać niewyobrażalną awanturę o przysłowiową marchewkę.
W skomplikowanym świecie damsko-męskich relacji trudno się czasem również zorientować jaka jest natura wzajemnych stosunków. W końcu granica między przyjaźnią, miłością, a nienawiścią jest bardzo cienka.
Z wszystkimi tymi problemami boryka się wspomniany Krzysztof. Stojąc w rozkroku między uczuciami do Miłki – byłej żony, Ani – idealnej kochanki, Basi – mistycznej przewodniczki oraz Marty – wiernej przyjaciółki, poszukuje wewnętrznej harmonii i pojednania z własnym ego. Czy wystarcz mu czasu? Czy los wskaże mu drogę? A być może tam, gdzie rozum i serce zawiodą, podświadomość przyniesie rozwiązania, których nikt się nie spodziewa, a które odwrócą kolej rzeczy?
Nie ukrywam, że „Inwersja” poruszyła mnie, wywołała emocje, których zupełnie się nie spodziewałam, ukazała wiele prawd o skomplikowanej naturze związków, o trudnościach w ich trwaniu, pielęgnowaniu i utrzymaniu, o pragnieniach, które przerastają możliwości, o chęci posiadania tego co nieosiągalne, o niedocenianiu tego co w zasięgu ręki. Jest to książka wyjątkowa, jedyna w swoim rodzaju, na wskroś nowoczesna, pięknie i mądrze napisana. Skłania do przemyśleń, do retrospekcji i chwili zastanowienie nad przewrotnością losu.
Choć nie znałam wcześniej twórczości Remigiusza Kalwarskiego, po lekturze „Inwersji” wiem jedno – nie będzie to ostatnia książka tego Autora, z którą z miłą chęcią się zapoznam. Mam nadzieję, że „Inwersja” spełniając swoją rolę pozwoli czytelnikom wniknąć w siebie i poznać naturę emocji w ich własnych relacjach.

Lubię sięgać po zupełnie nieznanych mi Autorów, gdyż nigdy nie wiadomo na co trafię, czy będzie to kompletna klapa czy też nieoczekiwane zaskoczenie. To trochę tak jak z pudełkiem czekoladek – czasem będzie to wykwintna belgijska pralinka, a czasem wyrób czekoladopodobny. Cieszę się zatem, że w przypadku „Inwersji” Remigiusza Nestora Kalwarskiemu otrzymałam produkt...

Poruszyła mnie do łez, nie będę pisał w którym momencie aby nie zdradzać fabuły. Rozśmieszyła też i wk... wielokrotnie. Nie jest to oczywista książka jakich wiele. Tak bardzo zespoliła mnie z opisywaną historią i główną postacią, że ciarki na ciele czułem fizycznie. Autor mnie zaczarował i tak napisanych książek chcę więcej.

Poruszyła mnie do łez, nie będę pisał w którym momencie aby nie zdradzać fabuły. Rozśmieszyła też i wk... wielokrotnie. Nie jest to oczywista książka jakich wiele. Tak bardzo zespoliła mnie z opisywaną historią i główną postacią, że ciarki na ciele czułem fizycznie. Autor mnie zaczarował i tak napisanych książek chcę więcej.

To była książka, która jest napisana przez bardzo wrażliwego autora, który jest emocjonalny jak nikt kogo znam. Nie była to dla mnie prosta lektura, otworzyła mi oczy na wiele spraw, o których nawet nigdy nie myślałam. Wracam do niej często, gdy potrzebuje pomyśleć nad czymś, czego nie potrafię nazwać, bo wiem że tam to będzie. Teraz po książce patrzę na siebie i na innych zupełnie inaczej i pod innym kontem. Dziękuję autorowi za tą świadomość uczuć i emocji jakie włożył w książkę. Dużo można się z niej nauczyć. Polecam każdemu!

To była książka, która jest napisana przez bardzo wrażliwego autora, który jest emocjonalny jak nikt kogo znam. Nie była to dla mnie prosta lektura, otworzyła mi oczy na wiele spraw, o których nawet nigdy nie myślałam. Wracam do niej często, gdy potrzebuje pomyśleć nad czymś, czego nie potrafię nazwać, bo wiem że tam to będzie. Teraz po książce patrzę na siebie i na innych...

Ta powieść jest nietypowa, zaskakująca, nowatorska i pokazuje ciekawe spojrzenie na wiele rzeczy, które są bardzo obrośnięte stereotypami. Autor prowadzi ciekawie narrację i może to się wydawać dziwne lub trudne do ogarnięcia czytelnikowi. Takie mi się wydało w pierwszym kontakcie z tą książką, ale po kolejnych kilku stronach wszedłem w tę konwencję która wydała mi się wtedy bardzo ciekawym eksperymentem. Druga sprawa to kolejne rozdziały ukazujące jak gdyby inny etap życia głównej postaci w towarzystwie innej kobiety. Z niektórymi z nich łączą bohatera nie tylko platoniczne relacje. Zresztą barrrdzo sugestywnie acz gustownie opisane. Lecz tak naprawdę istotniejsze jest to, jak te znajomości wpisują się w poszukiwania bohatera, zgodności z samym sobą. Każdy rozdział mam wrażenie mógłby być swobodnie samodzielnym opowiadaniem. Nawet w rozdziałach można by się pokusić o wyodrębnienie takich samodzielnych fragmentów.
Tytuł powieści który według definicji sprowadzić by można do zastosowanych przez Pana Remigiusza Nestora Kalwarskiego sposobu przedstawienia opisanej historii. Splątanie, poprzestawianie w czasie przedstawianych wątków i zmiana ich chronologicznej kolejności to jedno, ale pod tą widoczną na pierwszy rzut oka fasadą znajduje się ta Inwersja która dokonuje się w bohaterze powieści. Krzysztof Aleksander - człowiek bez nazwiska, potencjalnie każdy i nikt. W każdym człowieku zachodzą takie procesy zmian tyle, że niejednokrotnie negowane, wypierane lub niezauważane świadomie. A tu ukazują się rozterki i rozważania z perspektywy właśnie głównego bohatera. W bardzo ciekawy, dynamiczny i pomysłowy sposób pokazane zostało to co realnie, fizycznie dzieje się w życiu postaci i bez przynudzania to co zaszło w jej wnętrzu. Metaforycznie traktując wiele z napisanych słów, zdań można odnieść wrażenie, że autor chce skłonić do głębszych przemyśleń. Przyznaję, że w moim przypadku mu się to skutecznie udało i dlatego czytając Inwersję doświadczyłem nie tylko rozrywki. Ale też pewnego rodzaju wglądu w siebie.
Pogratulować pomysłowości autorowi bo splot wątków ze wszystkich rozdziałów w finał jest zaskakujący i tak jak na okładce książki jest to napisane w punkcie dziesiątym "robi przeciąg w mózgu".

"Teraz, kiedy dokonałem rewolucji, mogę od nowa urządzić moje życie. Nie pytam już o czyjąś ocenę, nie boję się zrobić czegoś po prostu, po swojemu. Nie zastanawia mnie, co inni powiedzą. Nie walczę o czyjąś akceptacją, najważniejsza jest dla mnie moja własna. Gdy nie zgadzam się na coś, to nie dlatego, że komuś chcę zrobić przykrość, obrazić czy skrzywdzić, nie zgadzam się, bo nie daję się już tak traktować jak wcześniej. Nie daję się wykorzystywać."

Gorąco polecam tą nietypową powieść, tym, którzy się nie boją spojrzeć w lustro.

Ta powieść jest nietypowa, zaskakująca, nowatorska i pokazuje ciekawe spojrzenie na wiele rzeczy, które są bardzo obrośnięte stereotypami. Autor prowadzi ciekawie narrację i może to się wydawać dziwne lub trudne do ogarnięcia czytelnikowi. Takie mi się wydało w pierwszym kontakcie z tą książką, ale po kolejnych kilku stronach wszedłem w tę konwencję która wydała mi się...

Nigdy wcześniej nie miałam takiej książki w ręku. Konstrukcja opowiadania jakiej nigdy dotąd nie spotkałam. Powiedziałabym nowatorska, awangardowa. Jestem zaskoczona, może nawet nieco wstrząśnięta;) Ale przede wszystkim mocno zainspirowana do przemyśleń. I to pewnie dlatego, że nie jest to łatwa lektura. Lektura, która daje jakby wgląd wprost do głowy głównego bohatera. Polecam wszystkim i jestem głęboko przekonana, że każdy znajdzie w niej coś co go poruszy.

Nigdy wcześniej nie miałam takiej książki w ręku. Konstrukcja opowiadania jakiej nigdy dotąd nie spotkałam. Powiedziałabym nowatorska, awangardowa. Jestem zaskoczona, może nawet nieco wstrząśnięta;) Ale przede wszystkim mocno zainspirowana do przemyśleń. I to pewnie dlatego, że nie jest to łatwa lektura. Lektura, która daje jakby wgląd wprost do głowy głównego bohatera....

Książki nie przeczyta się od tak od razu i szybko. Trzeba zrozumieć każde zdanie. Otwiera nam to czego sami nie zauważaliśmy. Autor jest bardzo wrażliwy i emocjonalny. Czyta się dobrze i zostaje a długo w pamięci.

Książki nie przeczyta się od tak od razu i szybko. Trzeba zrozumieć każde zdanie. Otwiera nam to czego sami nie zauważaliśmy. Autor jest bardzo wrażliwy i emocjonalny. Czyta się dobrze i zostaje a długo w pamięci.