Syrenka

Kryminał mnie wciągnął, choć nie mogę oprzeć się wrażeniu, że autorka zaczyna obniżać loty. Główny wątek został ekstremalnie skomplikowany. No a poza tym, niewielka (1000 mieszkańców) Fjallbacka pretenduje do najbardziej kryminogennej miejscowości w Europie :) Od początku serii pewnie było już kilkanaście morderstw.

Kryminał mnie wciągnął, choć nie mogę oprzeć się wrażeniu, że autorka zaczyna obniżać loty. Główny wątek został ekstremalnie skomplikowany. No a poza tym, niewielka (1000 mieszkańców) Fjallbacka pretenduje do najbardziej kryminogennej miejscowości w Europie :) Od początku serii pewnie było już kilkanaście morderstw.

Książka denerwująco-wciągająca. Jak to wytłumaczyć?
Wszelkie niedociągnięcia i minusy tej książki idą w niepamięć z powodu niepohamowanej ochoty by czytać dalej, dotrzeć do końca książki, dowiedzieć się o co chodzi z tymi kopertami, dlaczego to, siamto, setki pytań, a tu wkraczają zwalniacze, problemy domowe, ciąża, brak czasu bohaterów, a człowiek się gotuje z ciekawości.

Książka denerwująco-wciągająca. Jak to wytłumaczyć?
Wszelkie niedociągnięcia i minusy tej książki idą w niepamięć z powodu niepohamowanej ochoty by czytać dalej, dotrzeć do końca książki, dowiedzieć się o co chodzi z tymi kopertami, dlaczego to, siamto, setki pytań, a tu wkraczają zwalniacze, problemy domowe, ciąża, brak czasu bohaterów, a człowiek się gotuje z ciekawości.

Całość pokonywałam tak szybko i przyjemnie jak pozostałe części ale to zakończenie sprawiło, że nie potrafiłam o tym przestać myśleć i musiałam chociaż zacząć następny tom by się dowiedzieć co się stało.
Sprawa kryminalna w tym tomie była prawdziwie irytująca gdyż zachowanie ludzi było jak najbardziej wiarygodne jednakże denerwujące. Wszystko by poszło tyle szybciej gdyby nie te kłamstwa.

Całość pokonywałam tak szybko i przyjemnie jak pozostałe części ale to zakończenie sprawiło, że nie potrafiłam o tym przestać myśleć i musiałam chociaż zacząć następny tom by się dowiedzieć co się stało.
Sprawa kryminalna w tym tomie była prawdziwie irytująca gdyż zachowanie ludzi było jak najbardziej wiarygodne jednakże denerwujące. Wszystko by poszło tyle szybciej gdyby...

Tą panią szybko się czyta, bo ma lekkie pióro. A to jest najlepsza z dotychczasowych części. Bardzo dobry kryminał i znośna obyczajówka.

Tą panią szybko się czyta, bo ma lekkie pióro. A to jest najlepsza z dotychczasowych części. Bardzo dobry kryminał i znośna obyczajówka.

Polecam

Polecam

Rewelacja. Kolejna mocna historia od Lackberg, a do tego miażdżące zakończenie książki dla głównych bohaterów. Z wielkim zapałem za jakiś czas zasiądę do kolejnej części.

Rewelacja. Kolejna mocna historia od Lackberg, a do tego miażdżące zakończenie książki dla głównych bohaterów. Z wielkim zapałem za jakiś czas zasiądę do kolejnej części.

Z każdym kolejnym tomem słabo …. Więcej wątków obyczajowych niż kryminalnych

Z każdym kolejnym tomem słabo …. Więcej wątków obyczajowych niż kryminalnych

Dobra. Polecam

Dobra. Polecam

Mojej relacji z Camillą Läckberg można spokojnie nadać status „to skomplikowane”. Z jednej strony lubię, z drugiej od paru lat co jakiś czas sięgnę po którąś część Sagi o Fjällbace, ale nigdy nie rzucam się od razu na kolejną. Pomalutku dawkuję sobie tak… 1-2 na rok. Raczej wybieram je wtedy, kiedy mam ochotę na jakiś luźny kryminał, coś na zasadzie odmóżdżenia. Zawsze miałam do nich stosunek w stylu „jest okej, ale bez szału”. Za to „Syrenka” kompletnie zmieniła moje nastawienie! Okej, ale od początku.

Serię można czytać nie po kolei, ale nie polecam tego rozwiązania. Jak w większości kryminałów, jeden tom to jedna sprawa do rozwiązania, ale historia bohaterów rozwija się przez wszystkie części. Muszę przyznać, że to właśnie oni, Erica i Patrik, byli dla mnie najmniej interesujący w całej powieści. Ich problemy kompletnie mnie nie obchodziły, główna bohaterka wydaje mi się chwilami infantylna i ciężko powiedzieć, żebyśmy się jakoś specjalnie polubiły. Może to właśnie powód, dla którego zwykle nie zachwycałam się tą serią (szczerze mówiąc już nawet nie pamiętam o co chodziło w 3 pierwszych tomach).

Za to wątek kryminalny w 6 części jest genialny! W małym miasteczku w Szwecji zostaje znalezione ciało mężczyzny. Chwilę potem okazuje się, że kolega denata, który właśnie wydał swoją pierwszą powieść, dostaje pogróżki. Co ich łączy? Czy powodem może być książka napisana przez Christiana? Wszyscy mamy swoje sekrety, ale ta tajemnica jest tak poplątana, mroczna, zawiła, przerażająca, że czytaniu każdej kolejnej strony towarzyszyło coraz mocniejsze bicie serca. Pod koniec już nie mogłam się oderwać, coraz bardziej chciałam wiedzieć jaka tragedia stoi za tym morderstwem i co ukrywali przyjaciele. Historię Chistiana poznajemy powoli, a autorka opisuje nam całe jego życie, które tak bardzo próbuje ukryć i wymazać ze swojej pamięci.

Rozwiązanie naszego śledztwa to był dla mnie ogromny szok. Kompletnie nieprzewidywalne, zawiłe, fantastyczne zakończenie. W mojej ocenie to najlepsza, jak do tej pory, część serii przygód Erici i Patrika. I pierwsza, po której nareszcie mam ochotę na więcej!

Mojej relacji z Camillą Läckberg można spokojnie nadać status „to skomplikowane”. Z jednej strony lubię, z drugiej od paru lat co jakiś czas sięgnę po którąś część Sagi o Fjällbace, ale nigdy nie rzucam się od razu na kolejną. Pomalutku dawkuję sobie tak… 1-2 na rok. Raczej wybieram je wtedy, kiedy mam ochotę na jakiś luźny kryminał, coś na zasadzie odmóżdżenia. Zawsze...

We Fjallbace zaginął człowiek i trwają poszukiwania... Głównym bohaterem jest pisarz Christian wokół którego kręci się fabuła.... Lackberg wciąga czytelnika w misternie uknutą intrygę która przynosi dużo emocji. Polecam.

We Fjallbace zaginął człowiek i trwają poszukiwania... Głównym bohaterem jest pisarz Christian wokół którego kręci się fabuła.... Lackberg wciąga czytelnika w misternie uknutą intrygę która przynosi dużo emocji. Polecam.