Psychopata w pracy, w rodzinie i wśród znajomych. Instrukcja obsługi

Ależ wciągająca pozycja! Długo czekała na swoją kolej, ale jak już się doczekała – zajęła niespełna dwa wieczory. Autor w bardzo przystępny sposób i na liczby H przykładach „z życia wziętych” pokazuje jak działają mechanizmy psychopaty, jego sposób myślenia, zachowania, kamuflaż i sposoby jak sobie z nimi radzić. Myślę, że idealnym serialem po tej książce jest – serial „You” – główny bohater pewnie w 95% będzie pasować do osobowości opisywanych przez Jarosława Gibasa.

Zdecydowanie warto przeczyta książkę, by pewne zachowania móc diagnozować za wczasu, a jak już się uwikłamy w coś takiego – by umieć sobie z tym poradzić.

Ależ wciągająca pozycja! Długo czekała na swoją kolej, ale jak już się doczekała – zajęła niespełna dwa wieczory. Autor w bardzo przystępny sposób i na liczby H przykładach „z życia wziętych” pokazuje jak działają mechanizmy psychopaty, jego sposób myślenia, zachowania, kamuflaż i sposoby jak sobie z nimi radzić. Myślę, że idealnym serialem po tej książce jest – serial...

Polecam tym, którzy zetknęli się z toksycznymi ludźmi, manipulantami, narcyzami, a teraz wciąż dręczą ich wyrzuty sumienia mimo, że to ich skrzywdzono. Książka jest czymś w rodzaju kompedium wiedzy na temat mechanizmów, które rządzą osobami o skłonnościach psychopatycznych i którymi owi się posługują. Rzetelnie skonstruwana, z odwołaniami do licznych źródeł i najnowszych badań. Mam wrażenie, że to jednak tylko „liźnięcie” tematu w teorii i praktyce, ale i tak lektura dała mi poczucie ulgi. A styl Pana Gibasa jak zwykle lekki i łatwy w odbiorze, bo z nutką humoru.

Polecam tym, którzy zetknęli się z toksycznymi ludźmi, manipulantami, narcyzami, a teraz wciąż dręczą ich wyrzuty sumienia mimo, że to ich skrzywdzono. Książka jest czymś w rodzaju kompedium wiedzy na temat mechanizmów, które rządzą osobami o skłonnościach psychopatycznych i którymi owi się posługują. Rzetelnie skonstruwana, z odwołaniami do licznych źródeł i najnowszych...

Moja pierwsza książka w tej tematyce. Ujęły mnie barwne życiowe przykłady i metafory dot. zachowań psychopatów.

Moja pierwsza książka w tej tematyce. Ujęły mnie barwne życiowe przykłady i metafory dot. zachowań psychopatów.

Niesamowicie ciekawa pozycja. Wciąga od pierwszego rozdziału. Autor w przystępny i atrakcyjny sposób mówi o psychopatach i podaje obrazowe przykłady, niektórych na pewno doświadczyliście! Dzięki czemu można takie zachowania rozpoznać i po zapaleniu się przysłowiowej czerwonej lampki wiedzieć jak podchodzić do psychopatów lub osób, które takowe zachowania przejawiają.
Temat psychopatii w społeczeństwie jest oczywiście olbrzymi, natomiast ta pozycja to idealny wstęp.
Polecam!

Niesamowicie ciekawa pozycja. Wciąga od pierwszego rozdziału. Autor w przystępny i atrakcyjny sposób mówi o psychopatach i podaje obrazowe przykłady, niektórych na pewno doświadczyliście! Dzięki czemu można takie zachowania rozpoznać i po zapaleniu się przysłowiowej czerwonej lampki wiedzieć jak podchodzić do psychopatów lub osób, które takowe zachowania przejawiają.
Temat...

Chociaż normalnie instrukcji obsługi nie czytam to dla tej zrobiłam wyjątek bo nie ma co ukrywać nikt kto ma skłonności psychopatyczne nie wręczy nam instrukcji jak z nim postępować. Dlatego po niektóre instrukcje warto sięgnąć dla własnego bezpieczeństwa :)
Większość ludzi myśląc o psychopacie ma przed oczami szaleńca który lata po mieście z bronią albo jest seryjnym mordercą i owszem takie przypadki też się zdarzają, jednak psychopata może być wśród nas i niczym się praktycznie nie wyróżniać na pierwszy rzut oka. I to właśnie autor idealnie pokazuje w tej książce, że tak naprawdę skłonności psychopatyczne może mieć osoba której byśmy nigdy o to nie podejrzewali i trudno nam uwierzyć, że ten miły człowiek, którego znamy może się znęcać nad innymi. Jednak psychopaci mogą idealnie się kamuflować, a swoje skłonności odsłaniać dopiero w momencie gdy chcą coś osiągnąć niezależnie czy to będzie awans w pracy, nakłonienia do zmiany zdania bliskiej osoby nawet w błahej sprawie lub całkowitego odizolowania jej od innych. Ponieważ autor zdaje sobie sprawę z tego, że czasami zachowania psychopatyczne jest ciężko dostrzec i można próbować wytłumaczyć w inny sposób, dlatego też pokazuje konkretne przykłady działania psychopaty oraz obrazuje co przez to taka osoba chce osiągnąć. Z tej książki dowiemy się również jakie działania możemy podjąć, aby osłabić pozycję psychopaty oraz jakie kroki pomogą nam go skutecznie zdemaskować. Książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie ponieważ jest napisana prostym i zrozumiałym językiem, wszystkie sposoby, tezy oraz badania są dodatkowo przedstawione na konkretnym przykładzie zaczerpniętym z życia. To zdecydowanie pozwala nam lepiej zrozumieć pewne mechanizmy postępowania osób z zaburzeniem psychopatycznym oraz uświadamia nam, że takie zachowania można dostrzec również wśród osób z naszego otoczenia, jednak należy pamiętać również o tym co podkreśla autor, że nie każde jednorazowe zachowanie musi wskazywać, że ktoś jest psychopatą. Dlatego książka jest dobrym zbiorem wskazówek na co powinniśmy zwrócić uwagę w relacjach i potraktować jako znaki ostrzegawcze oraz jak reagować na niepokojące sytuacje, abyśmy to my wygrali walkę z psychopatką. Jeśli interesuje Was taka tematyka to polecam serdecznie.

Chociaż normalnie instrukcji obsługi nie czytam to dla tej zrobiłam wyjątek bo nie ma co ukrywać nikt kto ma skłonności psychopatyczne nie wręczy nam instrukcji jak z nim postępować. Dlatego po niektóre instrukcje warto sięgnąć dla własnego bezpieczeństwa :)
Większość ludzi myśląc o psychopacie ma przed oczami szaleńca który lata po mieście z bronią albo jest seryjnym...

Psychopata kojarzył ci się do tej pory z seryjnym morderca, albo z kimś, kto biega z zbroi po ulicach, udając średniowiecznego rycerza? Tak naprawdę bardziej prawdopodobne jest to pierwsze skojarzenie, choć nie będzie to raczej osobnik czający się z zakrwawionym nożem w pobliskim parku. Raczej ktoś jak Hannibal Lecter, jeden z głównych bohaterów powieści Thomasa Harrisa. Tak naprawdę bowiem psychopatę trudno jest rozpoznać i to nie tylko „na pierwszy rzut oka”, ale również w dłuższym okresie czasu. Psychopata to bowiem mistrz manipulacji i kamuflażu, który pokazuje prawdziwe oblicze wyłącznie swoim ofiarom. A nawet wówczas robi to w taki sposób, że zastanawiają się one, jak tak naprawdę mogło dojść do danej sytuacji. Najgorsze jest to, że z takim osobnikiem spotkał się zapewne każdy z nas, czy to w szkole, czy też w pracy bądź nawet … w swoim domu. Co więcej, mogliśmy nawet nie wiedzieć, że jesteśmy jego ofiarami, działa on bowiem niezwykle sprytnie, stopniowo obniżając nasze poczucie własnej wartości, niszcząc psychicznie, a nawet fizycznie.
O psychopatach i to w różnych środowiskach, zajmująco pisze Jarosław Gibas, socjolog, który dostarcza nam narzędzi do walki z tym oprawcą w białych rękawiczkach. Jego książka pt. „Psychopata. W pracy, w rodzinie i wśród znajomych. Instrukcja obsługi”, opublikowana nakładem Wydawnictwa One Press, to dla wielu osób koło ratunkowe pozwalające uporać się z tym problemem. Często bowiem biernie tkwimy w spirali przemocy, nie mogąc wyrywać się ze szponów psychopaty i poddając się jego wymyślnym torturom. Autor w sytuacji spotkania z psychopatą w pierwszej kolejności sugeruje ucieczkę, jednocześnie zdając sobie sprawę, że nie zawsze jest to możliwe i to z różnych względów.
Książka składa się z dwudziestu trzech rozdziałów i stanowi swego rodzaju tytułową „instrukcję obsługi” psychopaty, pozwalającą w pierwszej kolejności zidentyfikować go, zdemaskować, a następnie poradzić sobie z jego knowaniami w różnych sytuacjach. Dowiemy się zatem jak rozpoznać psychopatę, posługując się psychopatyczną listą kontrolną, na której znajdują się takie pozycje, jak: elokwencja i powierzchowny urok, znacznie zawyżone poczucie własnej wartości czy też brak wyrzutów sumienia i poczucia winy. Autor uprzedza przy tym, że zamieszczona w książce lista kontrolna PCL-R nie nadaje się do tego, byśmy próbowali za jej pomocą mierzyć potencjał psychopatyczny w samych sobie. A co zrobić, jeśli takie zachowania psychopatyczne podejrzewamy u siebie? Dowiemy się tego w rozdziale trzecim, zaś w kolejnym pozbawimy się złudzeń, że psychopata się zmieni, a raczej, że my go zmienimy (w co wierzy zapewne wiele „drugich połówek” psychopaty).
W kolejnych rozdziałach dowiemy się, w jaki sposób z psychopatą sobie radzić, zaczynając od rozpoznania wroga, czyli zdobycia na jego temat jak największej ilości informacji. Dowiemy się również, jak przeciwdziałać niektórym zachowaniom Pana P. (tak bowiem umownie nazwa autor naszego oprawcę-psychopatę). Jednym z jego narzędzi, jak pisze Gibas, jest „takie zmanipulowanie ofiary, by zaczęła ona wątpić w to, czy jakieś zdarzenie, fakt, rozmowa bądź sytuacja rzeczywiście miały miejsce, czy może są one jedynie wynikiem jej przewrażliwienia, konfabulacji (…)”. W ten sposób psychopata łapie nas w pajęczą sieć swoich knowań sprawiając, że sami sobie przestajemy wierzyć, a wszystkie incydenty przypisujemy „chorej wyobraźni”. W ten sposób psychopata dalej może bezkarnie działać, a my pozostajemy z przeświadczeniem, że jedynymi winnymi jesteśmy … my sami.
Publikacja Jarosława Gibasa jest niezwykle cenną pozycją, bowiem daje nam narzędzia pozwalające bronić się przed działaniami psychopaty. Te bowiem są doskonale skalkulowane, doskonale wyważone, a maska na jego twarzy sprawia, że zwykle nikt nie wierzy w to, co się dzieje. Co więcej, my sami zaczynamy wątpić w swoje racje co sprawia, że tacy psychopatyczni dręczyciele mogą przez całe lata pastwić się nawet nad większą grupą osób. Przynajmniej do chwili, kiedy ktoś nie postanowi im się sprzeciwić, chociażby stosując strategie opisane w książce.

Psychopata kojarzył ci się do tej pory z seryjnym morderca, albo z kimś, kto biega z zbroi po ulicach, udając średniowiecznego rycerza? Tak naprawdę bardziej prawdopodobne jest to pierwsze skojarzenie, choć nie będzie to raczej osobnik czający się z zakrwawionym nożem w pobliskim parku. Raczej ktoś jak Hannibal Lecter, jeden z głównych bohaterów powieści Thomasa Harrisa....

Wg mnie to bardziej książka popularnonaukowa. Mamy tu wyłożone kilkanaście głównych strategii psychopatów, we wielu przypadkach poparte badaniami naukowymi. Wszystko wyjaśnione na klarownych przykładach. Każdy, kto w swoim życiu miał do czynienia z psychopatą, z pewnością doceni to opracowanie.

Wg mnie to bardziej książka popularnonaukowa. Mamy tu wyłożone kilkanaście głównych strategii psychopatów, we wielu przypadkach poparte badaniami naukowymi. Wszystko wyjaśnione na klarownych przykładach. Każdy, kto w swoim życiu miał do czynienia z psychopatą, z pewnością doceni to opracowanie.