Kojarzycie program telewizyjny o największych katastrofach w przestworzach? Oglądałam z zainteresowaniem, ale odbierało mi to ochotę na podróżowanie samolotem.

Teraz jest podobnie, tylko z wodą. Wiele wakacji spędziłam żeglując po morzu, broń Boże jako załogant - na tym się nie znam, ale jako laik - gość na pokładzie. Poopalać się, wyskoczyć do wody i popływać, posiedzieć na rufie z książką i pomoczyć nogi, upichcić coś żeglarzom, takie tam proste sprawy. Jedyne obowiązki? Zdjąć ręczniki z relingów, jak się wchodzi do portu, nie spalić się na słońcu i nie spaść do wody, jak się wchodzi po trapie. Ulubiony moment? Jak znikają główki portów.

No i przeczytałam „Wypadki jachtów morskich” i strach mnie obleciał. Na szczęście nigdy nikomu nic się nie stało, ale nie miałam świadomości ile zagrożeń na nas czyhało i jak lekkomyślnie powierzałam komuś swoje życie. I jakim ignorantem byłam. Nawet przy wysokiej fali zawsze wymigałam się od włożenia kamizelki, nigdy nie interesowało mnie jak wyłączyć autopilota, czy jak zachować się na hasło „człowiek za burtą”. Przecież tym zajmą się inni. Byłam pańcią na wakacjach i gdyby doszło do jakiegoś krachu, byłabym bezradna.
No to sobie narobiłam! Pływać nadal by się chciało, szkolić się nie chce, a z tyłu głowy strach i świadomość tego, co się może zdarzyć.

24 historie zatopionych jachtów, najczęściej zakończone również śmiercią załogantów. Bardzo pouczające. Zawsze, ale to zawsze zawinił człowiek, bo czegoś nie zrobił, nie dopilnował, coś zignorował, odpuścił, był zadufany w sobie i niepokorny, nie docenił potęgi morza.
Przez myśl mi do tej pory nie przeszło, jak olbrzymią wiedzę trzeba mieć, by wypuścić się w rejs.

Pamiętacie katastrofę „Rzeszowiaka” z 2005 roku? A jacht z młodzieżą, który poszedł na dno? Czytałam z wypiekami na twarzy, jak powieść sensacyjną, tym bardziej, że wiele z tych wypadków znałam z doniesień medialnych.
Nie wszystkie specjalistyczne wyrażenia rozumiałam, ale właściwie to nie przeszkadzało, w głowie zostało przesłanie, człowiek na morzu to najsłabsze ogniwo, a żeglarz zawsze winien przewidywać najgorszy scenariusz, mając tylko niewielką nadzieję na to, że ziści się najlepszy i szczęśliwie dobije do portu.

Kojarzycie program telewizyjny o największych katastrofach w przestworzach? Oglądałam z zainteresowaniem, ale odbierało mi to ochotę na podróżowanie samolotem.

Teraz jest podobnie, tylko z wodą. Wiele wakacji spędziłam żeglując po morzu, broń Boże jako załogant - na tym się nie znam, ale jako laik - gość na pokładzie. Poopalać się, wyskoczyć do wody i popływać, posiedzieć...

Jak ktoś się wybiera na jakiś rejs, to właściwie nie wiem, czy napisać, że powinien to przeczytać, czy powinien omijać szerokim łukiem. Może jak masz już wszystko dogadane i opłacone, to nie czytaj, bo może zrezygnujesz.

Jak ktoś się wybiera na jakiś rejs, to właściwie nie wiem, czy napisać, że powinien to przeczytać, czy powinien omijać szerokim łukiem. Może jak masz już wszystko dogadane i opłacone, to nie czytaj, bo może zrezygnujesz.

CIekawa selekcja wypadków. Niestety opisy dość powierzchowne, bardzo często okraszone dość infantylnymi opisami. Momentami ciężko się czyta.
Nie chciałbym pod żadnym pozorem umniejszać kompetencji żeglarskich pani Kapitan, jednak oczekiwałbym od takiej pozycji bardziej wnikliwych analiz. Książka z pewnością sprawdzi się jako punkt wyjściowy do samodzielnych poszukiwań raportów w internecie.

CIekawa selekcja wypadków. Niestety opisy dość powierzchowne, bardzo często okraszone dość infantylnymi opisami. Momentami ciężko się czyta.
Nie chciałbym pod żadnym pozorem umniejszać kompetencji żeglarskich pani Kapitan, jednak oczekiwałbym od takiej pozycji bardziej wnikliwych analiz. Książka z pewnością sprawdzi się jako punkt wyjściowy do samodzielnych poszukiwań...

Świetna pozycja. Fakty, analiza, spekulacje - z docenieniem doświadczenia kapitanów czy załogi i jednocześnie wyważonym wskazaniem mniej bądź bardziej oczywistych błędów czy niedociągnięć, bez niepotrzebnych kategorycznych stwierdzeń.

Świetna pozycja. Fakty, analiza, spekulacje - z docenieniem doświadczenia kapitanów czy załogi i jednocześnie wyważonym wskazaniem mniej bądź bardziej oczywistych błędów czy niedociągnięć, bez niepotrzebnych kategorycznych stwierdzeń.