Fatma. Moja arabska teściowa

„Miłość jest mocna, tolerancyjna cierpliwa i dużo potrafi znieść. Jednak dużo nie znaczy wszystko i za wszelką cenę”.

Poznajemy Fatmę, jej historia jest podobna do tysięcy innych kobiet urodzonych i żyjących w tamtych realiach. Fatma przyszła na świat w ortodoksyjnej, patriarchalnej rodzinie muzułmańskiej. Od urodzenia była wychowywana na posłuszną, uległą żonę. Nigdy o niczym nie decydowała, najpierw był ojciec, późnej wybrany przez niego mąż. Mąż okazał się brutalnym, zimnym, złym człowiekiem. Musiała być we wszystkim mu posłuszna, prowadzić dom, spełniać każdą jego zachciankę i urodzić syna. Wydając na świat córki była poniżana, zastraszana, dopiero z przyjściem na świat syna, jej życie nabrało jaśniejszych barw. To na nim całkowicie się skupiła i na niego przelała całą swoją miłość, niejako inwestując w swoją przyszłość. Córki opuszczają dom, syn razem z przyszłą synową ma być tym, który otoczy matkę opieką. Nie wszystko jednak poszło tak jak wymarzyła sobie Fatma. Syn wyjechał na studia do Polski i stamtąd przywiózł sobie żonę z dzieckiem, niewierną. Nie o takiej żonie Fatma marzyła dla swojego syna, nie toleruje jej, zamienia jej życie w piekło.

Wydaje mi się, że powieść jest tylko namiastką, lekkim dotknięciem tamtejszej rzeczywistości. Fatma, jej zachowanie jest bardzo okrutne, sama zaznała w życiu wiele zła i upokorzeń, z nawiązką je oddaje. Nie oceniam jej, ale było mi jej po prostu, tak po ludzku żal. Robi wszystko, aby jej ukochany syn rozwiódł się z żoną. Autorka wprowadza czytelnika w zupełnie inny od naszego świat, całkowicie zdominowany przez mężczyzn. Dziewczynki przygotowywane są do posłusznej roli żony, bardzo młodo wychodzą za mąż. Małżeństwa są kojarzone, nie ma mowy o uczuciach, żony są odizolowane, często całe swoje życie spędzają w zamknięciu, zostają niewolnicami swego pana i władcy.

Smutna, poruszająca, wstrząsająca powieść. Choć trochę pomaga zrozumieć i poznać tamtejszą kulturę, tradycje, zwyczaje, ludzką mentalność. Na przykładzie Fatmy - kobiety urodzonej w Libii w latach czterdziestych – ukazuje życie tamtejszych kobiet. Ich trudną, czasami beznadziejną codzienność. Książka zmusza do refleksji, daje do myślenia, napisana ku przestrodze. Miłość nie zawsze wystarcza w starciu z tamtejszą rzeczywistością. Bardzo polecam.

http://tatiaszaaleksiej.pl/fatma-moja-arabska-tesciowa/

„Miłość jest mocna, tolerancyjna cierpliwa i dużo potrafi znieść. Jednak dużo nie znaczy wszystko i za wszelką cenę”.

Poznajemy Fatmę, jej historia jest podobna do tysięcy innych kobiet urodzonych i żyjących w tamtych realiach. Fatma przyszła na świat w ortodoksyjnej, patriarchalnej rodzinie muzułmańskiej. Od urodzenia była wychowywana na posłuszną, uległą żonę. Nigdy o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Hi, hey, hello...

"Fatma. Moja arabska teściowa" taka króciutka książka, a taka poruszająca. Ta historia porwała mnie od samego początku. Czytałam ją zachłannie. Napisana jest prostym językiem. Każda strona wzbudza wiele emocji.

Dla mnie nadal jest to szok, że tak się dzieje. Kobiety muzułmańskie traktowane są przedmiotowo, bite, poniżane i tak naprawdę nie mają nic do powiedzenia. Aż to boli. Nadia (Polka) przekonuje się o tym na swojej skórze. Wychodzi za Muchtara i przeprowadza się do Libii. Gdzie jej życie zamienia się w piekło. MoJaką teściową jest Fatma?? O tym musicie się sami przekonać. Powiem tak, jest to smutna historia "ku przestodze", którą warto poznać.

Dziękuję @wydawnictwo_novaeres za egzemplarz do recenzji

Hi, hey, hello...

"Fatma. Moja arabska teściowa" taka króciutka książka, a taka poruszająca. Ta historia porwała mnie od samego początku. Czytałam ją zachłannie. Napisana jest prostym językiem. Każda strona wzbudza wiele emocji.

Dla mnie nadal jest to szok, że tak się dzieje. Kobiety muzułmańskie traktowane są przedmiotowo, bite, poniżane i tak naprawdę nie mają nic do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Wasze kobiety są dla was polem uprawnym. Przychodźcie więc na wasze pole, jak chcecie i czyńcie pierwszej coś dobrego dla samych siebie.”
.
Skusiłam się, żeby przeczytać tą książkę i bliżej poznać życie arabskiej rodziny. Widziałam, ze wydawnictwa oferują wiele takich historii do przeczytania, staje się to coraz bardziej popularne. Ale jak można mówić o czymś takim, ze staje się coraz bardziej popularne?! Raczej powinnismy być świadomi co dzieje wokół nas. Nie mówię tez, ze książki tego typu najlepiej nam to pokażą, ale mogą nas zachęcić do tego, aby faktycznie się zainteresować muzułmańską religią.

Chociaż książka nie należy do grubych pozycji to szokowała mnie już od pierwszych stron. Mogę powiedzieć, ze przeczytałam ją na jednym wdechu.
.
Ta historia to zapewne tylko namiastka tego co dzieje się w tym kraju.
Bohaterowie mnie szokowali, zmuszali mnie do obdarzania ich skrajnymi emocjami.
Na początku poznajemy młodą Fatme i jej rodziców, później historię jej zamążpójścia, kiedy pierwszy raz widzi swojego wybranka podczas „ślubu”. Następnie autorka opisuje ich „małżeńskie” życie i ich dzieci, a w szczególności jednego - Muchtara, chłopca bardzo wykształconego, który dostaje szanse studiowania w Polsce. Jak się okazuje, poznaje tam Nadię, przyszłą żonę, która wraca z nim do ojczyzny i daje mu dwóch synów. Niestety na każdym kroku, ktoś podkłada się kłody pod nogi, a najbardziej jej teściowa i własny mąż.
To tylko wielki skrót tej opowieści.
Pomiędzy tymi wydarzeniami mamy mnóstwo niewyobrażalnych dla nas sytuacji. Chociaż w każdym kraju wiadomo przytrafiają się sytuacje przemocy domowej lub uprzedmiotowienia kobiety, lecz tam jest to na porządku dziennym.
.
Tyle ode mnie. Jeśli chcecie coś poczytać na ten temat, to polecam tą książkę. Nie jest długa i bardzo szybko się czyta. Albo może czytaliście już coś o podobnej tematyce? Dajcie znać ☺️
.

„Wasze kobiety są dla was polem uprawnym. Przychodźcie więc na wasze pole, jak chcecie i czyńcie pierwszej coś dobrego dla samych siebie.”
.
Skusiłam się, żeby przeczytać tą książkę i bliżej poznać życie arabskiej rodziny. Widziałam, ze wydawnictwa oferują wiele takich historii do przeczytania, staje się to coraz bardziej popularne. Ale jak można mówić o czymś takim, ze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tak się jakoś składa, że ostatnie dni sprzyjają czytelnictwu, dzięki czemu mogę zagłębiać się w nowe, ciekawe historie. Po obyczajówkach i erotykach, przyszła pora na pozycję będącą wspomnieniami Nadii Hamid pt. “Fatma. Moja arabska teściowa” która to umożliwia w pewnym stopniu poznanie kultury panującej w Libii.

Nadia Hamid w swojej książce opisuje życie urodzonej w latach czterdziestych w Libii tytułowej Fatmy. Autorka ukazała niektóre zwyczaje, jakie panują w krajach Arabskich oraz przedstawiła sposób w jaki są traktowane tam kobiety.

W książce poznajemy życie bohaterki, w tym jej relacje z współmałżonkiem i dziećmi - a szczególnie z Muchtarem - najstarszym synem. Kiedy ten wraca z ukończonych w Polsce studiów, okazuje się, że zdążył się już ożenić, a także, że wraz ze swoją żoną, która jest Polką spodziewają się dziecka. W dodatku planuje on sprowadzić ją do swojego kraju.

Nie chciałabym tutaj oceniać Fatmy. Jest to całkiem inna kultura, więc to, co mnie wydaje się dziwne czy wręcz nie do zaakceptowania, dla niej jest normą. Chociaż przez większość książki było mi jej po prostu szkoda. Szkoda też było mi Nadii, której Fatma nie polubiła i starała się ją skłócić z mężem. Na szczęście dziewczyna mogła liczyć na swojego teścia, w którym to miała wsparcie.

Lektura pomimo tego, że krótka, to jest bardzo ciekawa. Kiedy znajdę chwilę wolnego czasu, z pewnością sięgnę po pozostałe powieści autorki.

Tak się jakoś składa, że ostatnie dni sprzyjają czytelnictwu, dzięki czemu mogę zagłębiać się w nowe, ciekawe historie. Po obyczajówkach i erotykach, przyszła pora na pozycję będącą wspomnieniami Nadii Hamid pt. “Fatma. Moja arabska teściowa” która to umożliwia w pewnym stopniu poznanie kultury panującej w Libii.

Nadia Hamid w swojej książce opisuje życie urodzonej w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dzisiaj przy herbatce zapraszam na kilka słów o książce „Fatma”, której autorką jest Nadia Hamid, Polka, która wyszła za mąż za muzułmanina i wyjechała z nim do Libii. Książka ukazała się nakładem wydawnictwa @novaeres
Fatma to opowieść o kobiecie urodzonej w Libii i od najmłodszych lat wychowywanej na pokorną żonę oraz oddaną matkę. Kiedy wychodzi za mąż i w końcu rodzi syna poszukuje dla niego kobiety idealnej ale według swoich standardów. Jednak owy syn imieniem Muchtar nie przyjmuje kandydatki zaprezentowanej mu przez matkę i decyduje się wyjechać na studia do Polski. Tam poznaję kobietę, biorą ślub cywilny, w końcu rodzi się ich syn…
Książka jest smutnym i jednocześnie poruszającym wizerunkiem świata, gdzie kobiety są całkowicie zdominowane przez mężczyzn, gdzie nie mają żadnych praw, gdzie to mężczyzna jest panem, który sprawuje władzę całkowitą. Autorka na kartach książki gromadziła informacje dotyczące tytułowej Fatmy. Opisując jej relacje z rodzicami, następnie z mężem, dziećmi, aż po relację z synową.
Książka jest stosunkowo krótką opowieścią, idealną na jedno popołudnie czy wieczór. Jeśli ktoś z Was czytał już jakąś inną historię z krajów Dalekiego Wschodu nie znajdzie tutaj nic nowego czy odkrywczego, jednak zachęcam do lektury i poznania tej historii. Napisana prostym i dostępnym językiem, pozwala nam docenić to, co mamy na co dzień….

Dzisiaj przy herbatce zapraszam na kilka słów o książce „Fatma”, której autorką jest Nadia Hamid, Polka, która wyszła za mąż za muzułmanina i wyjechała z nim do Libii. Książka ukazała się nakładem wydawnictwa @novaeres
Fatma to opowieść o kobiecie urodzonej w Libii i od najmłodszych lat wychowywanej na pokorną żonę oraz oddaną matkę. Kiedy wychodzi za mąż i w końcu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie spodziewałam się, że ta niepozorna na pierwszy rzut oka książka kryje w sobie tyle emocji.
Zawierając jakikolwiek związek, wierzymy, że trafiliśmy na najwspanialszego człowieka na świecie, który będzie nie tylko bezpieczną ostoją, ale równorzędnym partnerem w życiu codziennym. Tak przynajmniej jest w naszym kulturowym kręgu- wiem, że zdarzają się wyjątki, i nie jest tak kolorowo, jakbym sobie tego życzyła, ale wierzę, że tutaj kobietę się szanuje i traktuje jak równorzędnego człowieka, a nie jak dobro materialne.
A jak wygląda ten związek gdy dwie całkowicie odmienne kultury, w których tradycje i zwyczaje są tak znacząco różne, postanawiają założyć rodzinę? Jak wygląda życie z kimś, kto pokazuje swoją prawdziwą twarz w momencie, w którym nie ma już szansy na odwrót i ucieczkę? Jak żyć w zupełnie obcym kraju w towarzystwie ludzi, którzy Cię szczerze nienawidzą i zrobią wszystko, by było jeszcze gorzej, buntując twego partnera przeciwko tobie?...
Odpowiedzi na te wszystkie pytania znajdziecie w przedstawionej opowieści... nie chciałabym Wam spamować, ale przyznam, że zostałam zaskoczona tym, kto wyciągnął pomocną dłoń w stronę Nadii.

Książka zmusza do refleksji, pozwala docenić to co się ma, choć na co dzień się tego nie zauważa. Pokazuje, jak bardzo można skrzywdzić drugiego człowieka (czasami nawet nieświadomie), bo chce się jak najlepiej, dla kogoś innego. Czy można wtedy tego człowieka nienawidzić? Tym bardziej że to nieszczęśliwa kobieta, która chce dobra swego dziecka?
Przedstawiona historia wzbudza całą gamę emocji od złości po współczucie i żal. Pomimo swej objętości wstrząsa i na długo zostaje w pamięci. Zostawiła we mnie tysiące pytań, na które trudno odnaleźć odpowiedź... Polała się nie jedna łza nad przeklętym losem tych biednych kobiet. Choć mam otwarty umysł, nigdy nie zrozumiem kultury i obyczajowości ludzi z Bliskiego Wschodu. Szczególnie upodlenia i wykorzystywania kobiet i dzieci oraz stawiania ich na najniższej pozycji w hierarchii.
Historia Nadii i jej rodziny, choć tak przykra i bolesna wciąga i nie pozwala odłożyć się na bok bez poznania zakończenia. Łatwo się utożsamić z bohaterką, poczuć jej emocje, zrozumieć motywy, którymi się kieruje, wejść w jej przysłowiowe buty...

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością pani Hamid, ale jestem przekonana, że nie ostatnie. Osobiście jestem wstrząśnięta, ale równocześnie zachwycona. Bardzo podoba mi się styl autorki, jest przystępny i zrozumiały. Z wielką przyjemnością, ale i pewną obawą, że nie podołam kolejnej fali takiego cierpienia, sięgnę po poprzednie jej książki.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak. Nie jest to łatwa lektura, ale uświadamia, jakie mamy szczęście, że żyjemy właśnie tutaj.

POLECAM...

Nie spodziewałam się, że ta niepozorna na pierwszy rzut oka książka kryje w sobie tyle emocji.
Zawierając jakikolwiek związek, wierzymy, że trafiliśmy na najwspanialszego człowieka na świecie, który będzie nie tylko bezpieczną ostoją, ale równorzędnym partnerem w życiu codziennym. Tak przynajmniej jest w naszym kulturowym kręgu- wiem, że zdarzają się wyjątki, i nie jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Fatma to młoda dziewczyna, która zostaje wydana za Ahmeda. Mężczyzna to porywczy tyran. Ahmed traktuje Fatmę jak przedmiot, bije ją. Mało tego, oczekuje, aby żona spełniała wszystkie jego zachcianki, również te dotyczące jej powinności małżeńskich.

Małżeństwu rodzą się kolejne dzieci, między innymi syn, który dziedziczy paskudny charakter ojca. Studiuje w Polsce. Tam poznaje dziewczynę, którą chce sprowadzić do Libii, ponieważ jego ukochana spodziewa się dziecka. Niestety bardzo szybko ujawnia się charakter mężczyzny. Polka poznaje prawdziwe oblicze swojego męża.

Ta książka była przerażająca, ale również potrzebna. Otwiera czytelnikom oczy na pewien problem społeczny, jakim jest sposób traktowania kobiet przez mężczyzn w krajach muzułmańskich. Tam bowiem mocno zakorzeniona jest władza mężczyzn nad kobietami, które pełnią rolę służących dla małżonków. Natomiast jednocześnie kobiety te są pokorne w imię swojej wiary. Ta historia jest bardzo wstrząsająca. Przykry jest fakt takiego bezwzględnego traktowania kobiet. Polecam przeczytanie każdemu tej książki! Jest naprawdę wartościowa. Dziękuję wydawnictwu Novae Res za zaufanie i egzemplarz do recenzji ❤.

Fatma to młoda dziewczyna, która zostaje wydana za Ahmeda. Mężczyzna to porywczy tyran. Ahmed traktuje Fatmę jak przedmiot, bije ją. Mało tego, oczekuje, aby żona spełniała wszystkie jego zachcianki, również te dotyczące jej powinności małżeńskich.

Małżeństwu rodzą się kolejne dzieci, między innymi syn, który dziedziczy paskudny charakter ojca. Studiuje w Polsce. Tam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przyznam, że kiedyś dużo czytałam książek zwianych z kulturą arabską i jak zawsze tematyka ta wzbudza we mnie wiele emocji. Czytając tę książkę również nie obyło się bez kontrowersji! Poznajemy Fatme - młodą dziewczynę, która zostaje wydana za mąż za porywczego Ahmeda. Ten bije ją, traktuje przedmiotowo i oczywiście to żona ma spełniać jego zachcianki- również te dotyczące jej powinności w małżeństwie.
Rodzą się kolejne dzieci, w tym pierworodny syn, który wdaje się w ojca. Studiując w Polsce poznaje dziewczynę, którą za wszelką cenę chce sprowadzić do swojego kraju - Libii, gdyż jego wybranka spodziewa się dziecka. Po wielkiej miłości zostaje tylko wspomnienie, a Polka poznaje drugą twarz swojego męża.

Książka ukazuje przede wszystkim fakt, że mężczyźni w krajach muzułmańskich mają zakorzenioną absolutną władze nad kobietami, które pełnią wręcz rolę ich służących co więcej godząc się ze swoim losem. Z drugiej strony są one pokorne do tego z czym muszą się mierzyć w imię wiary i powielają losy sowich matek, babć.

Książkę czytało mi się szybko, z dużym zainteresowaniem( nie tylko ze względu na jej małą objętość) Historia jest wstrząsająca i wręcz nie chce się wierzyć, że są kraje gdzie kobiety pozbawione praw traktuje się jak gorszy sort.

Przyznam, że kiedyś dużo czytałam książek zwianych z kulturą arabską i jak zawsze tematyka ta wzbudza we mnie wiele emocji. Czytając tę książkę również nie obyło się bez kontrowersji! Poznajemy Fatme - młodą dziewczynę, która zostaje wydana za mąż za porywczego Ahmeda. Ten bije ją, traktuje przedmiotowo i oczywiście to żona ma spełniać jego zachcianki- również te...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

‼️RECENZJA‼️

Tytuł: Fatma. Moja arabska teściowa
Autor: Nadia Hamid
Wydawnictwo: Novae Res

Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz do recenzji.

Kiedyś namiętnie czytałam książki, które były pisane na faktach i były o innej kulturze.

Zawsze wzbudzają we mnie wiele emocji.

Książka „Fatma. Moja arabska teściowa” to cieniutka i mała książka, ale jest w niej tyle emocji. Autorka w książce opisuje różnice między naszą kulturą, europejską a islamską. Kultura i zwyczaje w Libii oraz krajach muzułmańskich są bardzo straszne. Nie mogę pojąć, że do dnia dzisiejszego tak się dzieje. Mali chłopcy są obrzezani a dziewczynki są uczone jak być posłusznymi mężczyźnie. Dziewczynki uczą się jak być dobrą i posłuszną żoną, matką oraz jak opiekować się wszystkim i dbać o dom i męża. Można powiedzieć, że kobiety nie mają głosu. Książka to troszkę wspomnienia autorki o traumach, które przeżyła.

Czy polecam wam książkę?

Mnie książka się podobała, wywołała wiele emocji. Czyta się bardzo szybko, bo to cieniutka i krótka książka a wydaje mi się, że mogłaby powstać z tego spora książka a nawet kilka tomów.

Gratuluję autorce książki i czekam na kolejną.

Wydawnictwo Novae Res

‼️RECENZJA‼️

Tytuł: Fatma. Moja arabska teściowa
Autor: Nadia Hamid
Wydawnictwo: Novae Res

Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz do recenzji.

Kiedyś namiętnie czytałam książki, które były pisane na faktach i były o innej kulturze.

Zawsze wzbudzają we mnie wiele emocji.

Książka „Fatma. Moja arabska teściowa” to cieniutka i mała książka, ale jest w niej tyle emocji....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Historia Libijskiej dziewczynki, która w swoim życiu nie miała lekko. Zresztą… która kobieta tam ma lekko? Właśnie - żadna.

Fatma pochodzi z dobrej rodziny, nie zaznała w życiu przemocy, do czasu, aż wyszła za mąż.
Książka idealnie nakreśla nam model rodziny muzułmańskiej oraz ich relacje społeczne. W tej kulturze to mężczyzna jest guru, kobieta nie ma kompletnie żadnych praw. Ma służyć swojemu mężowi, spełniać jego zachcianki, a jak coś pójdzie nie po jego myśli bez problemu ucieka się on do rękoczynów.

Historia porwała mnie już od pierwszych stron, choć wydaje się dość prosta, mimo wszystko porusza i chwyta za serce. Choć ta tematyka nie jest mi całkowicie obca, nie jest to pierwsza przeczytana taka książka a i nie jeden obejrzany film, ale naprawdę za każdym razem mam szeroko otwarte oczy i wręcz nie dowierzam, że takie rzeczy dzieją się naprawdę.

Myślę, że to jest idealna lektura „ku przestrodze”. Jeżeli lubicie tą tematykę – polecam!

Historia Libijskiej dziewczynki, która w swoim życiu nie miała lekko. Zresztą… która kobieta tam ma lekko? Właśnie - żadna.

Fatma pochodzi z dobrej rodziny, nie zaznała w życiu przemocy, do czasu, aż wyszła za mąż.
Książka idealnie nakreśla nam model rodziny muzułmańskiej oraz ich relacje społeczne. W tej kulturze to mężczyzna jest guru, kobieta nie ma kompletnie żadnych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to