„Fred psi ekopatrol” porusza temat śmieci, sortowania, porzucania w lesie.

Narratorem jest pies Fred, który opisując swoje przezabawne Przygody porusza temat ekologiczne. Z jego pomysłów nie zawsze zadowoleni są właściciele. Wiadomo w końcu to pies, a jego pomysły znoszenia pustych butelek na taras, „sprawdzenia” poprawności posortowania śmieci nie jest tym co ludzie uwielbiają w swoich psach. Mimo to kochają go.

W bardzo przyjazny sposób, łatwy do zrozumienia dla dziecka przedstawiają problemy dzisiejszego świata.

Wydanie jest bardzo ładne, ma piękne ilustracje a tekstu całkiem sporo. Twarda oprawa i cudna w dotyku okładka

„Fred psi ekopatrol” porusza temat śmieci, sortowania, porzucania w lesie.

Narratorem jest pies Fred, który opisując swoje przezabawne Przygody porusza temat ekologiczne. Z jego pomysłów nie zawsze zadowoleni są właściciele. Wiadomo w końcu to pies, a jego pomysły znoszenia pustych butelek na taras, „sprawdzenia” poprawności posortowania śmieci nie jest tym co ludzie...

Fred przedstawia się nam jako rodowodowy przedstawiciel rodziny spinone italiano, czyli jest wyżłem włoskim szorstkowłosym. Jego rasa została stworzona do polowań, zatem nie ma się co dziwić, że uwielbia penetrować krzaki i chaszcze. Lecz zamiast przynosić żywe lub jeszcze niedawno żywe, trofea woli informować swoich właścicieli o pozostawionych w lesie śmieciach. Pieczołowicie sprawdza również zawartość worków na odpady, kontroluje właściwą segregację śmieci, osobiście przynosi z nieautoryzowanych wypadów do lasu rożnego rodzaju plastiki. Bohater sympatyczny, idee słuszne, a czyta się ciężko. Czemu? Może dlatego, że styl jest taki, jak ujadanie szczeniaka. Dużo słów, mało treści. Może dlatego, że miało być zabawnie, a jest żenująco. Dorosłych te żarty już nie śmieszą, dzieci jeszcze nie. Do sucharów to ponoć tylko szczerbaty się śmieje… Książkę ratują ilustracje. Naprawdę miło się na nie patrzy, co więcej idealnie dopełniają tekst. Podsumowując, poczytać można, lecz nie jest to lektura oszałamiająca. Pod żadnym względem.

Fred przedstawia się nam jako rodowodowy przedstawiciel rodziny spinone italiano, czyli jest wyżłem włoskim szorstkowłosym. Jego rasa została stworzona do polowań, zatem nie ma się co dziwić, że uwielbia penetrować krzaki i chaszcze. Lecz zamiast przynosić żywe lub jeszcze niedawno żywe, trofea woli informować swoich właścicieli o pozostawionych w lesie śmieciach....

Mam słabość do ilustracji Marcina Minora, do jego kresek i faktur. Gdy rysuje ptaka – to dosłownie oczami „wyczuwa się” jego upierzenie. Gdy rysuje psa – to po oczach kłują psie kłaczki, a kto wie – może i nawet czuje się zapach psiej sierści. Tak jak w przypadku Freda z okładki. W tej książce pies opowiada o sobie. „Kto lubi psy, łapa… tfu! Ręka w górę!”. Z humorem, z przymrużeniem oka – takie psie historie z psiej perspektywy. I to nie jakiegoś tam kundelka czy kanapowca, ale psa z błękitną krwią. Pies, zaangażowany, który uważa Ziemię za swój dom, o który wszyscy powinniśmy zadbać. Spinone italiano – to wyżeł włoski szorstkowłosy – pies myśliwski, bardzo wytrzymały i mądry. Jednak Fred nie toleruje polowań. A jeśli już to z aparatem fotograficznym i z Jackiem, który strzela świetne fotki. Fred opowiada o tym, jak wygląda codzienne życie z Basią i Jackiem, z dwoma kotami, w domu z ogrodem, pełnym książek. Dlaczego Barbara Kosmowska łączy Freda z ekologią? Co takiego robi Fred na co dzień? Czy troszczy się o środowisko? Zdradzę Wam tylko tyle, że będziecie zaskoczeni. I że taki pies to prawdziwy skarb.

Mam słabość do ilustracji Marcina Minora, do jego kresek i faktur. Gdy rysuje ptaka – to dosłownie oczami „wyczuwa się” jego upierzenie. Gdy rysuje psa – to po oczach kłują psie kłaczki, a kto wie – może i nawet czuje się zapach psiej sierści. Tak jak w przypadku Freda z okładki. W tej książce pies opowiada o sobie. „Kto lubi psy, łapa… tfu! Ręka w górę!”. Z humorem, z...

Dość długo zwlekałam z przeczytaniem tej książki, spodziewając się nachalnego ekologizmu. Nie żebym była przeciwko - jestem w końcu świadoma znaczenia dbania o środowisko i tak dalej. Ale sporo jest publikacji - szczególnie skierowanych do dzieci - które o ekologii mówią niemalże z fanatyzmem. A coś takiego raczej mnie odpycha, niż przyciąga...

W książeczce pani Kosmowskiej jest zupełnie inaczej. Z jednej strony przemycono tu sporo treści o zagrożeniach, związanych ze współczesną cywilizacją. Pojawia się problem nielegalnych wysypisk śmieci, segregacji odpadków, nadmiaru plastikowych opakowań, oszczędzania wody. Z drugiej zaś strony - jest też pochwała kontemplowania przyrody, obserwacji ptaków, ich ostoi i tak dalej. Ale jak już wspomniałam, treści te są przemycone. Bo głównym wątkiem są wybryki psa Freda. Który jest przede wszystkim zabawnym i skorym do zabawy łasuchem. I chociaż chce dobrze, wychodzi mu bardzo różnie...

Polecam :)

Dość długo zwlekałam z przeczytaniem tej książki, spodziewając się nachalnego ekologizmu. Nie żebym była przeciwko - jestem w końcu świadoma znaczenia dbania o środowisko i tak dalej. Ale sporo jest publikacji - szczególnie skierowanych do dzieci - które o ekologii mówią niemalże z fanatyzmem. A coś takiego raczej mnie odpycha, niż przyciąga...

W książeczce pani...

Fred jest wyżłem. Jednak poza rodowodem i charakterystycznym wyglądem nie ma on zbyt wiele wspólnych cech z rasą tych myśliwskich psów. Wręcz przeciwnie, na myśl o polowaniu przechodzą go ciarki. Zdecydowanie woli inne zajęcia. Przede wszystkim marzy, by zostać… ekologiem! Największym marzeniem Freda jest uwolnić naszą planetę od śmieci, a przede wszystkim od zalegającego wszędzie plastiku. I, warto to podkreślić, każdego dnia zbliża się o krok do realizacji swoich marzeń!

Niestety, nie zawsze wysiłki Freda są doceniane przez jego ludzkich przyjaciół. Ciekawe dlaczego? Przecież Fred robi same pożyteczne rzeczy! No dobrze, może zdarzyło mu się potargać książkę, ale przecież chciał się tylko czegoś dowiedzieć o ptakach wędrownych. I owszem, zalał łóżko i piękną narzutę w grochy. Za to w szczytnym celu! Bo czy jest lepszy sposób na oduczenie ludzi kupowania wody w butelkach plastikowych niż przegryzienie ich opakowań? Na pewno skłoni ich to do picia kranówki!

„Fred, psi ekopatrol” to zabawna książka, opowiadająca pół żartem, pół serio o Fredzie, który swoim psim sposobem dba o planetę. I może nie zawsze wybiera idealne rozwiązania, jednak z pewnością nie można mu odmówić szlachetnych pobudek. Książka napisana jest w formie wspomnień głównego bohatera, który opowiada o swoich przygodach z ratowaniem planety. Jego zabawne perypetie z segregacją śmieci czy walką z plastikowymi opakowaniami z pewnością wywoła wiele śmiechu, a jednocześnie zaszczepi w najmłodszych czytelnikach potrzebę dbania o nasze środowisko.

Opowieści o Fredzie towarzyszą urocze ilustracje Marcina Minora. Zwierzęta, o których przeczytamy w książce, przedstawione są bardzo realistycznie. Dzięki temu lektura będzie także świetna okazją do poznania kilku ras psów czy ptaków. Sama książka jest bardzo przyjemna do oka, a fabuła, mimo że pozbawiona dialogów, z pewnością przypadnie do gustu najmłodszym czytelnikom.

„Fred, psi ekopatrol” to książka skierowana do dzieci od 3. roku, choć wydaje mi się, że i 2-latki z radością wysłuchają opowieści o tym czworonożnym ekologu. Będzie to nie tylko zabawna lektura, ale także ciekawy wstęp do rozmowy o ochronie środowiska, recyklingu i problemie z ogromną ilością śmieci. Gorąco polecam!

Fred jest wyżłem. Jednak poza rodowodem i charakterystycznym wyglądem nie ma on zbyt wiele wspólnych cech z rasą tych myśliwskich psów. Wręcz przeciwnie, na myśl o polowaniu przechodzą go ciarki. Zdecydowanie woli inne zajęcia. Przede wszystkim marzy, by zostać… ekologiem! Największym marzeniem Freda jest uwolnić naszą planetę od śmieci, a przede wszystkim od zalegającego...