Świetna kontynuacja opowieści o losach Dariusa Kellnera, amerykańskiego nastolatka o irańskim pochodzeniu, zmagającego się z depresją, szkolnymi prześladowcami, kłopotami w rodzinie i pierwszym zauroczeniem. Jeśli mam czytać książki młodzieżowe, to tylko takie jak ta - takie, które poruszają naprawdę ważne tematy i w dodatku robią to w cudowny, wzruszająco-zabawny, mądry sposób. Brawa dla autora, po raz kolejny!

Ta część jest zupełnie inna od pierwszej książki o Dariusie, ale zarazem kontynuuje wszystko to, co w tamtej było najlepsze. O ile tam skupialiśmy się przede wszystkim na pochodzeniu głównego bohatera, wyjeździe do Iranu i poznawaniu rodziny, która tam mieszka, odnawianiu relacji z ojcem i kiełkującej przyjaźni z Sohrabem, o tyle tutaj zgłębiamy codzienność Dariusa po powrocie do kraju. Pierwszy chłopak, dołączenie do drużyny piłki nożnej, nowi przyjaciele, wymarzona praca. Wszystko wydaje się być super, aż do momentu, gdy już takie nie jest. Sohrab przestaje się odzywać, rodzice Dariusa więcej czasu spędzają w pracy niż w domu, praca w herbaciarni nie przynosi takiej radości, jakiej się spodziewał, jego młodszą siostrę zaczyna dotykać rasizm i dyskryminacja. Do tego dochodzą jeszcze problemy z chłopakiem i obawa Dariusa przed fizyczną stroną ich relacji. A w tym wszystkim jest jeszcze Chip, niegdyś prześladowca, teraz przyjaciel, który coraz częściej zaprząta myśli głównego bohatera.

Uwielbiam to jak mądra jest ta książka. Jak mądrze autor podejmuje trudne tematy. Nie ma tu prostych, utartych schematów, przeciwnie, jest walka ze stereotypami i traktowanie banalnych motywów z należytą starannością. Uwielbiam Dariusa, to jeden z tych bohaterów, których kocha się od pierwszych stron książki. Niezwykle podoba mi się kreacja Cypriana i to, że autor nie uciekł się tutaj do banału - to bohater, który się zmienia, dojrzewa, rozumie swoje błędy i postanawia być lepszym człowiekiem. Ale nie przychodzi to ot tak, jak pstryknięcie palcami. Kocham to, w jaki sposób opisywana jest rodzina Dariusa - każdy z jej członków jest świetnie wymyśloną postacią, ale są zarazem bardzo ludzcy. W poprzedniej części poznaliśmy dziadka i babcię z Iranu, tutaj poznajemy matki Stephena (reprezentacja transpłciowości i to w dodatku u bohatera w dojrzałym wieku? wow! chylę czoła) - żadna z tych relacji nie jest łatwa, ale uwielbiam to, jak ważna w książkach Khorrama jest rodzina.

Choć sam autor powiedział, że nie napisze trzeciej części, jeśli nie będzie pewien, że stanie się ona książką lepszą niż dwie poprzednie, mam wielką nadzieję na to, że poznam kiedyś dalsze losy Dariusa. Czuję, że ma nam jeszcze wiele do zaoferowania.

Świetna kontynuacja opowieści o losach Dariusa Kellnera, amerykańskiego nastolatka o irańskim pochodzeniu, zmagającego się z depresją, szkolnymi prześladowcami, kłopotami w rodzinie i pierwszym zauroczeniem. Jeśli mam czytać książki młodzieżowe, to tylko takie jak ta - takie, które poruszają naprawdę ważne tematy i w dodatku robią to w cudowny, wzruszająco-zabawny, mądry...