Książka, mam wrażenie, napisana z tezą.
Mało o muzyce, dużo o facecie, który ponoć udaje koś innego.

Książka, mam wrażenie, napisana z tezą.
Mało o muzyce, dużo o facecie, który ponoć udaje koś innego.

Apteka to nie moja bajka, nie ten styl, nie te teksty. Utwierdziłem się w tym po przeczytaniu książki. Tym bardziej, że jej lider budzi tylko i wyłącznie moje obrzydzenie i niechęć. A jego "romans" z tzw. "polsko prawico" - pusty śmiech. Książkę nieźle się czyta. Niestety korekta jest fatalna.
ps. Po przeczytaniu książki zgooglowałem Pana Kodymowskiego, oglądnąłem jego kilka występów w pis tv - m.in. dotyczących tzw. reformy ziobrowskiej sądów. To obrzydliwe, że ktoś kto prowadzał się z gangusami z Wybrzeża, pojawił się w filmie przez jednego z nich finansowanym udaje z pełnym przekonaniem "autorytet moralny"... dno i trzy tony mułu.

Apteka to nie moja bajka, nie ten styl, nie te teksty. Utwierdziłem się w tym po przeczytaniu książki. Tym bardziej, że jej lider budzi tylko i wyłącznie moje obrzydzenie i niechęć. A jego "romans" z tzw. "polsko prawico" - pusty śmiech. Książkę nieźle się czyta. Niestety korekta jest fatalna.
ps. Po przeczytaniu książki zgooglowałem Pana Kodymowskiego, oglądnąłem jego...

90% tej książki brzmi dla mnie jak historia Oddziału Zamkniętego. Weźcie takie zdanie „otoczka zupełnie nieobliczalnych rockandrollowców i fantastyczna, wychodząca z improwizacji, mocna gitarowa muzyka”. Pasuje?
Kiedy Apteka święciła triumfy chodziłam do liceum i była to dla mnie muzyka trochę za ostra i zbyt niszowa, cieszę się, że dzięki tej książce poznałam ją lepiej. Pachnie piwem EB wylanym na kraciastą koszulę, skrętem w Dębkach, namiotem w Jarocinie. Budzi nostalgię za latami 90-tymi jak grepsy Pasikowskiego z ust Lindy. Szczerze? „Zrobiona” byłam wtedy tylko parokrotnie, słuchałam raczej Kate Bush, Kory i Oddziału Zamkniętego niż Apteki i chyba dlatego tak fascynuje mnie ten świat. Opowieść o ludziach, którzy pojechali do końca pociągiem, z którego ja wysiadałam na stacji Opamiętanie. Ta biografia działa na głębokim pokoleniowym poziomie, urodzonym w latach 70-tych wytrzęsie brzuszki i wygładzi zmarszczki (te między brwiami, bo te śmiechowe wokół ust tylko pogłębi),a pozostałym uświadomi, że gdzieś między Stanem Wojennym, a pierwszą płytą Dawida Podsiadły istniała popkultura, i to naprawdę niezła.

90% tej książki brzmi dla mnie jak historia Oddziału Zamkniętego. Weźcie takie zdanie „otoczka zupełnie nieobliczalnych rockandrollowców i fantastyczna, wychodząca z improwizacji, mocna gitarowa muzyka”. Pasuje?
Kiedy Apteka święciła triumfy chodziłam do liceum i była to dla mnie muzyka trochę za ostra i zbyt niszowa, cieszę się, że dzięki tej książce poznałam ją lepiej....

Ciekawy zabieg, aby chaotyczną, enigmatyczną historię zespołu opowiedzieć w adekwatny sposób...i za wiele nie zdradzić. Ale korekta powinna dostać po łapach za multum literówek -_- to chyba niestety staje się powoli standardem najnowszych publikacji :/

Ciekawy zabieg, aby chaotyczną, enigmatyczną historię zespołu opowiedzieć w adekwatny sposób...i za wiele nie zdradzić. Ale korekta powinna dostać po łapach za multum literówek -_- to chyba niestety staje się powoli standardem najnowszych publikacji :/